Τον περασμένο Ιούνιο ένα θρίλερ που δημοσιεύθηκε στο Παρίσι είχε τίτλο «Ο δρόμος προς τη Δαμασκό». Στο έντονο πράσινο και μαύρο εξώφυλλό του φιγουράριζε μια πληθωρική γυναίκα που κρατούσε ένα πιστόλι και στην πλοκή του περιλαμβάνονταν τα απαραίτητα κυνηγητά με αυτοκίνητα, εκρήξεις και σεξουαλικές κατακτήσεις. Αντίθετα με τα περισσότερα βιβλία με μαλακό εξώφυλλο, αυτό προσείλκυσε την προσοχή αξιωματικών των υπηρεσιών ασφαλείας και διπλωματών σε τρεις ηπείρους.

Η υπόθεσή του εκτυλίσσεται στην καρδιά του εμφυλίου στη Συρία και το βιβλίο προσφέρει λεπτομερή σκιαγράφηση του Προέδρου της χώρας Μπασάρ αλ-Ασαντ και του αδελφου του Μάχερ, μαζί με διάφορους άλλους βοηθούς και συμμάχους τους. Περιγράφει μια αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος την οποία υποστήριξαν μυστικά αμερικανικές και ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες. Πιο εντυπωσιακό απ’ όλα, είναι η περιγραφή μιας επίθεσης σε ένα από τα βασικά κέντρα του καθεστώτος κοντά στο προεδρικό μέγαρο της Δαμασκού έναν μήνα πριν από μια επίθεση σκοτωθούν αρκετά στελέχη της κυβέρνησης στο ίδιο σημείο.

«Ηταν προφητικό», λέει στον δημοσιογράφο του περιοδικού των «Νιου Γιορκ Τάιμς» Ρόμπερτ Ουόρθ, βετεράνο αναλυτή της Μέσης Ανατολής που γνωρίζει καλά τη Συρία αλλά θέλει να διατηρήσει την ανωνυμία του. «Σου δίνει πραγματικά την αίσθηση της ατμόσφαιρας που επικρατεί μέσα στο καθεστώς, του τρόπου λειτουργίας των ανθρώπων, κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί».

Το εν λόγω βιβλίο είναι το τελευταίο του Ζεράρ ντε Βιλιέ, του 83χρονου Γάλλου που γράφει ετησίως 4-5 βιβλία της σειράς SAS τα τελευταία 50 χρόνια. Τα βιβλία του είναι περίεργα υβρίδια: λαϊκά, μπεστ σέλερ και πολύ χρήσιμα για τους κατασκόπους σε όλο τον κόσμο. Ο Ντε Βιλιέ έχει περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του συναναστρεφόμενος κατασκόπους και διπλωμάτες που φαίνεται ότι απολαμβάνουν να καθρεφτίζονται στις σελίδες του μαζί με τα μυστικά τους. Τα βιβλία του είναι μπροστά από τις ειδήσεις και μερικές φορές μπροστά και από τα ίδια τα γεγονότα. Πριν από έναν χρόνο δημοσίευσε ένα μυθιστόρημα για την απειλή των ισλαμιστικών ομάδων στη μετεπαναστατική Λιβύη, με έμφαση στους τζιχαντιστές της Βεγγάζης και στον ρόλο της CIA στην αντιμετώπισή τους. Το μυθιστόρημα «Οι τρελοί της Βεγγάζης» κυκλοφόρησε έξι μήνες πριν την επίθεση ισλαμιστών στο αμερικανικό προξενείο και τη δολοφονία του αμερικανού πρεσβευτή Κρίστοφερ Στίβενς και περιείχε περιγραφές του κέντρου διοίκησης της CIA στη Βεγγάζη.

Ο ΦΟΝΟΣ ΤΟΥ ΣΑΝΤΑΤ. Σε άλλα βιβλία του Ντε Βιλιέ περιλαμβάνονταν ακόμα πιο περίεργες «συμπτώσεις». Το 1980, έγραψε ένα μυθιστόρημα στο οποίο εξτρεμιστές ισλαμιστές δολοφονούν τον αιγύπτιο πρόεδρο Ανουάρ ελ-Σαντάτ, έναν χρόνο πριν σημειωθεί πράγματι η δολοφονία. Ο ήρωάς του Μάλκο μπλέκεται παντού.

Αν και στις ΗΠΑ είναι ουσιαστικά άγνωστος, οι εκδότες του Ντε Βιλιέ υπολογίζουν πως τα SAS έχουν πουλήσει παγκοσμίως περισσότερα από 100 εκατομμύρια αντίτυπα, που τα κάνουν μια από τις πιο επιτυχημένες σειρές βιβλιών στην ιστορία και μαζί με τα βιβλία «Τζέιμς Μποντ» του Ιαν Φλέμινγκ. Το πρώτο του βιβλίο «SAS στην Κωνσταντινούπολη» κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 1965. Τώρα εργάζεται στο βιβλίο υπ’ αριθμ. 197.

«Η γαλλική ελίτ υποκρίνεται ότι δεν ασχολείται μαζί του, αλλά όλοι τον διαβάζουν», λέει ο Ιμπέρ Βεντρίν, πρώην υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας. Πριν 10 χρόνια, όταν βρισκόταν στο τιμόνι του υπουργείου είχε καλέσει τον Ντε Βιλιέ σε γεύμα, επειδή, όπως του είπε, «και οι δυο μας έχουμε τις ίδιες πηγές».

Σάλο προκάλεσε το βιβλίο του «Η λίστα Χαρίρι» το οποίο κυκλοφόρησε στις αρχές του 2010 και αφορούσε την δολοφονία του πρώην πρωθυπουργού του Λιβάνου Ραφίκ Χαρίρι. Περιέγραφε πως η δολοφονία διετάχθη από τη Συρία και έγινε από τη Χεζμπολάχ και εκείνο τον καιρό περιείχε πληροφορίες που δεν γνώριζε σχεδόν κανείς όπως και μια πλήρη λίστα με τα μέλη της ομάδας δολοφονίας.

ΕΡΕΥΝΕΣ. Ενας από τους πολλούς μύθους που αφορούν τον Ντε Βιλιέ είναι ότι απασχολεί μια ομάδα βοηθών που τον συνδράμουν με στοιχεία και έρευνες. Στην πραγματικότητα τα κάνει όλα μόνος του, ακολουθώντας την ίδια καθημερινή ρουτίνα εδώ και μισόν αιώνα. Για κάθε βιβλίο περνά περίπου δύο εβδομάδες ταξιδεύοντας στη χώρα στην οποία εκτυλίσσεται η ιστορία, και έπειτα περνά άλλες έξι γράφοντας. Τα βιβλία εκδίδονται στον ίδιο ρυθμό κάθε χρόνο: Ιανουάριος, Απρίλιος, Ιούνιος, Οκτώβριος. Πριν έξι χρόνια, σε ηλικία 77 ετών, ο Ντε Βιλιέ αύξησε την παραγωγή του από τέσσερα σε πέντε βιβλία εκδίδοντας δύο τόμους, δηλαδή δύο μυθιστορήματα που συνδέονται κάθε Ιούνιο. Οπως είπε: «Δεν είμαι μηχανή του σεξ, είμαι μηχανή γραψίματος».

Τελευταία Νέα