Τελικά έκλαψαν με μαύρο δάκρυ ή πανηγύρισαν για το μαύρο μας το χάλι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ; Και καλά αυτοί που χαίρονται, αυτοί που πιστεύουν ότι κανείς δεν θα θιγεί από τα νέα μέτρα φτάνει να μη… ζει (σαν κανονικός άνθρωπος) βολτάρουν στη Νεφελοκοκκυγία της ψευδαίσθησης, στη Φρουτοπία της αυταπάτης. Ή στον μικρόκοσμο της ιδιοτέλειάς τους. Αυτοί όμως που κλαίνε επειδή ψηφίζουν κόντρα στη συνείδησή τους μέτρα που κατά δήλωση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργου Δημαρά υποδουλώνουν τη χώρα και δεν συνάδουν με την Αριστερά γιατί μας το λένε; Η τέλεση ενός αδικήματος υπό το κράτος ενοχών δεν κάνει το αδίκημα ελαφρύτερο. Δεν φαντάζομαι πολλούς απατεώνες να τραγουδάν την ώρα της απατεωνιάς το «Σήκω χόρεψε συρτάκι». Τα επιχειρήματα τύπου «δεν φταίω εγώ αλλά η άτιμη κοινωνία που μ’ έριξε στην ανάγκη» δεν ακούγονται ούτε ως γραφικότητα στα «Κόκκινα φανάρια». Οταν κάτι αντιβαίνει στη συνείδησή σου, δεν το κάνεις. Οταν το κάνεις, ακόμη χειρότερα για σένα, αφού δεν μπορείς καν να επικαλεσθείς αυταπάτη. Εκτός κι αν δεν έχεις συνείδηση.

Πέραν τούτου, νομίζω ότι έχουμε ξεχάσει βασικές αρχές του «πολιτεύεσθαι». Από πότε το να υποκύπτεις σε εκβιασμό –αφού το πολυνομοσχέδιο, όπως μας είπαν βουλευτές της συμπολίτευσης, ήταν αποτέλεσμα του εκβιασμού των θεσμών –θεωρείται κυβερνητική επιτυχία; Από πότε το να πράττεις κόντρα στην ιδεολογία σου είναι πολιτική αρετή; Μπορεί από τότε που η ιδεολογία βασίζεται στο να μην κάνεις απλώς το χατίρι του αντιπάλου. Ετσι δεν μας είπε ο συμπατριώτης μου βουλευτής Κυκλάδων Νίκος Συρμαλένιος;

Τελευταία Νέα