Αναζήτηση
Η ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. υπήρξε μια κοινή στρατηγική επιλογή Αθηνών και
Λευκωσίας, που είχε ως στόχο της την αξιοποίηση υπέρ της Κύπρου του ευρωπαϊκού
συστήματος δικαίου και του ευρωπαϊκού πολιτικού πολιτισμού, δηλαδή του κράτους
δικαίου (ανθρώπινα δικαιώματα και ατομικές ελευθερίες) και της δημοκρατικής
αρχής κατά τρόπο καθολικό, ενιαίο και αδιαίρετο.
Η επιλογή αυτής της στρατηγικής δεν είχε οικονομικά κριτήρια ως αφετηρία της,
αλλά πρωτίστως πολιτικά, την επιδίωξη δηλαδή της ελληνικής πλευράς να
«θεραπεύσει» την ανομία και την παρανομία της τουρκικής κατοχής μέσα από την
ενσωμάτωση της Κύπρου και του συλλογικού υποκειμένου της στο σύνολό του
(Ελλήνων και Τούρκων) σε ένα ευρύτερο σύνολο (ευρωπαϊκό) που εμπεδώνει
υποχρεωτικά το ανωτέρω σύστημα αρχών και αξιών.
Η κυοφορούμενη «λύση» που έρχεται με το καπέλο του ΟΗΕ από την Ουάσιγκτον και
το Λονδίνο και που δεν εμφανίζεται αιφνιδιαστικά αλλά καλλιεργείται, θα λέγαμε
εμπεδώνεται εδώ και αρκετό καιρό σε διπλωματικά και πολιτικά σαλόνια, δεν
αποτελεί τίποτε άλλο παρά την πολιτική και θεσμική τερατογένεση ενός «νέου
κράτους» ή «νέου συνεταιρισμού», όπως αρέσκονται να το αποκαλούν οι Άγγλοι,
που δεν μπορεί να είναι βιώσιμο – θα καταρρεύσει νομοτελειακά πολύ γρήγορα -,
που αντίκειται κάθετα στο ευρωπαϊκό κεκτημένο, αντίκειται στις αποφάσεις του
ΟΗΕ και που προφανώς νομιμοποιεί μια διεθνή επιδρομή και παρανομία όπως αυτή
της Τουρκίας το 1974. Ακυρώνει δε προφανώς την ίδια την ένταξη της Κύπρου εν
τοις πράγμασι.
Τα ερωτήματα που τίθενται είναι πολλά: Πώς και γιατί αφήσαμε να φτάσουν τα
πράγματα μέχρις αυτού του σημείου, γιατί δεν θέσαμε τους όρους και τις
προϋποθέσεις, δηλαδή τους όρους της Ευρώπης και τις προϋποθέσεις της
βιωσιμότητας ευθύς εξ αρχής; Πού πάει το Ελσίνκι και η στρατηγική της
ανόθευτης ένταξης της Κύπρου χάρις στην οποία η Ελλάδα συναίνεσε στην
ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας;
Όμως έστω και τώρα, κυρίως η Αθήνα οφείλει να αναλάβει πρωτοβουλίες – μη
ρίχνουμε το μπαλάκι στην αδύναμη Λευκωσία – με στόχο την αποφυγή αποκλίσεων
από το ευρωπαϊκό κεκτημένο στην Κύπρο. Η λύση οφείλει να είναι απόλυτα συναφής
προς το ευρωπαϊκό σύστημα δικαίου και τον ευρωπαϊκό πολιτικό πολιτισμό.
Ο Χριστόφορος Γιαλουρίδης είναι αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής
στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.
