Κλείστε τα μάτια.

Φέρτε στο νου σας το πιο αγαπημένο σας πρόσωπο.

Θυμηθείτε την πιο ωραία στιγμή που έχετε ζήσει μαζί.

Κρατήστε αυτό για λίγο στο μυαλό σας, στην ψυχή σας, στα μάτια σας.

Σκεφθείτε την αγκαλιά του γονιού, τη στοργή της μάνας, την ηρεμία και την αγάπη της οικογένειας.

Και τώρα σκεφθείτε το αγαπημένο σας πρόσωπο να ξεψυχάει, γεμάτο σφαίρες, αιμόφυρτο ή ακρωτηριασμένο.

Να πονάει και να μην μπορεί να ανασάνει.

Μόνος.

Η ζωή να τον αφήνει σιγά σιγά.

Με πολύ πόνο.

Με πάρα πολύ αίμα.

Πυροβολημένος πισώπλατα, από κάποιον δειλό και ύπουλο. Από κάποιο κατάδικο του κοινού ποινικού δικαίου. Κάποιον κλέφτη τραπεζών.

Αυτός ο έγκλειστος δολοφόνος γράφει βιβλίο, πιστός στην ανάγκη του για χρήμα, διαφημίζοντας και ενημερώνοντας όλους ότι παραμένει αμετανόητος.

Βρίσκει σύμμαχο τις εκδόσεις Λιβάνη που, στο βωμό του κέρδους, πέταξαν το προσωπείο τους. Οι δήθεν σοβαροί συστημικοί εκδότες, παρέα με τον δήθεν αντισυστημικό κατάδικο, πού όμως χρησιμοποιεί με άνεση το σύστημα για το κέρδος.

Ντροπή στο ελληνικό κράτος που έδινε άδειες στους αμετανόητους δολοφόνους.

Ντροπή που επιτρέπεται να δημιουργείται οικονομικό όφελος από τις δολοφονίες.

Ντροπή στις εκδόσεις Λιβάνη που επιμελήθηκαν αυτή την έκδοση. Τους εύχομαι να μη βρεθούν ποτέ στη θέση των συγγενών των θυμάτων του συνεργάτη τους. Το ίδιο εύχομαι και στους δολοφόνους. Κανείς δεν αξίζει τέτοιο θάνατο, ούτε αυτοί.

Ντροπή σε όσους συνεργασθούν στο μέλλον με τις εκδόσεις Λιβάνη, θα είναι και αυτοί συνυπεύθυνοι για την έκδοση.

Ντροπή σε αυτούς που αγοράζουν το βιβλίο από περιέργεια.

Αντισταθείτε όλοι στην έλλειψη ανθρωπιάς.

Χθες και σήμερα εμείς.

Αύριο κάποιος άλλος.

* Η Αλεξάνδρα Α. Αθανασιάδη είναι γλύπτρια. Είναι κόρη του βιομήχανου Αλέξανδρου Αθανασιάδη που, την 1η Μαρτίου 1988, δολοφονήθηκε από την τρομοκρατική οργάνωση 17 Νοέμβρη.