Αναζήτηση
Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών δημιουργούν μια βάσιμη απορία.
Η ελληνική κυβέρνηση έχει ή δεν έχει καταλάβει τι ακριβώς συμφώνησε στο Eurogroup της 20ής Φεβρουαρίου;
Αν δεν κατάλαβε, έχει καλώς. Διορθώνεται, έστω και με κόστος.
Τι θα συμβεί όμως αν ακριβώς επειδή κατάλαβε τι συμφώνησε, κάνει εκ των υστέρων ότι δεν καταλαβαίνει;
Διότι η συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου και σε αντίθεση με τις διαβεβαιώσεις Βαρουφάκη δεν έχει τίποτα το ασαφές. Είναι σαφέστατη.
Είναι σαφής ως προς τη συνέχιση και ολοκλήρωση της αξιολόγησης της «τρέχουσας διευθέτησης» και όχι κάποιας άλλης.
Είναι σαφής ως προς τη διεκπεραίωση της αξιολόγησης από την τρόικα που μετονομάζεται σε «θεσμούς» και όχι από κάποιον άλλο.
Είναι σαφής ως προς τη χρηματοδότηση της Ελλάδας, η οποία μπορεί να αποφασιστεί μόνο ύστερα από «έγκριση της ολοκλήρωσης της αξιολόγησης του παραταθέντος προγράμματος από τους θεσμούς».
Είναι σαφής ως προς τη δέσμευση της Ελλάδας να απόσχει από «την ακύρωση μέτρων και από μονομερείς αλλαγές των πολιτικών (…) όπως αυτά αξιολογούνται από τους θεσμούς».
Με άλλα λόγια, σε όλες αυτές τις διαδικασίες τον κεντρικό ρόλο έχουν οι «θεσμοί», δηλαδή η τρόικα. Αυτοί ελέγχουν, αυτοί αξιολογούν, αυτοί κρίνουν τι μπορεί και τι δεν μπορεί να αλλάξει.
Κι αυτό δεν το συνομολόγησε κάποια άλλη κυβέρνηση. Το συνομολόγησε η σημερινή κυβέρνηση στις 20 Φεβρουαρίου.
Είναι δυνατόν να μην κατάλαβε τι συμφώνησε; Μόνο αν ο Βαρουφάκης τους έδειξε όχι τη συγκεκριμένη συμφωνία, αλλά τη δική του ερμηνεία κάποιας άλλης συμφωνίας που μόνο ο ίδιος θεωρεί ασαφή.
Αλλά και πάλι, είναι δυνατόν να μη διάβασαν το κείμενο στο Μέγαρο Μαξίμου; Κι αν το διάβασαν, είναι δυνατόν να πίστεψαν τον Βαρουφάκη και να μην κατάλαβαν ό,τι κατάλαβε η υπόλοιπη υφήλιος;
Γι’ αυτό κι επειδή αρνούμαι να θέσω σε αμφισβήτηση τη δυνατότητα κατανόησης μιας κυβέρνησης, προτιμώ να επιλέξω τη δεύτερη ερμηνεία.
Οτι, δηλαδή, κατάλαβαν πολύ καλά τι συμφώνησαν, αλλά τώρα κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν.
Για ποιον λόγο; Είτε επειδή δεν είχαν συνειδητοποιήσει επαρκώς το περιεχόμενο της συμφωνίας είτε επειδή δεν την είχαν δει να λειτουργεί στην πράξη είτε επειδή αντιλήφθηκαν ότι αυτό που συμφωνήθηκε δεν ταιριάζει με το έργο «Υπερηφάνεια και αξιοπρέπεια» που παίζεται καθημερινά «σε κάποιο σινεμά της περιοχής σας».
Ετσι φτάσαμε εδώ που βρισκόμαστε σήμερα. Στον τοίχο.
Σε μια κατάσταση που ο Βαρουφάκης θα ονόμαζε στη θεωρία των παιγνίων «lose-lose situation». Διότι είτε συγκρουστεί είτε συμβιβαστεί, η κυβέρνηση θα έχει μεγάλο κόστος.
Και καλά ξεμπερδέματα.
