Πρωταθλήτρια του αλεξίπτωτου πλαγιάς παρασύρεται από θύελλα. Οι άνεμοι είναι τόσο βίαιοι που, μέσα σε 15 λεπτά, «εκτοξεύεται» από τα 762 στα 9.946 μέτρα- πιο ψηλά κι από το Έβερεστ, σε υψόμετρο «φιλικό» μόνο για τα επιβατικά αεροσκάφη. Αλλά επιβιώνει, κερδίζοντας επάξια τον τίτλο της πιο τυχερής γυναίκας στον κόσμο.


Η35χρονη Εύα Βισνιέρσκα συμμετείχε σε μια ομάδα 200 αλεξιπτωτιστών πλαγιάς που προπονούνταν στη Νέα Νότια Ουαλία της Αυστραλίας εν όψει του παγκοσμίου πρωταθλήματος που ξεκινάει σήμερα στην περιοχή. Θεωρείται μία από τις καλύτερες του είδους στην Ευρώπη – είναι Γερμανίδα πολωνικής καταγωγής. Είναι πρωταθλήτρια, άρα και σκληραγωγημένη. Όταν όμως πέφτεις πάνω σε μία σφοδρή

ΕΥΑ ΒΙΣΝΙΕΡΣΚΑ

Κατάφερε να επιζήσει και να προσγειωθεί ασφαλής, μόνο με μερικά κρυοπαγήματα και αρκετούς μώλωπες

θύελλα και παρασύρεσαι στη δίνη της, η πείρα και η ικανότητα ελάχιστα μπορούν να κάνουν για να σε βοηθήσουν χωρίς τη συνδρομή της τύχης.

«Δεν μπορείτε να φανταστείτε τη δύναμη του αέρα», περιέγραψε η ίδια τη δοκιμασία που πέρασε. «Νιώθεις ένα τίποτα, σαν ένα φύλλο από δέντρο. Έτρεμα συνέχεια. Το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι ήταν απόλυτο σκοτάδι. Άκουγα παντού γύρω μου βροντές. Ήξερα πως βρισκόμουν στο μέσον μιας θύελλας και πως δεν μπορούσα να κάνω τίποτα. Ήξερα πως οι πιθανότητές μου να επιβιώσω ήταν σχεδόν μηδενικές. Ήξερα πως δεν μπορούσα να κάνω τίποτα, μόνο να έχω τύχη… Και την είχα». Ο ανεμοστρόβιλος που σχημάτισε η θύελλα εκτίναξε την Βισνιέρσκα στα ύψη, το αλεξίπτωτό της έπαιρνε ύψος 20 μέτρων ανά δευτερόλεπτο. Όταν έφτασε στα 6.096 μέτρα, η έλλειψη οξυγόνου έκανε την Εύα να χάσει τις αισθήσεις της. Όταν τις ανέκτησε, νόμιζε πως είχε περάσει μόλις ένα λεπτό. Στην πραγματικότητα, είχαν περάσει 45. Μέσα σε αυτό το διάστημα, είχε φτάσει στα 9.946 μέτρα και είχε ήδη αρχίσει να κατεβαίνει. «Είδα τα χέρια και τα γάντια μου καλυμμένα με πάγο. Θυμάμαι πως μου έκανε τρομερή εντύπωση που το αλεξίπτωτο πετούσε ακόμα, μόνο του. Δεν ξέρω πώς εξηγείται αυτό, γιατί έπεφτε πυκνό χαλάζι»- χαλάζι σε μέγεθος πορτοκαλιού.

Σαν αστροναύτης

Παρά τη σύγχυση που της είχε προκαλέσει η έλλειψη οξυγόνου, η Εύα κατάφερε να συγκεντρώσει τη σκέψη της και έβαλε «μπροστά» να ξεφύγει από τα σύννεφα της θύελλας και να επιστρέψει στο έδαφος. Εκείνη την ώρα, λέει, ένιωθε σαν αστροναύτης που επιστρέφει από τη σελήνη. «Μπορούσα να δω τη Γη να πλησιάζεισαν το Αpollo 13!- ΄ναι, βλέπω τη Γη΄». Είδε από μακριά ένα αγρόκτημα, και κατάφερε να προσγειωθεί εκεί, 64 χιλιόμετρα μακριά από το σημείο από όπου είχε ξεκινήσει, με ασφάλεια. Όταν την εντόπισαν οι συνεργάτες της, μέσω του ασυρμάτου και του συστήματος GΡS με το οποίο ήταν εξοπλισμένο το αλεξίπτωτο πλαγιάς, βρήκαν τη στολή της καλυμμένη με πάγο, κι ας βρίσκεται η Αυστραλία στα μέσα του καλοκαιριού. Πέρα από μερικά κρυοπαγήματα και αρκετούς μώλωπες, ωστόσο, η Εύα ήταν καλά. Τόσο που δήλωνε αποφασισμένη να πάρει μέρος στο παγκόσμιο πρωτάθλημα. Ο Χε Ζονγκπίν, ένας Κινέζος αλεξιπτωτιστής πλαγιάς που προπονούνταν με την ίδια ομάδα, δεν στάθηκε τόσο τυχερός. Η θύελλα του κόστισε τη ζωή. Το πτώμα του βρέθηκε σε απόσταση 47 χιλιομέτρων από το σημείο εκκίνησης. Εκτιμάται πως πέθανε από ασφυξία ή από το ψύχος.

© Τhe Τimes,2007

Τελευταία Νέα