Ο έλληνας πολιτικός που κατέχει το ρεκόρ καταγγελιών για παρεμβάσεις της ΕΕ στα εσωτερικά της χώρας του πρέπει να είναι ο Δημήτρης Παπαδημούλης. Το μόνο που αλλάζει στην καταγγελία είναι ο επιθετικός προσδιορισμός –η παρέμβαση είναι πότε ωμή, άλλοτε προκλητική, κάποτε ευθεία και καμιά φορά άθλια. Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο, δεν είναι ο μόνος που πιστεύει ότι οι αιρετοί των Βρυξελλών, όπως είναι ο Ζαν – Κλοντ Γιούνκερ ή ο Μάρτιν Σουλτς, οφείλουν να το βουλώνουν. Η άποψη, που στην πραγματικότητα μαρτυρεί μια στρεβλή αντίληψη περί εθνικής κυριαρχίας, τέμνει οριζόντια ολόκληρο το ιδεολογικό φάσμα. Και, ασφαλώς, κυριαρχεί σε ένα κόμμα που έχει διακριθεί για τον αντιευρωπαϊσμό του: τους Ανεξάρτητους Ελληνες.

Η τελευταία καταγγελία του είδους διατυπώθηκε προχθές από τον Πάνο Καμμένο. Αποδέκτης ήταν ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς, ο οποίος σε τηλεφωνική του επικοινωνία με τον Αλέξη Τσίπρα εξέφρασε την έκπληξή του για τη νέα συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με το «παράξενο, ακροδεξιό κόμμα». Δεν ήταν η πρώτη φορά. Τον περασμένο Μάρτιο ο Σουλτς είχε διατυπώσει την άποψη ότι η συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ ήταν «λάθος». Τότε, η εκπρόσωπος του κόμματος είχε καταγγείλει την «απαράδεκτη παρέμβαση» χαρακτηρίζοντας τον πρόεδρο του Ευρωκοινοβούλιου ανθύπατο και α λα καρτ φιλέλληνα που εξυπηρετούσε κομματικές σκοπιμότητες.

Στην πολιτική οι λέξεις χάνουν πολύ συχνά το νόημά τους. Νικητής στις αυστριακές εκλογές του 1999 ήταν ο ακροδεξιός Γεργκ Χάιντερ. Η εκλογή του καθώς και η προοπτική να συμμετάσχει σε κυβέρνηση συνασπισμού με τον ίδιο στη θέση του καγκελαρίου προκάλεσαν θύελλα αντιδράσεων στην ΕΕ. Απέναντι στην «ωμή παρέμβαση», ο Χάιντερ υποχώρησε παραχωρώντας τη θέση του καγκελάριου στον Βόλφγκανγκ Σούσελ, ενώ το κόμμα του πήρε μόνο δύο υπουργεία. Αλλά η «ωμή παρέμβαση» συνεχίστηκε ακόμη κι έτσι: οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες έκοψαν στη Βιέννη την καλημέρα. Το συμπέρασμα είναι ότι, έπειτα από πέντε χρόνια κρίσης, η ΕΕ κινείται με μειωμένα αντανακλαστικά απέναντι στους μικρούς και μεγάλους Χάιντερ της Ευρώπης. Αυτό όμως δεν λέγεται ωμή παρέμβαση, αλλά ευθεία υποχώρηση.