Πρεμιέρα σήμερα των διερευνητικών διαβουλεύσεων για τον σχηματισμό της επόμενης κυβέρνησης της Γερμανίας, με την πρώτη συνάντηση της πολυπληθέστερης διαπραγματευτικής ομάδας στην ιστορία της Γερμανίας: 50 κορυφαία στελέχη από τα δύο κόμματα της Δεξιάς, CDU και CSU, τους Φιλελεύθερους και τους Πράσινους. Η διαπραγμάτευση θα πάρει χρόνο, αλλά ελλείψει εναλλακτικής λύσης η «Τζαμάικα» είναι καταδικασμένη να πετύχει.

«Ζητάς περισσότερα από όσα θέλεις», αυτή είναι η συνταγή επιτυχίας σε μια δύσκολη διαπραγμάτευση, εξηγεί στη χθεσινή «Ντι Τσάιτ» ο Ματίας Σράνερ, ειδικά εκπαιδευμένος από την αστυνομία και το FBI σύμβουλος μεγάλων ομίλων και πολιτικών κομμάτων για δύσκολες διαπραγματεύσεις. Δεν είναι γνωστό εάν ο Σράνερ συμβουλεύει το διάστημα αυτό και τον Κρίστιαν Λίντνερ, αλλά ο πρόεδρος των Φιλελευθέρων (FDP) εφαρμόζει κατά γράμμα αυτήν την τακτική στη διαπραγμάτευση για την επόμενη κυβέρνηση της Γερμανίας διεκδικώντας επιθετικά το υπουργείο Οικονομικών, που αφήνει ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε για να εκλεγεί την Τετάρτη πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Βουλής. Το διεκδικεί ο Λίντνερ, διότι μόνο μέσω του υπουργείου Οικονομικών μπορεί να διασφαλίσει το φιλελεύθερο προφίλ, π.χ. με πολιτική μείωσης φόρων, ενώ μέσω του Eurogroup έχει βαρύνοντα λόγο στις ευρωπαϊκές εξελίξεις.

Η Μέρκελ ανέθεσε το υπουργείο Οικονομικών στο δεξί της χέρι, τον υπουργό Καγκελαρίας Πέτερ Αλτμάγιερ. Ουσιαστικά θα είναι και στις συνεδριάσεις του Eurogroup μέχρι τις αρχές του νέου έτους που αναμένεται να αναλάβει καθήκοντα η νέα κυβέρνηση. Το τελευταίο που θα ήθελε ο Λίντνερ είναι να παγιωθεί αυτή η κατάσταση. Κόκκινη γραμμή για τους Φιλελεύθερους είναι να μη μείνει στα χέρια των Χριστιανοδημοκρατών και η καγκελαρία και το υπουργείο Οικονομικών.

Με ανοιχτή την ατζέντα των μεταρρυθμίσεων στην ΕΕ και την ευρωζώνη, η ανάληψη του υπουργείου Οικονομικών από το FDP θα είναι φρένο στα μεταρρυθμιστικά σχέδια του γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν. Το FDP απορρίπτει την πρόταση για χωριστό προϋπολογισμό της ευρωζώνης, τον οποίο θεωρεί μηχανισμό χρηματοδότησης των χωρών-μελών εις βάρος της Γερμανίας. Μαζί τους έχουν και τους Χριστιανοκοινωνιστές της Βαυαρίας που παραδοσιακά είναι επιφυλακτικοί στην εμβάθυνση της ενσωμάτωσης της ΕΕ. Στον αντίποδα η Μέρκελ με τους Πράσινους, οι οποίοι υποστηρίζουν αναφανδόν τη μεταρρυθμιστική ατζέντα του Μακρόν.