Η σημερινή ημερομηνία, 21 Αυγούστου, είναι φαίνεται σημαδιακή για τη Ρωσία.

Πριν από 33 ακριβώς χρόνια έμπαιναν τα σοβιετικά τανκς στην Πράγα του

Ντούμπτσεκ. Πριν από δέκα τα τανκς των στρατηγών ενταφίασαν τις

μεταρρυθμιστικές προσπάθειες του Γκορμπατσώφ, της γκλάσνοστ και της

περεστρόικα.

Για το τελευταίο μένουν ακόμα αδιευκρίνιστα πολλά. Σκοτεινά σημεία που ίσως με

τον χρόνο φωτιστούν. Γιατί, εν μια νυκτί, εμφανίστηκε στο προσκήνιο ο Γιέλτσιν

που οδήγησε τη χώρα στο οικονομικό κραχ του 1998. Για να αναδυθεί το 1999 ο

Πούτιν, που διετήρησε εν πολλοίς τον μηχανισμό του Γιέλτσιν, αλλά του έδωσε

νέα πνοή ­ κυρίως με τη σκληρή στάση του στον πόλεμο της Τσετσενίας

Δεν έχει μελετηθεί αρκετά η πρόσφατη φωτογραφία του Πούτιν, με τους προέδρους

8 πρώην σοβιετικών Δημοκρατιών που συναντήθηκαν στις 2 Αυγούστου για να

συζητήσουν το μέλλον της Κοινοπολιτείας Ανεξαρτήτων Κρατών, ένα είδος άτυπης

Ένωσης που διατηρεί τις ρίζες της στο κοινό σοβιετικό παρελθόν τους.

Η φωτογραφία πάρθηκε σ’ ένα δάσος με σημύδες, ενώ και οι οκτώ, εννέα, με τον

Πούτιν, περπατούν. Φορούν όλοι πουκάμισα, με ανοιχτό το πρώτο κουμπί,

γιακαδάκι, εκτός από τον Πούτιν που φοράει μπλουζάκι μακό.

Έχουν όλοι κοιλιές, ή αρχή κοιλιάς, εκτός από τον Πούτιν που φαίνεται ο πιο

γυμνασμένος από όλους.

Από το χρώμα των μαλλιών συμπεραίνουμε πως και οι 8 αρχηγοί είναι περίπου της

ίδιας ηλικίας (κάπου ανάμεσα στα 50-60), εκτός από τον Πούτιν που δεν έχει

μαλλιά, άρα χωρίς χρώμα μαλλιών, και οπωσδήποτε φαίνεται ο νεώτερος απ’ όλους.

Δεν κάνουν τζόγκινγκ, όπως θα τους ήθελε πιθανώς αμερικανικό περιοδικό. Έχουν

όμως όλοι μπροστά το δεξί πόδι, ωσάν τα χρόνια της θητείας τους στο σοβιετικό

καθεστώς να τους συνήθισε στο ομοιόμορφο βάδισμα.

(Μόνο ένας, ο έξω αριστερά, σαν να έχασε τον συντονισμό με τους υπολοίπους,

και προπορεύεται με το αριστερό πόδι μπροστά).

Έχουν όλοι ακόμα το κεφάλι μπροστά γερμένο σαν να προσπαθούν ν’ αποφύγουν

πετραδάκια και αγκάθια στο μονοπάτι, εκτός από τον Πούτιν που φαίνεται να

ξέρει τον δρόμο και κοιτάει κάπου προς τα δεξιά του.

Στον άξονα του βλέμματός του συντονίστηκε κι ο εξ αριστερών του, αρχηγός ποιας

άραγε χώρας της Κεντρικής Ασίας; (Καζαχστάν Τατζικιστάν, Τουρκμενιστάν;).

Όλοι φορούνε ζώνες, κανείς τιράντα. Κανενός τα παντελόνια δεν πέφτουν. Είναι

όλα τους φρεσκοσιδερωμένα.

Από τη λεπτομέρεια αυτή εικάζουμε ότι οδεύουν για μιαν αίθουσα συνεδριάσεων,

και δεν έρχονται από αυτήν. Συναντήθηκαν πρωί – πρωί στο κυνηγετικό περίπτερο,

πήραν γρήγορα το πρωινό τους (χωρίς βότκα, είναι όλοι τους φανατικά

αντιαλκοολικοί) και πάνε τώρα, μέσα από το δάσος με τις σημύδες ενώ τα πρωινά

πουλιά κελαηδούν, να κουβεντιάσουν πώς θα γίνουν ένα καρτέλ για το φυσικό

αέριο (που η Ευρώπη, η Δυτική, το περιμένει ως μάννα εξ ουρανού) ή για το

πετρέλαιο που μερικές χώρες από τις 8 διαθέτουν σε αφθονία, ή πως θα συμπήξουν

μιαν Ένωση κατά τα πρότυπα της Ευρωπαϊκής με δυνατότητα διεύρυνσης στις

γειτονικές δημοκρατίες.

Τελευταία λεπτομέρεια: έχουν (όσων τα χέρια φαίνονται) ρολόι του χεριού στον

αριστερό καρπό, εκτός από τον Πούτιν που φοράει το ρολόι του στο δεξί χέρι.

Και είναι για μας ανώνυμοι. Δεν είναι σαν τους Μπλερ, Σρέντερ, Ζοσπέν κ.τ.λ.

που γνωρίζουμε τις φάτσες τους. Ο πρώτος απ’ τα αριστερά, λόγου χάρη, ή ο

δεύτερος, ή ο τρίτος ποιας χώρας είναι αρχηγοί; Της Λευκορωσίας, της Αρμενίας,

της Μολδαβίας; Άγνωστο.

Κι ο Πούτιν, αρχηγός της ομάδας, πορεύεται. Ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας έφυγε

προχθές από τη Μόσχα δυσαρεστημένος. Η Ρωσία διαθέτει αντιπυραυλική προστασία,

δήλωσε. Γιατί όχι κι εμείς, στις ΗΠΑ; Παρ’ όλες τις διαφωνίες των Ευρωπαίων

ομολόγων του, αυτός το τροπάρι του.

Μήπως οι 15 της Ε.Ε. θα έπρεπε να στραφούν προς αυτούς τους οκτώ, που αριθμούν

πάνω από 300 εκατομμύρια ψυχές και να γίνει εν τέλει πραγματικότητα το όνειρο

μιας Ευρώπης από τα Ουράλια ώς τον Ατλαντικό;