* ΒΟΥΚΟΥΡΕΣΤΙ

ΑΠΟ ΤΟ χάλκινο της Κατερίνας Θάνου στο ασημένιο της Τασούλας Κελεσίδου και,

χθες, στο χρυσό μετάλλιο της Βούλας Τσιαμήτα και το χάλκινο της Όλγας Βασδέκη.

Σκαλί-σκαλί ο ελληνικός στίβος ανέβηκε στην κορυφή. Τα τέσσερα μετάλλια στις

πρώτες τέσσερις ημέρες του 7ου Παγκόσμιου Πρωταθλήματος στη Σεβίλλη ασφαλώς

είναι επίτευγμα των «χρυσών» κοριτσιών μας.

Ο ελληνικός στίβος ζει μοναδικές επιτυχίες. Για πρώτη φορά η Ελλάδα σε

παγκόσμιο πρωτάθλημα στίβου είχε δύο αθλήτριες στο βάθρο ­ για πρώτη φορά η

Ελλάδα απέκτησε λάμψη χρυσού στην πιο μεγάλη διοργάνωση μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Η Βολιώτισσα αθλήτρια στο τριπλούν Βούλα Τσιαμήτα έχοντας στους ώμους την

ελληνική σημαία έκανε τον γύρο του «Εστάδιο Ολύμπικο», στέλνοντας φιλιά στους

περίπου 50.000 θεατές. Η «χάλκινη» Όλγα Βασδέκη έτρεξε προς το μέρος της, την

συνεχάρη και την φίλησε, αφήνοντάς την να πανηγυρίσει στο «Ολύμπικο».

Το πάθος της, το μεσογειακό ταμπεραμέντο της κέρδισε το ισπανικό κοινό, που

σηκώθηκε όρθιο για να τη χειροκροτήσει.

Η Βούλα Τσιαμήτα πανηγυρίζει. Η αθλήτρια από τον Βόλο έφερε την ελληνική

σημαία για πρώτη φορά στον κορυφαίο ιστό του παγκοσμίου πρωταθλήματος

Στον τελικό του τριπλού έγινε αυτό που ονειρεύονταν όλοι οι Έλληνες ­ είδαμε

δύο Ελληνίδες στο βάθρο. Η Βούλα Τσιαμήτα του Πανελληνίου Γυμναστικού Συλλόγου

όπως έκανε και στον προκριματικό με 15.07, έτσι και χθες άρχισε τον αγώνα με

άλμα στα 14.88 που στάθηκε αρκετά μεγάλο (και όπως αποδείχθηκε είχε λάμψη

χρυσού) για να το ξεπεράσουν σε ολόκληρο τον αγώνα οι αντίπαλες αθλήτριες,

όσες προσπάθειες και αν έκαναν. Η Τσιαμήτα προσπάθησε μάλιστα να σπάσει το

πανελλήνιο ρεκόρ που είχε πετύχει στα προκριματικά (15.07), αλλά δεν τα

κατάφερε. Ήταν η πιο γλυκιά αποτυχία.

Η Όλγα Βασδέκη έδειξε τη μεγάλη της κλάση με διαφορετικό τρόπο ­ αφού

κατόρθωσε από τον εφιάλτη του αποκλεισμού στα τρία πρώτα άλματα (δύο άκυρες

στο ξεκίνημά της) να πατήσει στην οκτάδα με άλμα στα 14.20, και στη συνέχεια

με ανεβασμένη ψυχολογία πραγματοποίησε σπουδαία εμφάνιση. Το πέμπτο της άλμα

14.61 με το οποίο ισοβάθμησε στη δεύτερη θέση με την Κουβανή Γιάμιλε Αλντάμα

(αλλά κατετάγη τρίτη γιατί είχε καλύτερα δεύτερα 34 με 33) της έδωσε το

χάλκινο μετάλλιο. Στη συνέχεια, παρά τις προσπάθειες μεγάλων αθλητριών όπως η

Τσέχα παγκόσμια πρωταθλήτρια στην Αθήνα το ’97 Σάρκα Καστάρκοβα, η Ουκρανή

Ολένα Κομπόροβα (τρίτη στην Αθήνα), η Βουλγάρα Ίβα Τράντσεβα, η Ρωσίδα Τατιάνα

Λεπέτεβα και η Κουβανέζα Γιάμιλι Αλντάμα, δεν άλλαξε τίποτα. Η Ελλάδα

πανηγύρισε μια διπλή παρουσία στο βάθρο.

ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΕ

Στο ξενοδοχείο «Ανκόρα» όπου είχε καταλύσει η ελληνική αποστολή στη Σεβίλλη το

μεσημέρι πριν από τον τελικό, η Τσιαμήτα δεν ξεκολλούσε από τον προπονητή της

Γιώργο Πομάσκι ­ απέφευγε συζητήσεις που αφορούσαν τον αγώνα, αλλά διαβεβαίωνε

κάποιους που της εύχονταν καλή επιτυχία ότι θα είναι στην ίδια καλή κατάσταση,

όπως στον προκριματικό. Έδειχνε πάντως σαν κάτι να την απασχολούσε πάρα πολύ ­

δεν είχε την ανεμελιά που τη χαρακτήριζε στους προηγούμενους αγώνες που είχαμε

το καλοκαίρι, αλλά και στον προκριματικό. Όπως επιβεβαίωσε και αργότερα, την

είχε καταλάβει πριν από τον αγώνα ένα πρωτόγνωρο άγχος και προσπαθούσε να το

ξεπεράσει έχοντας στο μυαλό να βρει έναν άνετο τρόπο να κάνει επίδοση, όπως

στον προκριματικό. Παρακολουθώντας την προσεκτικά στη διάρκεια του αγώνα,

είχαμε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε ότι σε κάθε προσπάθεια μετά το 14.88 το

άγχος της μεγάλωνε. Ήταν φανερό ότι ανησυχούσε μήπως κάποια από τις αντιπάλους

της κάνει μεγαλύτερο άλμα κα προσπαθούσε να βρει την αυτοσυγκέντρωσή της και

να ακολουθήσει τις οδηγίες του Γιώργου Πομάσκι από την κερκίδα, για να κάνει

ένα μεγαλύτερο άλμα που θα της χάριζε σιγουριά, αλλά δεν… έβγαινε.

Παράλληλα, η Όλγα Βασδέκη περνούσε τις δικές της δύσκολες στιγμές, αφού

στην… τρίχα (χωρίς υπερβολή) κατάφερε να μπει στις πρώτες οκτώ μετά τα τρία

άλματα και να συνεχίσει. Με το τρίτο της άλμα (14.20) μπήκε ως όγδοη, αλλά

απέμεναν ακόμη αθλήτριες που δεν είχαν μπει στην οκτάδα, όπως η Ρωσίδα

Ρόγκοβα, η Ρουμάνα Γκαβρίλα και η παγκόσμια πρωταθλήτρια κλειστού στίβου η

Βρετανίδα Χάνσεν, η οποία είχε νωρίτερα δύο άκυρα άλματα. Ευτυχώς, από το

άγχος δεν βρήκαν ούτε τη βαλβίδα και αποκλείστηκαν ­ αφήνοντας τη Βασδέκη να συνεχίσει.

ΤΕΤΑΡΤΗ ΦΟΡΑ

Ήταν η τέταρτη φορά που υπήρχε το τριπλούν γυναικών στο πρόγραμμα του

Παγκόσμιου Πρωταθλήματος. Και τις τέσσερις φορές αναδείχτηκαν διαφορετικές

παγκόσμιες πρωταθλήτριες. Το 1993 στη Στουτγκάρδη ήταν η Ρωσίδα Άννα

Μπιριούκοβα με 15.09, το 1995 στο Γκέτεμποργκ η Ουκρανή Νέσα Κράβετς με 15.50,

που είναι και το παγκόσμιο ρεκόρ, και το 1997 στην Αθήνα ήταν η έκτη του

χθεσινού τελικού Τσέχα Σάρκα Καρπάσκοβα. Μέχρι τώρα η μόνη Ελληνίδα που είχε

συμμετάσχει σε τελικό παγκοσμίου πρωταθλήματος στο τριπλούν ήταν η Όλγα

Βασδέκη, η οποία είχε πάρει την τέταρτη θέση στο Αθήνα ’97 με 14.62 ­ έχοντας

χάσει το μετάλλιο από το προτελευταίο άλμα της Ουκρανής Γκοβόροβα, που ήταν

μόλις έβδομη χθες με 14.47. Στην τέταρτη θέση του χθεσινού τελικού έμεινε η

23χρονη Ρωσίδα Τατιάνα Λεμπέντεβα με 14.55, η οποία κατείχε πριν από τους

αγώνες την πρώτη θέση εφέτος στον κόσμο μαζί με την Τσιαμήτα με 14.94.

Όταν τελείωσε το αγώνισμα η Λεμπέντεβα ξέσπασε σε λυγμούς για αρκετή ώρα.

