Είμαι υποχρεωμένος να το ομολογήσω: θαυμάζω το επιχειρηματικό δαιμόνιο της ΑΕΚ. Στην περίπτωση του Ούγκο Αλμέιδα πέτυχε μ’ έναν σμπάρο δυο τρυγόνια. Με την απόκτησή του δυνάμωσε το ρόστερ της ομάδας και ταυτόχρονα έθεσε τις βάσεις για να αυξήσει τα έσοδά της από τις χορηγίες.

Οι τελευταίες πληροφορίες κάνουν λόγο για δεκάδες ψησταριές που θέλουν να τοποθετήσουν το λογότυπο της επιχείρησης στη φανέλα του Πορτογάλου. Προφανώς τους έχει εντυπωσιάσει η σωματοδομή του, που θυμίζει περισσότερο τακτικό επισκέπτη στις ταβέρνες της Βάρης παρά ποδοσφαιριστή που ανήκει σε ομάδα δυνάμει πρωταθλήτρια.

Ο Αλμέιδα είναι από τους σέντερ φορ που γεμίζουν την αντίπαλη περιοχή. Μπορεί να μη στρίβει, μπορεί να μην τρέχει, μπορεί να μην ντριμπλάρει, μπορεί να μην πηδά ψηλότερα από ψύλλο, έχει όμως όγκο. Αυτό δεν μπορεί να του το αμφισβητήσει κανείς.

Οι παππούδες που θα πηγαίνουν με τα εγγονάκια τους στο γήπεδο για να δουν τον Δικέφαλο θα τους εξηγούν πως ο Αλμέιδα ήταν κάποτε ένας καλός παίκτης, ο οποίος ήρθε στην Ελλάδα γιατί απλά δεν είχε πουθενά καλύτερα να πάει.

Δεν εξετάζω ποιες ήταν οι προηγούμενες ομάδες του την τελευταία διετία. Αυτό που εντυπωσιάζει είναι η αποτελεσματικότητά του. Αν και επιθετικός, πέτυχε οκτώ γκολ σε όλες τις διοργανώσεις που συμμετείχε, ενώ αγωνίστηκε 2.796 λεπτά. Αν τα διαιρέσουμε με 90λεπτα, προκύπτουν 31 αγώνες. Σε μεγάλη φόρμα ο παίκτης.

Τελευταία Νέα