Αναζήτηση
Αποκλειστικό θέμα της συνάντησης ήταν τα σκουπίδια, διότι, όπως ανέφερε η Αυτής Υψηλότης Ρένα, το θέμα επείγει και πρέπει η νέα περιφερειακή Αρχή να δώσει «δείγμα γραφής» στους πολίτες που την ψήφισαν.
Δεδομένου δε και του γεγονότος ότι από την πιστή τήρηση των υπεσχημένων στους ψηφοφόρους θα επηρεαστεί η στάση τους και έναντι του ΣΥΡΙΖΑ, αφού πρώτη φορά ο ΣΥΡΙΖΑ καλείται να ασκήσει μέσω της Αυτής Υψηλότητος εξουσία, γίνεται αντιληπτό τι βάρος πέφτει στους χαριτωμένους ώμους της.
Εξ αυτού του λόγου δεν απόρησα καθόλου όταν, ως προοίμιον των διαμειφθέντων στη σύσκεψη, η Αυτής Υψηλότης ανέφερε οτι «κλείνω την άλλη εβδομάδα Φυλή και Λιόσια» (τους ΧΥΤΑ της Αθήνας).
-Και τα σκουπίδια τι θα τα κάνουμε; ρώτησε αφελώς εις των μετεχόντων.
-Θα τα στείλουμε με δεξαμενόπλοια στην Κίνα, απάντησε σχεδόν θριαμβικά η Αυτής Υψηλότης!
-Στην… Κίνα; κόντεψε να πνιγεί ο ερωτών.
-Στην Κίνα, ναι, εκεί τα αξιοποιούν, έχουν σύγχρονα εργοστάσια, συνέχισε η Αυτής Υψηλότης.
Σύμφωνα με τη διήγηση του φίλου μου, είδαν κι έπαθαν να της εξηγήσουν ότι αυτά δεν γίνονται και πως κινδυνεύει το πράγμα να εξελιχθεί σε τραγωδία αν δεν είναι καλά οργανωμένο κ.λπ.
Μην τα πολυλογώ, το σχέδιο «τα μισά μου σκουπίδια στην Κίνα βρίσκονται» αναβλήθηκε και οι ΧΥΤΑ Φυλής και Λιοσίων εξακολουθούν να λειτουργούν ομαλά –επί του παρόντος.
Παρεμπιπτόντως, θέλω να την ενημερώσω ότι τα δεξαμενόπλοια είναι για άλλη δουλειά και πως αυτά που μπορεί να μεταφέρουν φορτίο λέγονται «μπαλκ κάριερ» (αγγλιστί bulk carrier).
Και κάτι ακόμη: Είναι βέβαιο ότι δεν έχουμε δει παρά ελάχιστα από το ταλέντο της Αυτής Υψηλότητος. Τα καλύτερα ασφαλώς έρχονται!..
Ούτε έξω πάνε καλά
Δεν θέλησα να το σχολιάσω πριν ρωτήσω αν όντως ήταν έτσι τα πράγματα. Αποδείχθηκε ότι πράγματι έτσι ήταν. Ο Γιώργος, ο αποκληθείς και global για ευνόητους λόγους, συγκάλεσε την Παρασκευή που μας πέρασε στη Νέα Υόρκη κοινή συνεδρίαση του προεδρείου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς με αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων.
Ρώτησα αν κλήθηκε και ο πρόεδρος Βαγγέλης στη λογική αφού ήταν στη Νέα Υόρκη, προεδρεύει (ακόμη…) του ΠΑΣΟΚ, γιατί να μην κληθεί. Μου απάντησαν μάλλον έντονα:
-Μα είπαμε, στη συνεδρίαση μετείχαν «αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων», τι δεν καταλαβαίνεις.
Δεν θα είχα την παραμικρή αντίρρηση να… καταλάβω αν δεν έβλεπα τον κατάλογο των προσκεκλημένων. Πλην ορισμένων αρχηγών κρατών από την υποσαχάρια Αφρική και κάτι «δεύτερων» νυν και πρώην από την Ευρώπη, οι υπόλοιποι ήταν υπουργοί των Εξωτερικών.
Αντιγράφω από τον σχετικό κατάλογο που έδωσε το γραφείο του global George τα ονόματα προσωπικοτήτων… παγκόσμιας εμβέλειας: υπουργός Εξωτερικών του Μαυροβουνίου Ιγκόρ Λούκσιτς, υπουργός Εξωτερικών της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης Ζλάτκο Λαγκούμτζια, υπουργός Εξωτερικών της Ναμίμπιας Νετούμπο Νάντι Νταΐτγουα, υπουργός Εξωτερικών της Τζαμάικας Α. Τζ. Νίκολσον, γενικός γραμματέας του Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών Χοσέ Μιγκέλ Ινσουλζα και η επικεφαλής του Γαλλικού Ινστιτούτου Βιώσιμης Ανάπτυξης και Διεθνών Σχέσεων IDDRI Τερέζα Ριμπέρα. Βενιζέλος, πουθενά!
Να μη χώραγε, δεν το φαντάζομαι. Να μην ήθελε να παραστεί, επίσης δεν το φαντάζομαι: αντιθέτως, όπως μου εξηγήθηκε από τους δικούς του, ΔΕΝ προσκλήθηκε. Και πως αν είχε πρόσκληση, «δεν είχε κανένα λόγο να μην παραστεί».
