Ιστορική φράση του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, ηγέτη του Αφροαμερικανικού Κινήματος.

Στα βάθη του ύπνου, όπου σμίγουν τα όνειρα, εκεί όπου «τα απάτητα ονειρεύονται και τ’ άψαχτα του κόσμου» τα παιδιά αναζητούν, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο περιπλανήθηκε, είδε, θαύμασε, και ξύπνησε. Ξύπνησε μακριά από τους εσχάτως ρατσιστές Ελληνες, μακριά από τους επικίνδυνους οργίλους φιλοναζιστές Ελληνες, μακριά από τους βουτηγμένους από καιρό στην κρίση των αξιών Ελληνες, πολύ μα πολύ μακριά από τους αστείους, καμένους, χαμένους, αναξιοπρεπείς προέδρους Ελληνες. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είχε ένα όνειρο και το έκανε πραγματικότητα πριν προλάβουν και τον «δολοφονήσουν» όλοι αυτοί που προκαλούν μονάχα εφιάλτες. Είχε ταλέντο, είχε πάθος, είχε τύχη, κολύμπησε πέρα από τη ζοφερή του πραγματικότητα και βγήκε στεγνός «απέναντι» δίχως να προδώσει το παιδικό του όνειρο με ένα αβασάνιστο: δεν βαριέσαι!