Η Βούλα κράτησε τον λόγο της για χρυσό άλμα

«Έχω κρατήσει το καλύτερο άλμα για τη Σεβίλη» έλεγε στην «ΟΜΑΔΑ» η Βούλα

Τσιαμήτα, λίγες ημέρες πριν από την αναχώρησή της για την πόλη της

Ανδαλουσίας. Το χρυσό κορίτσι του τριπλού κράτησε τον λόγο της. Άλλωστε τα

τελευταία δύο χρόνια η ζωή της έχει διαφοροποιηθεί. Το κορίτσι που

παρακολουθούσε από τις εξέδρες του Ολυμπιακού Σταδίου το ’97 τις προσπάθειες

της «αντιπάλου» της Όλγας Βασδέκη τώρα μπαίνει με πείσμα και αποφασιστικότητα

στον διάδρομο πριν επιχειρήσει το μεγάλο άλμα. Θέλετε ακόμα μια διαφορά; Πριν

από δύο χρόνια ουσιαστικά δεν είχε καν το μυαλό της στον πρωταθλητισμό. Τότε

μόλις που ξεπερνούσε τα έξι μέτρα στο μήκος, όσο για το τριπλούν ούτε καν

δεκατριάμισι! Γεννήθηκε στον Βόλο στις 10 Μαρτίου 1972, η καταγωγή της είναι

από το χωριό Σέσκλο. Είναι αθλήτρια του Πανελληνίου. Στους στίβους μπήκε πολύ

μικρή, μόλις 12 χρόνων, κι ήταν παρέα με τη Βασδέκη. Όταν ήρθε στην Αθήνα για

σπουδές στα ΤΕΦΑΑ, εγκατέλειψε τον αθλητισμό δύο χρόνια. Με προπονητή τον

Γιώργο Πομάσκι άρχισε και πάλι το ’92, όταν πλέον μέσω μιας άλλης Βούλας, της

Πατουλίδου, είχε αρχίσει η άνοιξη του ελληνικού στίβου. Μη φανταστείτε ότι όλα

πήγαν καλά. Η Βούλα ασχολήθηκε με μήκος και τριπλούν, αλλά μάλλον…

ερασιτεχνικά. Μέχρι που ο Πομάσκι σταμάτησε να ασχολείται μαζί της. Το

Παγκόσμιο της Αθήνας μάλλον ήταν η αφορμή για να επιστρέψει δριμύτερη. Πλέον

ασχολείται όλη την ημέρα με τον αθλητισμό (παλαιοτέρα εργαζόταν σε βιοτεχνία

ρούχων) και τα αποτελέσματα τα γνωρίζετε. Η εξέλιξή της: 1994: 13,17 μ., 1995:

13,27 μ., 1998: 14,23 μ.

ΠΟΜΑΣΚΙ: Για την Τσιαμήτα

Πρωταθλήτρια κόσμου μέσα σε 20 μήνες

Ο ΓΙΩΡΓΟΣ Πομάσκι, παρότι χθες έζησε τις μεγαλύτερες στιγμές της ζωής του και

της καριέρας του ως προπονητής, δεν χάρηκε το χρυσό μετάλλιο της Τσιαμήτα όσο

θα νομίζει πολύς κόσμος. Ο λόγος; Όπως εκμυστηρεύτηκε σε φίλους του πριν από

τον αγώνα, τον απασχολούσε πολύ εκτός από την παρουσία τής Τσιαμήτα στον

τελικό και η αποτυχία της Νίκης Ξάνθου, αλλά έλεγε ότι δεν μπορούσε να

ξεπεράσει ακόμη το μεγάλο προσωπικό (οικονομικής φύσεως) πρόβλημα της

Ροδίτισσας αθλήτριάς του. Συγκεκριμένα είπε στον εθνικό προπονητή Οδυσσέα

Παπατώλη: «Δεν μπορώ να το χωνέψω, η Ξάνθου ήταν καλύτερα και από την Τσιαμήτα

από πλευράς σωματικής κατάστασης. Δεν μπορώ να δεχτώ ότι έκανε τόσο άσχημα

άλματα ­ μου φαίνεται απίστευτο. Και βέβαια η μόνη εξήγηση είναι αυτό το

μεγάλο πρόβλημα που της προέκυψε ξαφνικά και δεν είχε σχέση με τη δουλειά που

κάναμε μαζί στον στίβο».

Αναφερόμενος στο πώς η Βούλα Τσιαμήτα από μια άγνωστη αθλήτρια πριν από δύο

χρόνια βρέθηκε στην κορυφή του κόσμου, ο Πομάσκι εξήγησε: «Η Τσιαμήτα είναι το

μεγαλύτερο ταλέντο που έχω δει. Το γεγονός ότι τόσο γρήγορα έφθασε τόσο ψηλά,

σημαίνει ότι αφομοιώνει πολύ γρήγορα τις οδηγίες του προπονητή και για αυτό σε

τόσο σύντομο χρονικό διάστημα έμαθε καλά την τεχνική στο τριπλούν. Δεν νομίζω

να υπάρχει άλλη αθλήτρια, σε οποιοδήποτε αγώνισμα, που να ασχολήθηκε μόνο ένα

χρόνο και οκτώ μήνες με ένα αγώνισμα και να αναδείχτηκε πρωταθλήτρια κόσμου».