Τέλεια! Υστερα και από αυτό είμαι τόσο, μα τόσο αισιόδοξος για την επιτυχία της ανασυγκρότησης της δημοκρατικής παράταξης…
Τάκλιν στον «τυπάρα»
Αλλά εδώ οι άνθρωποι δεν μπορούν να (συμ)μαζέψουν το μαγαζί ούτε στα πιο απλά. Ενθυμείσθε, υποθέτω, τον σάλο που είχε δημιουργήσει ανάρτηση στην επίσημη ιστοσελίδα του ΠΑΣΟΚ κατά του Γιώργου, λίγες ώρες μετά τις αποδοκιμασίες εις βάρος του προέδρου Βαγγέλη κατά την εκδήλωση της 1ης Σεπτεμβρίου στο Ζάππειο. Υπεύθυνος θεωρήθηκε ο διαχειριστής της σελίδας και απομακρύνθηκε.
Προχθές, ξαφνικά αναρτήθηκε χυδαία ειρωνικό σχόλιο κατά του Γιώργου Καραγκούνη με αφορμή την ανάθεση στον «τυπάρα» καθηκόντων αρχηγού του ποδοσφαιρικού τμήματος της Εθνικής Ελλάδας.
-Τι είναι αυτά ρε παιδιά; ρώτησα κάποιον.
Και τι μου αποκάλυψε; Οτι ο τύπος απομακρύνθηκε μεν από τη θέση του όταν έγινε το σκηνικό με το Ζάππειο, αλλά φεύγοντας «ξέχασε» να παραδώσει τους κωδικούς για την πρόσβαση στην ιστοσελίδα. Και συνέχισε να «παίζει» με αυτήν!
Το θέμα ξεπερνάει τα όρια της συγγνωστής βλακείας: ο Καραγκούνης είναι και… ΠΑΣΟΚ! (Αλλά ύστερα από αυτό δεν ξέρω αν θα παραμείνει…)
Δημοσκοποκρατία
Στο μεταξύ, ευτυχώς που ξεφυτρώνουν από το πουθενά γεγονότα τα οποία μας κάνουν να χαμογελάμε στη σκέψη και μόνο ότι τελικά σε αυτή τη χώρα ο καθένας μπορεί να κάνει και να λέει ό,τι θέλει χωρίς πρόβλημα. Μιλάμε για την τέλεια δημοκρατία! Για την απόλυτη ελευθερία.
Αναφέρομαι στην πρόσφατη δημοσκόπηση που ανακοίνωσε εταιρεία δημοσκοπήσεων ονόματι Public Issue, ανήκουσα σε δημοσκόπο ονόματι Μαυρή και η οποία δίνει σήμερα –σήμερα! –μόνη αυτή προβάδισμα στον ΣΥΡΙΖΑ 11 ποσοστιαίες μονάδες έναντι της Νέας Δημοκρατίας (το σχετικό σκορ είναι 36-25).
Ο τυπάκος, ο δημοσκόπος, πονηρά σκεπτόμενος το χαρακτηρίζει αυτό «εκτίμηση εκλογικής επιρροής» –ήτοι «πιάσ’ τ’ αβγό και κούρευ’ το», στην ακραία περίπτωση να τον καλέσει ο Σύνδεσμος που έχουν συμπήξει αυτοί οι λεβέντες και να του πει «ρε φίλε, από πού σου προκύπτουν εσένα οι 11 μονάδες όταν όλες οι άλλες εταιρείες μιλάνε για 2-3 και κάτι το πολύ». Αλλά ο Σύνδεσμος κοιμάται τον ύπνο του δικαίου…
Ομως τόσο η συγκεκριμένη εταιρεία, η Public Issue, όσο και ο δημοσκόπος της έχουν επίσης βεβαρημένο παρελθόν. Δεν θα πάω μακριά, θα αναφερθώ μόνο στη δημοσκόπηση που δημοσιοποίησε την παραμονή των εκλογών της 17ης Ιουνίου 2012, όπου μεγαλοπρεπώς περιέγραψε από την τηλεόραση του Σκάι πως στις εκλογές θα σάρωνε ο ΣΥΡΙΖΑ, διότι από τη δημοσκόπησή του, που είχε κάνει στις 15 Ιουνίου, του προέκυπτε μια διαφορά… έξι μονάδων: 31,5% ΣΥΡΙΖΑ – 25,5% ΝΔ! (Προφανώς είχε κάτσει κάτω από την Κουμουνδούρου και «μετρούσε» ο άνθρωπος.)
Το γεγονός ότι ακριβώς την επομένη στις κάλπες η ΝΔ κέρδισε με σχεδόν 3 μονάδες διαφορά τον ΣΥΡΙΖΑ δεν έκανε τον φίλο μας να αλλάξει επάγγελμα. Αντιθέτως, σαν να μην τρέχει τίποτε, εξακολουθεί και εκδίδει δημοσκοπήσεις.
Η δική μου απορία είναι μία: γιατί περιόρισε τη διαφορά στις 11 μονάδες στην τωρινή δημοσκόπηση και δεν την προσδιόρισε στις 20! Στις 25! Υπήρχε περίπτωση να του πει κανείς «ρε φίλε άντε κάνε καμιά (άλλη) δουλειά»;
