Ακόμη και ένα μικρό παιδί ξέρει ­ και πώς να μην ξέρει πια στον κόσμο που

ζούμε… ­ πως τα όπλα σκοτώνουν. Οι βόμβες, οι ρουκέτες, οι πύραυλοι με τα

ποικίλα ονόματα, παράταιρα ολωσδιόλου ­ όπως εκείνο το… «Τίμιος Τζον» ­ με

την αποστολή τους, όλα σκοτώνουν. Και οι ειρηνιστές, όσοι υπάρχουν ακόμη και

δεν έχουν αποσύρει το πλακάτ με το σήμα του αφοπλισμού στην πίσω αυλή, ζητούν,

αν δεν κάνω λάθος, να σταματήσουν οι πόλεμοι και οι σκοτωμοί. Λοιπόν, οι

εκκλήσεις τους δεν εισακούσθηκαν ­ και ας μην τρέφουν την ψευδαίσθηση ότι

κάποτε θα εισακουσθούν ­, γίνεται όμως κάτι άλλο: Ετοιμάζονται, λέει,

πυρομαχικά «φιλικά προς το περιβάλλον»! Θα κάνουν την ίδια δουλειά με τα άλλα,

θα καταστρέφουν, θα ανατινάζουν, θα ισοπεδώνουν, θα σκοτώνουν, αλλά θα

είναι… ανακυκλώσιμα. Μάλιστα, μια αμερικανική πολεμική βιομηχανία ψάχνει να

βρει ­ όπως διαβάζω ­ πώς θα μετατρέπονται και σε λίπασμα! Από τη στιγμή που

αυτές οι σπουδαίες έρευνες θα ολοκληρωθούν, νομίζω πως θα ησυχάσω. Θα μπορώ,

λόχου χάριν, να μαζεύω άφοβα ραδίκια.

Μα πάλι πώς θα το κάνω αφού τα «πράσινα όπλα» δεν θα ‘ναι απαλλαγμένα από

ραδιενεργά στοιχεία; Η απάντηση, προφανώς, είναι το ίδιο αποσβολωτική όπως όλη

αυτή η ιστορία: τα νέα όπλα θα είναι «φιλικά» ­ έρμη φιλία… ­ προς το

περιβάλλον. Και ο άνθρωπος δεν είναι… περιβάλλον. Τι είναι, τότε; Πράσινα

άλογα;