Με το πετρέλαιο και το δολάριο να απειλεί τη Σοφοκλέους, ο Γενικός Δείκτης

δοκίμασε την περασμένη εβδομάδα τις αντοχές του και μαζί τις αντοχές των

επενδυτών. Το κλίμα έγινε ακόμη πιο βαρύ με το αρνητικό ρεκόρ του ευρώ και με

τη μεγάλη πτώση του Dow Jones και των ευρωπαϊκών χρηματιστηρίων την περασμένη

Τετάρτη. Άν και στις επόμενες συνεδριάσεις ο Γενικός Δείκτης ανέκαμψε

σημαντικά, η Σοφοκλέους εξακολουθεί να βρίσκεται σε κατάσταση νευρικής κρίσης.

Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που είπαν ότι τελικά η Morgan Stanley είχε δίκιο και

ότι προβλέπει σωστά, αφού ο Γενικός Δείκτης έφτασε στις 3.627 μονάδες, δηλαδή

10 μονάδες υψηλότερα από εκεί όπου είχε προβλέψει ο ξένος οίκος.

Άλλοι είδαν την εξέλιξη αυτή με καχυποψία, αφού η πρόβλεψη της Morgan Stanley

μπορεί να οδήγησε από μόνη της την αγορά σε αυτά τα επίπεδα.

Όπου, όμως, και να βρίσκεται η αλήθεια, το θέμα είναι ότι οι βασικοί

συντελεστές της αγοράς εμφανίζονται απρόθυμοι να επενδύσουν στη Σοφοκλέους

είτε έχουν είτε δεν έχουν ρευστότητα.

Έτσι, ο Γενικός Δείκτης ακολουθεί το κανάλι των 3.500-4.300 μονάδων. Αντιδρά

ανοδικά όταν φτάσει στο χαμηλότερο σημείο και πτωτικά όταν αρχίζει να

«φοβίζει» η άνοδος ή όταν προκαλεί ευκαιρίες για ρευστοποιήσεις. Αυτό

παρατηρήθηκε και την περασμένη εβδομάδα. Μέχρι την περασμένη Τετάρτη ο Γενικός

Δείκτης έπεφτε (και σε αυτό βοηθούσαν οι ανησυχίες για τις εξελίξεις στη Μέση

Ανατολή) και από την Πέμπτη άρχισε να ανακάμπτει σημαντικά.

Έτσι, οι ξένοι προχωρούν διστακτικά και σε επιλεκτικές τοποθετήσεις, καθώς,

όπως λένε, το ελληνικό Χρηματιστήριο δεν έχει μεγάλη ρευστότητα ενώ οι Έλληνες

θεσμικοί προσπαθούν να διατηρούν ικανοποιητική ρευστότητα. Αυτό, όμως, δεν

τους επιτρέπει να κάνουν επιθετικές κινήσεις.

Από την άλλη, όμως, οι ιδιώτες επενδυτές μέσα σε αυτό το κλίμα δεν έχουν τη

δυνατότητα να προχωρήσουν σε αναδιαρθρώσεις χαρτοφυλακίων, καθώς σε ορισμένες

περιπτώσεις χάνουν έως 80%.

Με αυτά τα δεδομένα, ο όγκος των συναλλαγών δεν μπορεί να είναι αυξημένος.

Αυτό, όμως, προκαλεί άλλη μία αιτία που οδηγεί σε ατονία των συναλλαγών.

Οι χρηματιστηριακές εταιρείες, των οποίων τα έσοδα προκύπτουν από τις

προμήθειες των χρηματιστηριακών συναλλαγών (στην άνοδο και στην πτώση), δεν

έχουν τα περιθώρια να ρισκάρουν ή να κάνουν επιθετικές κινήσεις.

Έτσι και αυτές προσπαθούν να μειώσουν τον επενδυτικό ρίσκο, μολονότι πιστεύουν

στις προοπτικές της αγοράς.