Μια δραματική ιστορία επιβίωσης εκτυλίχθηκε την Παρασκευή στην κορυφή του

Έβερεστ, όταν ένας ορειβάτης, τον οποίο άλλοι ορειβάτες είχαν παρατήσει

θεωρώντας τον νεκρό, βρέθηκε ζωντανός αφού πέρασε μία νύχτα στο χιόνι, όταν

κατέρρευσε από έλλειψη οξυγόνου σε ύψος 8.700 μέτρων πάνω από την επιφάνεια

της θάλασσας.

Ο Λίνκολν Χολ, 50 χρόνων, από τους γνωστότερους ορειβάτες της Αυστραλίας,

εκπλήρωσε την Πέμπτη μια επιθυμία που είχε όλη του τη ζωή, φθάνοντας στην

κορυφή του υψηλότερου βουνού του κόσμου από τη βόρεια πλευρά του μαζί με δύο

Σέρπα. Αλλά οι πανηγυρισμοί του δεν κράτησαν πολύ. Καθώς άρχιζε την κατάβαση,

ο Χολ εξαντλήθηκε λόγω έλλειψης οξυγόνου και έχασε τις αισθήσεις του. Δεν

μπορούσε να συνεχίσει χωρίς βοήθεια και οι Σέρπα κατέβαλαν προσπάθειες για να

τον κατεβάσουν. Έπειτα όμως από εννέα ώρες αποδέχθηκαν την ήττα τους, καθώς η

κατάσταση του Χολ επιδεινωνόταν και το σκοτάδι έπεφτε. Μιλώντας στη βάση τους

από τον ασύρματο, είπαν πως ο Χολ είχε παραλύσει εντελώς και μετά ανέφεραν πως

υπέκυψε. Οι εξαντλημένοι Σέρπα πήραν εντολή να τον αφήσουν εκεί για να σώσουν

τη δική τους ζωή και κατέβηκαν το βουνό με βοήθεια.

Έμοιαζε να είναι το τραγικό τέλος μιας αποστολής που είχε αρχίσει με πολλές

ελπίδες. Ο Χολ συνόδευε τον 15χρονο Κρις Χάρις, ο οποίος ήλπιζε να γίνει ο

νεώτερος ορειβάτης που θα έφθανε ποτέ στην κορυφή, αλλά αναγκάστηκε να

ματαιώσει την προσπάθειά του λόγω προβλημάτων υγείας. Ο Χολ συνέχισε όμως προς

την κορυφή. Είχε επιχειρήσει και πάλι το 1984 με την πρώτη αποστολή της

Αυστραλίας στο Έβερεστ και είχε αποτύχει.

H τραγωδία όμως χτύπησε και πάλι την αποστολή, όταν ο Τόμας Βέμπερ, ένας

ορειβάτης από τη Γερμανία που αντιμετώπιζε προβλήματα όρασης, σταμάτησε 50

μέτρα από την κορυφή, έχοντας χάσει ολοκληρωτικά την όρασή του στις αντίξοες

συνθήκες. Στην προσπάθειά του να κατέβει σε ασφαλέστερο σημείο, ο Βέμπερ

κατέρρευσε και πέθανε, πιθανόν από οξεία νόσο των ορέων (η κατάσταση που

προκαλείται από τη δυσχέρεια προσαρμογής στη μειωμένη πίεση του οξυγόνου σε

μεγάλο υψόμετρο και μπορεί να πάρει τη μορφή πνευμονικού οιδήματος ή

εγκεφαλικού οιδήματος). Καθώς και οι δύο ορειβάτες θεωρήθηκαν νεκροί, οι Σέρπα

επέστρεψαν στον καταυλισμό βάσης. Ο Αλεξάντρ Αμπράμοφ, ο Ρώσος επικεφαλής της

αποστολής του Χολ, ανακοίνωσε σε ιστοσελίδες τον θάνατό του στο Έβερεστ.

Καθώς όμως η είδηση γινόταν γνωστή στην Αυστραλία, μια νέα αποστολή

οργανωνόταν για να φθάσει ώς τον Χολ, αφού προέκυψε πως είναι ακόμη ζωντανός.

Ο Νταν Μαζούρ, Αμερικανός ορειβάτης, επικεφαλής μιας άλλης ομάδας που

προσπαθούσε να φθάσει στην κορυφή, είχε ανακαλύψει ζωντανό τον Αυστραλό, του

έδωσε ζεστό τσάι και οξυγόνο και ειδοποίησε τον καταυλισμό βάσης, πριν

συνεχίσει προς την κορυφή. Ο Αμπράμοφ έστειλε μια ομάδα από 12 Σέρπα να ανέβει

πάλι με οξυγόνο και ένα φορείο. Το βράδυ της Παρασκευής, ο Χολ, ο οποίος είναι

παντρεμένος και πατέρας δύο παιδιών, είχε μεταφερθεί σε αυτοσχέδιο καταυλισμό

που στήθηκε σε ύψος 6.950 μέτρων, όπου υποβαλλόταν σε θεραπεία για

κρυοπαγήματα. Το Σάββατο μεταφέρθηκε στον καταυλισμό βάσης.

Ο απολογισμός

Ο θάνατος του Βέμπερ ανέβασε τον απολογισμό των νεκρών στο βουνό κατά την

εαρινή ορειβατική σεζόν σε 11 – περισσότεροι ήταν μόνο κατά την καταστροφική

σεζόν του 1996, οπότε είχαν φθάσει τους 15.