Η Βούλα Τσιαμήτα στο διάστημα που είχε σταματήσει τον στίβο ασχολήθηκε

επαγγελματικά με το αερόμπικ, όπως είπε και η ίδια, επειδή δεν είχε την

οικονομική άνεση για να ποντάρει μόνο στον στίβο. Σε ερώτηση της «ΟΜΑΔΑΣ» αν

τελικά ο Πομάσκι συστήνει το αερόμπικ ως προπόνηση στους αθλητές του στίβου

για να διατηρηθούν σε καλή φόρμα, δείχνοντας μάλλον δυσφορία, απάντησε: «Η

ασχολία της Βούλας με το αερόμπικ ήταν απλώς ένα είδος γυμναστικής. Ουσιαστικά

δεν έχει σχέση το αερόμπικ με την προπόνηση που χρειάζεται για να γίνει

κάποιος καλός στον στίβο»

Η Βολιώτισσα αθλήτρια ξεκίνησε προπονήσεις στο τριπλούν με τον Πομάσκι στα

τέλη του ’97 και οι μεγαλύτερες επιτυχίες της ­ πριν από τη Σεβίλλη, ήταν 9η

στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στη Βουδαπέστη το 1998 και 5η φέτος στο Παγκόσμιο

Κλειστό Πρωτάθλημα στην Ιαπωνία.

Ο τραυματισμός έκοψε τη φόρα της Όλγας

Η Όλγα Βασδέκη νίκησε… τον τραυματισμό της

ΤΟ ΠΡΩΤΟ εξάμηνο του ’99 δεν ήταν καθόλου εύκολο για την Όλγα Βασδέκη. Ήταν

αυτός ο τραυματισμός που την κράτησε για μεγάλο διάστημα εκτός προπονήσεων.

Ουσιαστικά, της στέρησε τους αγώνες στον κλειστό στίβο και, φυσικά, τη

συμμετοχή της στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Όλα όμως άλλαξαν με τον ερχομό της

άνοιξης. Η Βασδέκη άρχισε την προετοιμασία της και στις 28 Ιουλίου στα Χανιά

είχε ένα πολύ καλό άλμα στα 14μ67, το οποίο ήταν η 6η καλύτερη φετινή επίδοση.

Η Όλγα Βασδέκη γεννήθηκε στον Βόλο, στις 26 Σεπτεμβρίου 1973. Στην Αθήνα

βρέθηκε μαζί με τον αδελφό της, Σπύρο, αθλητή του μήκους.

Είναι αθλήτρια του Πανελληνίου και ουσιαστικά αυτή έμαθε το τριπλούν των

γυναικών στους Έλληνες. Έως τότε ελάχιστα ασχολούμασταν με αυτό το άθλημα.

Οι διακρίσεις της είναι πολλές:

­ Πέμπτη στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα το ’96.

­ Τρίτη στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα κλειστού στίβου το ’96.

­ Τέταρτη στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Αθήνας το ’97.

­ Πρώτη στους Μεσογειακούς Αγώνες του ’97.

­ Πρώτη στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ανοιχτού στίβου στη Βουδαπέστη.

­ Τέταρτη στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα κλειστού στίβου το ’98.

­ Πρώτη στο Παγκόσμιο Κύπελλο το ’98.

Η εξέλιξή της: 1992: 12μ77, 1993: 13μ37, 1995: 13μ45, 1996: 14μ48, 1997:

14μ62, 1998: 14μ64

ΜΕΤΑΛΛΙΑ

Η Ελλάδα στην 5η θέση

ΚΙ ΑΚΟΜΑ δεν τελειώσαμε! Ο ελληνικός στίβος ζει στη Σεβίλλη τις πιο μεγάλες

στιγμές. Για πρώτη φορά η χώρα μας «μετράει» τέσσερα μετάλλια σε μια τόσο

σημαντική διοργάνωση, και μάλιστα στις πρώτες ημέρες των αγώνων.

Η Ελλάδα, με ένα χρυσό, ένα ασημένιο και δύο χάλκινα μετάλλια είναι στην

πέμπτη θέση του πίνακα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Χρυσό μετάλλιο από την Βούλα

Τσιαμήτα, ασημένιο από την Τασούλα Κελεσίδου στη δισκοβολία, χάλκινα από την

Κατερίνα Θάνου στα 100μ. και την Όλγα Βασδέκη στο τριπλούν. Και όπως

σημειώσαμε στην αρχή, ακόμα δεν τελειώσαμε.

Ο Κώστας Γκατσιούδης είναι το μεγάλο φαβορί στον ακοντισμό, ενώ ελπίδες για

διάκριση έχουμε επίσης από την Τζελίλη (επίσης στο ακόντιο) αλλά και τη Νίκη

Μπακογιάννη στο ύψος.