Οικοπεδούχοι στο… φεγγάρι

Αποκλειστικά δικαιώματα για να πωλεί εκτάσεις στη… Σελήνη υποστηρίζει ότι

έχει ένας Βρετανός επιχειρηματίας, ο Φράνσις Ουίλιαμς, ο οποίος άνοιξε μάλιστα

και σελίδα στο Internet (www. moonestates. com) για να προωθήσει τις

επιχειρήσεις του. Πολλοί νομικοί, όμως, αμφισβητούν τον ισχυρισμό του και

βεβαιώνουν ότι η Σελήνη δεν ανήκει σε κανέναν και ουδείς μπορεί να την

πουλήσει.

Όλα άρχισαν όταν στον βρετανικό Τύπο δημοσιεύτηκε μια αγγελία που έλεγε ότι

πωλούνται κτήματα στη Σελήνη. Πληρώνοντας μόλις 10 λίρες, συν άλλες 5 λίρες

για ΦΠΑ και εγγραφή, οι ενδιαφερόμενοι προμηθεύονται ένα πιστοποιητικό, ένα

συμβόλαιο, έναν χάρτη της ιδιοκτησίας τους και μία ειδική κάρτα. Τα τηλεοπτικά

κανάλια αναζήτησαν τον Ουίλιαμς, και εκείνος είπε ότι δρα για λογαριασμό ενός

επιχειρηματία από την Καλιφόρνια, του 52χρονου Ντένις Χόουπ, που από την

υπόθεση αυτή έχει ήδη κερδίσει ένα σπίτι με πισίνα και τρία αεροπλάνα.

Ο Χόουπ συμπεριφέρεται λες και η Σελήνη τού ανήκει. «Έχουμε 273.000 ιδιοκτήτες

εκτάσεων στη Σελήνη σε όλο τον κόσμο, στους οποίους περιλαμβάνονται 40

διασημότητες και ένα μέλος της βρετανικής βασιλικής οικογένειας, που αγόρασε

τους τίτλους πριν από δυόμισι χρόνια. Φοβάμαι όμως ότι δεν μπορώ να σας

αποκαλύψω την ταυτότητά του».

Ο Αμερικανός πρώην πωλητής παπουτσιών ορκίζεται ότι δεν κάνει πλάκα. «Οι

άνθρωποι που αγοράζουν εκτάσεις στη Σελήνη θέλουν να είναι πρωτοπόροι. Αν

υπήρχαν τα κατάλληλα μεταφορικά μέσα, το σχέδιο θα μπορούσε να εφαρμοστεί από

σήμερα». Τα Ηνωμένα Έθνη θεωρούν ότι οι ισχυρισμοί του Χόουπ είναι απολύτως

ανυπόστατοι, αλλά δεν καταφεύγουν σε νομικά μέσα γιατί λένε ότι ουδείς τον

παίρνει στα σοβαρά.

Η ιδιοκτησία

Το ερώτημα όμως παραμένει: σε ποιον ανήκει το φεγγάρι;

Η ρίζα της διαμάχης τοποθετείται στις 10 Οκτωβρίου του 1967, όταν τέθηκε σε

ισχύ η Συνθήκη για το Διάστημα. Ήταν μία Συνθήκη που ετοιμάστηκε βιαστικά στο

πλαίσιο του ανταγωνισμού των Ηνωμένων Πολιτειών και της Σοβιετικής Ένωσης, και

καθορίζει τις αρχές «που διέπουν τις δραστηριότητες των κρατών σε ό,τι αφορά

την εκμετάλλευση και χρησιμοποίηση του Διαστήματος, περιλαμβανομένων της

Σελήνης και άλλων ουρανίων σωμάτων».

Το έγγραφο αυτό, που αποκαλείται συχνά «Μάγκνα Κάρτα του Διαστήματος», θυμίζει

περισσότερο βιβλίο επιστημονικής φαντασίας παρά μία πραγματική πολιτική

συμφωνία. «Οι χώρες που υπογράφουν τη Συνθήκη», τονίζεται, «θα αντιμετωπίζουν

τους αστροναύτες ως απεσταλμένους της ανθρωπότητας στο Διάστημα και θα τους

παρέχουν κάθε δυνατή βοήθεια σε περίπτωση ατυχήματος, καταστροφής ή ξαφνικής

άφιξης μιας άλλης χώρας».

