ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ: 12-6-1954, Θεσσαλονίκη.

ΑΓΑΠΑ: Τη γυναίκα του, το παιδί του.

ΜΙΣΕΙ: Την αχαριστία.

ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΕΡΟΣ: Η Νέα Σμύρνη και το Διοικητήριο Θεσσαλονίκης.

ΑΔΥΝΑΜΙΑ: Το παιδί μου.

ΘΑ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙ: Αν αγωνιστούμε στο Κύπελλο Κυπελλούχων, το

μέρος όπου θα γίνει ο πρώτος αγώνας.

ΠΡΟΣΩΠΟ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙ: Τον Στέλιο Καζαντζίδη.

ΓΕΛΑΕΙ: Με καθετί έξυπνο και διασκεδαστικό.

ΘΥΜΩΝΕΙ: Με το επαναλαμβανόμενο λάθος αντιμετώπισης των πραγμάτων.

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ: Το 1979.

Ο Χρήστος Εμβολιάδης ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα στα 13 του, από

τον ΠΑΟ Διοικητηρίου Θεσσαλονίκης. Στα 19 μεταγράφηκε στον Πανιώνιο, στον

οποίο αγωνίστηκε ώς τα 34. Το 1987 σταμάτησε το ποδόσφαιρο και ασχολήθηκε με

την προπονητική. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχει αναλάβει τον Πανιώνιο ως

υπηρεσιακός προπονητής. Ως παίκτης ευτύχησε να συνδέσει το όνομά του με τη

μοναδική φορά που ο Πανιώνιος κατέκτησε ένα τρόπαιο. Το Κύπελλο Ελλάδας, το

1979. Τώρα ο τεχνικός που αγαπήθηκε τόσο πολύ από τον κόσμο της Νέας Σμύρνης

ετοιμάζεται για τη δεύτερη συμμετοχή του, σε τελικό με αντίπαλο τον

Παναθηναϊκό, στις 29 Απριλίου.

ΕΡ.: Πανιώνιος σημαίνει;

ΑΠ.: Για μένα είναι θρησκεία και αγάπη για τον κόσμο, αιώνιος και ιστορικός.

ΕΡ.: Τελικός Κυπέλλου είναι;

ΑΠ.: Ένα όνειρο. Και αν πάρουμε το Κύπελλο, γίνεται ευτυχία.

ΕΡ.: Νέα Σμύρνη;

ΑΠ.: Οι μνήμες από την παλιά Σμύρνη.

ΕΡ.: Τι άλλαξε στον Πανιώνιο, με την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας από σας;

ΑΠ.: Βελτιώθηκε το κλίμα στα αποδυτήρια και οι σχέσεις με τους παίκτες.

ΕΡ.: Η κορυφή ζαλίζει;

ΑΠ.: Προσωπικά δεν φοβάμαι κάτι τέτοιο.

ΕΡ.: Ποδοσφαιριστής ή προπονητής;

ΑΠ.: Ποδοσφαιριστής.

ΕΡ.: Η πλατεία κάνει καλό ή κακό στον Πανιώνιο;

ΑΠ.: Οι άπιστοι Θωμάδες διαψεύδονται, αυτοί που αγαπούν την ομάδα κάνουν καλό.

ΕΡ.: Το τρίπτυχο της επιτυχίας ποιο είναι;

ΑΠ.: Καλό κλίμα, καλοί λογαριασμοί και οργάνωση.

ΕΡ.: Ποιες είναι οι σχέσεις σας με τους ποδοσφαιριστές;

ΑΠ.: Αρμονικές.

ΕΡ.: Τι ρόλο παίζει η ψυχολογία στους ποδοσφαιριστές;

ΑΠ.: Τον πιο σημαντικό.

ΕΡ.: Έχετε κάνει συμβιβασμούς;

ΑΠ.: Πολλούς.

ΕΡ.: Ποιος άλλος πίστευε, εκτός από σας, ότι θα προκριθείτε στον τελικό;

ΑΠ.: Όταν ξεκίνησαν οι αγώνες του θεσμού, μόνο εγώ.

ΕΡ.: Έχετε φίλους;

ΑΠ.: Πολλούς γνωστούς, λίγους φίλους.

ΕΡ.: Πιστεύετε στον Θεό;

ΑΠ.: Πάρα πολύ. Αυτός μας βοήθησε σε όλα ώς τώρα.

ΕΡ.: Φοβάστε τα δύσκολα;

ΑΠ.: Αν φοβόμουν, δεν θα αναλάμβανα τον Πανιώνιο.

ΕΡ.: Πόσο ψυχοφθόρος είναι ο πάγκος για τον προπονητή;

ΑΠ.: Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα.

ΕΡ.: Τι θυμάστε από την ομάδα του 1979;

ΑΠ.: Τα πάντα. Μόλις μπήκε το τρίτο γκολ του τελικού, τσιμπιόμασταν με τον

Λίμα, στη σέντρα του γηπέδου, να δούμε αν είναι αλήθεια ή όνειρο.

ΕΡ.: Ποια ήταν η πιο ευτυχισμένη στιγμή στην καριέρα σας, το 1979 ή τώρα;

ΑΠ.: Αν πάρουμε το Κύπελλο, η επιτυχία ως προπονητής είναι πιο σημαντική.

ΕΡ.: Το μεγάλο σας προπονητικό όνειρο;

ΑΠ.: Δεν έχω φτάσει να κάνω ακόμα τέτοια όνειρα.

ΕΡ.: Πού μπορεί να φθάσει ο Πανιώνιος;

ΑΠ.: Εφόσον αλλάξουν κάποια πράγματα, πολύ ψηλά.

ΕΡ.: Ποιος σας έχει πληγώσει ώς τώρα;

ΑΠ.: Πολύς κόσμος. Κυρίως αυτοί που τους έχω κάνει καλό.

ΕΡ.: Υπάρχει αξιοπιστία στο ελληνικό ποδόσφαιρο;

ΑΠ.: Δυστυχώς όχι.

ΕΡ.: Έχουμε καλούς διαιτητές;

ΑΠ.: Όταν θέλουν.

ΕΡ.: Τι ρόλο έχουν παίξει οι «Πάνθηρες» στην ώς τώρα πορεία σας;

ΑΠ.: Είναι η ψυχή της ομάδας.

ΕΡ.: Ένα μήνυμα που θέλετε να δώσετε στους οπαδούς του Πανιωνίου;

ΑΠ.: Πάντα κοντά στην ομάδα.

ΕΡ.: Ο πιο καλός ο μαθητής;

ΑΠ.: Αυτός που ακούει, καταλαβαίνει και πράττει.

ΕΡ.: Για ποιο πράγμα έχετε μετανιώσει;

ΑΠ.: Που αγαπώ και δείχνω εκτίμηση σε όλο τον κόσμο και με εκμεταλλεύτηκαν.

ΕΡ.: Τι φοβάται ένας προπονητής μέσα στο γήπεδο;

ΑΠ.: Τη στιγμή που δέχεται γκολ η ομάδα.

ΕΡ.: Ποια είναι η σχέση σας με τον πρόεδρο της ομάδας;

ΑΠ.: Καλή, θα έλεγα.

ΕΡ.: Μήτσος Μαυρίκης;

ΑΠ.: Αγαπητός φίλος.