Η παρουσίαση από τις ομάδες εργασίας του ΠΑΣΟΚ της δέσμης ιδεών σχετικά με το

σύμφωνο συμβίωσης είναι ένα μεγάλο βήμα στην προσπάθεια για: α) τον

εκσυγχρονισμό και την απλούστευση του γάμου για έναν μεγάλο αριθμό πολιτών που

τον αποφεύγουν λόγω κόστους και γραφειοκρατίας, β) την εξάλειψη των διακρίσεων

εις βάρος των λεσβιών και ομοφυλόφιλων πολιτών που μέχρι σήμερα δεν μπορούν να

απολαύσουν τα προνόμια της νομικής κατοχύρωσης της απόφασής τους να ζήσουν

μαζί.

Το σύμφωνο συμβίωσης δεν είναι γάμος και το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα

είναι η αδυναμία τής από κοινού υιοθεσίας.

Στην ιστορία των κοινωνικών αλλαγών, εκείνοι που τολμούν, διαλέγουν τα μεγάλα

και τα μικρά άλματα που επιχειρούν. H πρόταση του ΠΑΣΟΚ είναι ένα μικρό άλμα

για μια ευρωπαϊκή χώρα, είναι όμως μεγάλο αν σκεφθεί κανείς πως τόσα χρόνια

διακυβέρνησης δεν τόλμησε ούτε το ρατσιστικό άρθρο 347 του ποινικού κώδικα να

καταργήσει (ποινικοποίηση ομοφυλοφιλικής πορνείας, καθιέρωση διαφορετικής

ηλικίας συναίνεσης, απαξιωτική αναφορά στην ομοφυλοφιλία). Το κάνει τώρα.

H εφαρμογή του νέου θεσμού θα εξημερώσει τα ήθη και τα πράγματα και ο θεσμός

θα βελτιωθεί.