Το θέμα της ιδιοκτησίας θίγεται στο άρθρο υπ’ αριθμόν 2: «Το Διάστημα,

περιλαμβανομένων της Σελήνης και άλλων ουρανίων σωμάτων, δεν υπόκειται σε

εθνική οικειοποίηση μέσω της εθνικής κυριαρχίας, της χρήσης, της κατοχής ή

οποιουδήποτε άλλου τρόπου».

Στο σημείο αυτό ακριβώς στηρίζεται ο Χόουπ: Αν τα έθνη δεν μπορούν να

οικειοποιηθούν τη Σελήνη, λέει, δεν συμβαίνει το ίδιο και με τους ιδιώτες.

Έτσι, το 1980, κατέθεσε μια Δήλωση Ιδιοκτησίας στα Ηνωμένα Έθνη καθιστώντας

γνωστή την πρόθεσή του να πουλήσει σεληνιακές εκτάσεις. Επιπλέον, ισχυρίστηκε

ότι είναι ο ιδιοκτήτης κάθε άλλου ουρανίου σώματος στο ηλιακό σύστημα. «Ο

λογιστής μου έχει υπολογίσει την περιουσία μου σε 763 τρισεκατομμύρια

δολάρια», λέει ο Χόουπ.

Το «παραθυράκι»

Αν υπάρχουν νομικά προβλήματα, λέει ο Αμερικανός επιχειρηματίας, «δεν τα έχω

πληροφορηθεί. Ούτε οι Ηνωμένες Πολιτείες ούτε η Ρωσία ή τα Ηνωμένα Έθνη

μπορούν να με σταματήσουν. Δεν συνέταξα εγώ τη Συνθήκη ­ εκμεταλλεύομαι απλώς

ένα «παραθυράκι» που άφησαν ανοιχτό».

Σύμφωνα με τον Φίλιπ ΜακΝτάγκαλ, νομικό σύμβουλο των Ηνωμένων Εθνών για τις

Υποθέσεις του Διαστήματος, ο Χόουπ δεν κατάλαβε καλά το πνεύμα της Συνθήκης.

«Η Συνθήκη αναφέρει ότι το Διάστημα ανήκει σε όλο τον κόσμο, όπως ακριβώς και

τα διεθνή ύδατα. Αυτό δεν σημαίνει ότι μπορεί οποιοσδήποτε να αρπάξει ό,τι του

αρέσει».

Ο ΜακΝτάγκαλ θεωρεί ότι δεν είναι αρμοδιότητα των Ηνωμένων Εθνών να

σταματήσουν τις δραστηριότητες του Χόουπ, αλλά ότι με το θέμα αυτό πρέπει να

ασχοληθεί η αμερικανική κυβέρνηση. «Έναντι μερικών δολαρίων, ο Χόουπ πωλεί

τίτλους στη Σελήνη, πιστοποιητικά, μπλουζάκια, φλιτζάνια και δεν ξέρω τι άλλο.

Αν πωλούσε τους τίτλους έναντι 10.000 και όχι 10 δολαρίων, είμαι βέβαιος ότι

οι αρχές θα έδειχναν αμέσως ενδιαφέρον». Αντίστοιχα επιχειρήματα προβάλλει και

το Βρετανικό Εθνικό Διαστημικό Κέντρο, που εδρεύει στο Λονδίνο. «Οι σχετικές

αγγελίες είναι παραπλανητικές, γιατί κάνουν τον κόσμο να πιστέψει ότι είναι

δυνατή η αγορά μιας έκτασης στη Σελήνη», τονίζει εκπρόσωπος του Κέντρου. Ο

Χόουπ, πάντως, δεν πτοείται. Στο τέλος του επόμενου χρόνου υπολογίζει ότι οι

αγοραστές εκτάσεων στη Σελήνη θα έχουν φθάσει το 1,5 εκατομμύριο και τα κέρδη

του θα έχουν ανέλθει στα 4 εκατομμύρια δολάρια. Όπως λέει αστειευόμενος,

«ελπίζω ότι όταν πεθάνει ο Ντόναλντ Τραμπ θα τον αποκαλέσουν Ντένις Χόουπ της

Γης».