Πέρασε στα ψιλά, αλλά αποτελεί μια συγκλονιστική είδηση. Σύμφωνα με αποχαρακτηρισμένα έγγραφα που περιλαμβάνονται στο βιβλίο «Η Αμερική καταφύγιο των ανδρών του Χίτλερ» του Ερικ Λιχτμπλάου, χίλιοι πρώην Ναζί προσελήφθησαν από τη CIA και το FBI στην κορύφωση του Ψυχρού Πολέμου και για τις ανάγκες της αντιμετώπισης του «κόκκινου εχθρού». Βασική λεπτομέρεια: οι αμερικανικές Αρχές είχαν γνώση του παρελθόντος τους. Ηταν όμως, όπως φαίνεται, η εποχή όπου ιεραρχούσαν αλλιώς τους κινδύνους για το έθνος τους.

Η παραπάνω είδηση μου γέννησε μια σειρά σκέψεων που θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας. Σήμερα ας πούμε, που ορισμένοι ακόμη πανηγυρίζουν για την κατάρρευση του σοσιαλιστικού μπλοκ, ας λάβουν υπόψη τους πως στη νίκη της Δύσης μερίδιο είχε και εκείνη η στρατιά των εγκληματιών. Και επίσης πως, όταν φούντωσε ο «κίνδυνος» του κομμουνισμού, η συνεργασία με τον Διάβολο φάνηκε πως ήταν δεδομένη για τη μητρόπολη του καπιταλισμού.

Πέρα, όμως, από αυτό υπάρχει κάτι άλλο. Πριν από χρόνια ένας φίλος μού αφηγήθηκε πως το 1960 βρέθηκε σε καφετέρια του Μπουένος Αϊρες. Την ημέρα εκείνη είχε συλληφθεί στην πρωτεύουσα της Αργεντινής ο «αρχιτέκτονας» του Ολοκαυτώματος Αντολφ Αϊχμαν. Η είδηση ανακοινώθηκε από την τηλεόραση και αίφνης ο φίλος ένιωσε πως εκεί γύρω του κάθονταν, ζούσαν, δρούσαν Ναζί εγκληματίες που έκαναν μια καινούργια ζωή με μια καινούργια ταυτότητα. Και όπως αποδείχθηκε, πια, με πλήρη κάλυψη…

Ο ίδιος ο Αϊχμαν, ας πούμε, δούλευε με ψεύτικα στοιχεία ως υπάλληλος μεγάλης μάρκας αυτοκινήτων και με την υπόγεια συνέργεια του Γραφείου Στρατηγικών Μελετών των ΗΠΑ ή OSS. Μα και πολλοί από τους πρώην Ναζί που αργότερα στρατολογήθηκαν από τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ είχαν αλλάξει ταυτότητα. Δεν είχαν όμως αλλάξει τα πιστεύω τους, όπως φαίνεται, ή δεν είχαν μετανοήσει.

Σήμερα που το ναζιστικό φαινόμενο δείχνει να αναζωπυρώνεται και εκατοντάδες συμπολίτες μας αποφάσισαν να σπάσουν το αβγό του φιδιού, αξίζει να ξαναδούμε την παραπάνω ιστορία. Να δούμε με προσοχή ποιοι είναι αυτοί που με το ένα χέρι σήμερα καταγγέλλουν τον ναζισμό και με το άλλο χέρι τον πριμοδοτούν ή τον προβάλλουν. Να δούμε ποιοι συμβάλλουν στην κοινωνική συνοχή και αλληλεγγύη και ποιοι επιτείνουν στη φτωχοποίηση και άρα στην αναθέρμανση του φασισμού. Να δούμε ποιοι μιλούν τυφλά και οριζόντια εναντίον όλων των κομμάτων ζητώντας «κρεμάλες», απαξιώνοντας την πολιτική (αντιπολιτικός λαϊκισμός), και ποιοι πράττουν συλλογικά για ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο και μια πολιτική από τα κάτω και με όρους λαϊκής συμμετοχής και υπεράσπισης της όποιας αστικής δημοκρατίας. Για να μη φτάσει ο ιστορικός του μέλλοντος να συμπεράνει πως το αβγό του φιδιού που πολλοί καταδίκαζαν ήταν αυτό που επωάστηκε με τη φροντίδα τους.