Αναστέλλονται προσωρινά όλες οι διαδικασίες για την κατάσχεση ακινήτων που

ανήκουν στο γερμανικό Δημόσιο και είχαν δρομολογηθεί με αποφάσεις ελληνικών

δικαστηρίων, προκειμένου να καταβληθούν οι αποζημιώσεις στους συγγενείς των

θυμάτων του Διστόμου.

Ο πρόεδρος του Μονομελούς Πρωτοδικείου της Αθήνας κ. Θεόδωρος Κανελλόπουλος

ερμηνεύοντας τις διατάξεις του Αστικού Κώδικα, που απαιτεί την υπογραφή του

υπουργού Δικαιοσύνης για να ξεκινήσει η κατάσχεση, με σκοπό την προστασία του

γενικού συμφέροντος και την αποφυγή διαταράξεων των διεθνών σχέσεων της χώρας

μας, έκανε δεκτή την αίτηση του γερμανικού Δημοσίου για αναστολή εκτέλεσης της

απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου της Λιβαδειάς, το οποίο είχε δικαιώσει

τους συγγενείς των θυμάτων.

Και ενώ οι διαδικασίες κατάσχεσης παραμένουν «παγωμένες», τουλάχιστον μέχρις

ότου εκδοθεί απόφαση επί των αιτήσεων του γερμανικού Δημοσίου για ανακοπή των

πλειστηριασμών που θα συζητηθούν στις 2 Οκτωβρίου 2001, ο πληρεξούσιος

δικηγόρος των συγγενών των θυμάτων κ. Ιωάννης Σταμούλης φέρεται διατεθειμένος,

ασκώντας όλα τα υπερασπιστικά «όπλα» που του παρέχει ο νόμος, να καταθέσει

αγωγή κακοδικίας εις βάρος των δικαστικών λειτουργών, οι οποίοι, κατά την

επιστημονική άποψή του, δεν ερμήνευσαν σωστά διεθνείς διατάξεις αυξημένης

τυπικής ισχύος και στην Ελλάδα.

Το σκεπτικό

Συγκεκριμένα, όπως αναφέρεται στο σκεπτικό της 8206/2000 απόφασης του

Μονομελούς Πρωτοδικείου της Αθήνας (Τμήμα Ασφαλιστικών Μέτρων): «Σύμφωνα με το

άρθρο 923 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, αναγκαστική εκτέλεση κατά αλλοδαπού

Δημοσίου δεν μπορεί να γίνει χωρίς προηγούμενη άδεια του υπουργού Δικαιοσύνης.

Με τη διάταξη αυτή επιδιώκεται σκοπός γενικότερου συμφέροντος, δηλαδή η

αποφυγή διαταράξεως των διεθνών σχέσεων της χώρας, και δεν είναι αντίθετη προς

τις διατάξεις της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του

Διεθνούς Συμφώνου των Ηνωμένων Εθνών για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα

και δεν έχει παύσει να ισχύει, όπως εσφαλμένα ισχυρίζεται η πλευρά των 296

συγγενών των θυμάτων».

Σε αυτή τη νομική βάση στηρίζεται ο δικαστικός λειτουργός καταλήγοντας στο

εξής συμπέρασμα: «Πιθανολογείται ότι η επισπευδόμενη αναγκαστική εκτέλεση εις

βάρος του γερμανικού Δημοσίου είναι άκυρη και σε κάθε περίπτωση το γερμανικό

Δημόσιο θα υποστεί ανεπανόρθωτη βλάβη, αν συνεχιστεί η διαδικασία αναγκαστικής

εκτέλεσης».

Ύστερα από αυτή τη δικαστική εξέλιξη, ο κ. Ιω. Σταμούλης δήλωσε ότι εξετάζει

το θέμα να ασκήσει αγωγή κακοδικίας κατά των δικαστών που εξέδωσαν απόφαση,

σαφώς αντίθετη με διατάξεις των διεθνών συνθηκών που έχουν επικυρωθεί και

έχουν αυξημένη τυπική ισχύ και στην Ελλάδα.