Ο Απόλλων Αθηνών του 1953-54 πρωταγωνιστής στο Πρωτάθλημα και Κύπελλο Ελλάδος

με την πιο δυνατή μεταπολεμική ενδεκάδα. Όρθιοι από αριστερά: Κώστας Χρόνης,

Κώστας Αρδίζογλου, Κώστας Σαχίνης, Νίκος Κορωνάρχης, Χρήστος Δαράκης, Μπάμπης

Ταουξής. Καθιστοί: Σάββας Παπάζογλου, Γιάννης Σκανδάλης, Γιώργος Καμάρας,

Λάμπης Σεραφείδης, Μιχάλης Μιχαλάκος. Προπονητές ήταν εκείνη την περίοδο ο Γ.

Νταϊσπάγγος και ο Ν. Στράτος

Είναι πολύ δύσκολο να γίνει συνείδηση ότι ένας λαμπρός σύλλογος με ιστορία 110

χρόνων, ο Απόλλων Αθηνών, βρίσκεται σήμερα στις τελευταίες θέσεις του

βαθμολογικού πίνακα στο επαγγελματικό πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής Κατηγορίας.

Η πολυτάραχη ιστορία του αρχίζει από τη Σμύρνη, όπου ιδρύθηκε το 1891. Μετά τη

Μικρασιατική Καταστροφή, ο Απόλλων (όπως και ο Πανιώνιος) συνέχισε την πορεία

του στην Αθήνα. Τα πρώτα χρόνια, ένα μικρό γήπεδο κάτω από τους Στύλους του

Ολυμπίου Διός φιλοξενούσε τον Απόλλωνα, ενώ αργότερα απέκτησε μεγαλύτερο

γήπεδο στο Ρουφ, δίπλα στον Άγιο Βασίλειο. Ο δραστήριος πρόεδρος του συλλόγου

Γιάννης Μαρσέλλος με τη βοήθεια και άλλων φίλων του Απόλλωνα φρόντισαν και

βρήκαν χώρο για το γήπεδο κοντά στον Άγιο Αντώνιο, στη Ριζούπολη, όπου

μετακόμισε η ομάδα το 1947.

Η μόνιμη έδρα ισχυροποίησε τον Απόλλωνα, που με θαυμάσιο έμψυχο υλικό γίνεται

πρωταγωνιστής στο πρωτάθλημα Αθηνών και στο πανελλήνιο πρωτάθλημα.

Την περίοδο 1947-48 αναδεικνύεται πρωταθλητής Αθηνών και δύο χρόνια αργότερα

εξελίσσεται σε μία από τις καλύτερες ελληνικές ομάδες. Τότε δίνεται στην ομάδα

ο χαρακτηρισμός «Ελαφρά Ταξιαρχία», γιατί παράλληλα στους κινηματογράφους

παιζόταν η επική ταινία «Η επέλαση της Ελαφράς Ταξιαρχίας», με πρωταγωνιστή

τον Έρολ Φλιν.

Ο χαρακτηρισμός αυτός δόθηκε στους ποδοσφαιριστές του Απόλλωνα επειδή

αποτελούσαν ένα πειθαρχημένο σύνολο και πραγματοποιούσαν συνεχείς επελάσεις

στις αντίπαλες άμυνες. Από τότε έμεινε «Ελαφρά Ταξιαρχία».

Το γήπεδο Ριζούπολης ολοκληρώθηκε από πλευράς εργασιών και εξοπλισμού στις

αρχές του 1950, όταν ένας δραστήριος νεαρός παράγων (άλλοτε από τη θέση του

γενικού αρχηγού και άλλοτε του γραμματέα), ο Κωνσταντίνος Οικονόμου,

πρωταγωνιστούσε και ολοκλήρωνε όλες τις προσπάθειες ώστε να πηγαίνει η ομάδα

καλύτερα.

Παράλληλα όμως με τον Οικονόμου, σημαντική ήταν η παρουσία (ως κορυφαίου

παράγοντα της ομάδας) του Χρήστου Σολωμωνίδη. Ήταν λογοτέχνης, είχε λαμπρό

μέλλον και διετέλεσε υπουργός Κοινωνικής Πρόνοιας μεγάλο διάστημα. Ο Οικονόμου

βοήθησε ουσιαστικά και ο Απόλλων ήταν ο πρώτος σύλλογος στην Ελλάδα που

απέκτησε γήπεδο με χόρτο το 1958-59, ενώ τότε έγινε επέκταση της εξέδρας από

τη νότια πλευρά του γηπέδου.

Μεταξύ 1945-1970, ο Απόλλων γνώρισε μεγάλες δόξες. Κατέκτησε και για δεύτερη

φορά το πρωτάθλημα Αθηνών (1957-58), ενώ πέντε φορές τερμάτισε 3ος και 4ος στο

εθνικό πρωτάθλημα και έφθασε τέσσερις φορές στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος.

Η ομάδα άρχισε να αποδυναμώνεται μετά τη φασιστική δικτατορία του 1967. Οι

χουντοφασίστες καθαίρεσαν τον Κώστα Οικονόμου και τον απομάκρυναν από τον

Απόλλωνα. Τα τελευταία 30 χρόνια η ιστορική ομάδα έχει υποβιβαστεί στη Β’

Εθνική τέσσερις φορές κι έχει ανέβει πάλι στην Α’ τις τρεις φορές.

Εντός του 2002, ο ερασιτέχνης Απόλλων, με επικεφαλής τον πρόεδρό του Αριστείδη

Καμάρα (παλιό διεθνή ποδοσφαιριστή του) και κορυφαίο παράγοντα με καταγωγή από

τη Σμύρνη, οργανώνει μεγάλη εκδήλωση για να γιορτάσει τα 110 χρόνια από την

ίδρυσή του.

Τελευταία Νέα