Του Αγίου Αντρέα ανήμερα – δεν υπάρχει πιο ταιριαστή ημερομηνία για τα εγκαίνια ενός «σοσιαλιστικού» καφέ-μπαρ με το χαρακτηριστικό όνομα «Αλλαγή», αφιερωμένου εξ ολοκλήρου στην μπελ επόκ του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος. Το ντεκόρ θύμιζε επαρχιακό κομματικό γραφείο και συμπληρωνόταν από το απαραίτητο μπαλκόνι, ενώ τον ρόλο των σουπλά έπαιζαν τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων μετά την νίκη του Ανδρέα, το 1981.

Δραχμές, αφίσες, συνθήματα υπήρχαν ακόμα και μέσα στις τουαλέτες, ενώ στο μενού των ποτών μπορούσες να βρεις το «Πασοκίτο» (μια παραλλαγή του μοχίτο, με πράσινο μήλο), το «Ραντεβού με την Ιστορία» και το «Married Margarita»! Στοίχημα αν οι μισοί από όσους βρέθηκαν εκεί είχαν ζήσει τη δεκαετία του ογδόντα στο απόγειο της δόξας της. Ολοι, όμως, καταλάβαιναν τις αναφορές. Γελούσαν με την οθόνη που έπαιζε οικογένεια Παπανδρέου και Κώστα Σημίτη και πανηγύριζαν κάθε φορά που ο ήλιος το πράσινος ανέμιζε υπό τους κλασικούς μουσικούς ήχους και τη φωνή της Ρίτας Σακελλαρίου. Τα ελληνικά σουξέ εναλλάσσονταν με την αμερικάνικη ντίσκο και, λίγο πριν τα μεσάνυχτα, το μέρος θύμιζε περισσότερο μπουζούκια παρά μπαρ στο Γκάζι.

ΑΜΗΧΑΝΙΑ. Η βραδιά, ωστόσο, δεν ξεκίνησε πανηγυρικά, με πολλές παρέες να κοιτούν ο ένας τον άλλο αμήχανα, μέχρι να μπουν στο κλίμα. «Δηλαδή, μπορούμε πλέον να γελάμε με το ΠΑΣΟΚ;», αναρωτήθηκε κάποιος φωναχτά. Ηταν το βάρος της κομματικής ιστορίας που τον έκανε διστακτικό ή η σημερινή απαξίωση που ακολουθεί το όνομα του άλλοτε κραταιού κόμματος; Οι εσωτερικές του αναζητήσεις δεν διήρκεσαν πολύ. Αφού έφτασε το ποτό του (σε «ώρα ΠΑΣΟΚ», πάντα), άρχισε να κουνάει ρυθμικά το κεφάλι του και παρακολούθησε εκστασιασμένος τα βεγγαλικά που σηματοδοτούσαν την έναρξη των ενενήντα ημερών λειτουργίας της «Αλλαγής», γεμάτες σοσιαλιστικά κλαμπ σάντουιτς με ζαμπόν τύπου «ζβαν» και κοτομπουκιές «Βρώμικου ’89».

Γρήγορα γινόταν αντιληπτό πως το ΠΑΣΟΚ ήταν μόνο η αφορμή της σύναξης, αλλά και ο πυρήνας της ιδέας. Την ώρα που στα ντεφιλέ των σχεδιαστών εμφανίζονται και πάλι οι παγιέτες και το «Stranger Things» σαρώνει σε τηλεθέαση, η ελληνική ποπ κουλτούρα εμφανίζεται έτοιμη να δεχτεί στην αγκαλιά της τις πιο ένδοξες μέρες της μεταπολιτευτικής Ελλάδας. Μόνο που στη δική μας χώρα η δεκαετία του ’80 δεν ήταν συνυφασμένη μόνο με τη μουσική ή τις εξεζητημένες περμανάντ, αλλά και με την παραδοσιακή ενασχόληση με την πολιτική. Ο λόγος που έκανε τον Δημήτρη Μεργούπη και τους συνεργάτες του να ανοίξουν την «Αλλαγή» είναι παρόμοιος με αυτόν που έκανε τον Αλέξη Τσίπρα να αναφωνήσει «Καληνύχτα σας, κ. Μητσοτάκη» στην πρόσφατη συνεδρίαση στη Βουλή.

ΓΡΑΦΙΚΑ. Είτε το θέλουμε είτε όχι, το ΠΑΣΟΚ άφησε ανεξίτηλη τη σφραγίδα του στα ελληνικά 80s, που αγαπήθηκαν και μισήθηκαν με πάθος. Ολα μοιάζουν παρωχημένα ή κάπως γραφικά, όμως ο κόσμος που διασκέδαζε την Πέμπτη το βράδυ στην «Αλλαγή», απενοχοποιώντας το ακριβό ουίσκι, το τσίγκινο δισκάκι για τα φιστίκια και τα γαρίφαλα στης Ρίτας, ακόμα κι αν το αρνείται ή δεν το καταλαβαίνει, νοσταλγεί την κανονικότητα και, κυρίως, μια εποχή που πέρασε και δεν ξαναγυρνάει: τα πακέτα Ντελόρ, την εύκολη ρητορεία και τα νεύματα που ανεβοκατέβαζαν κυβερνήσεις. «Θα τον κρατήσουμε τον ήλιο, σίγουρα ναι, πάνω στις στέγες, μέσα στις καρδιές» –ακόμα κι αν η εξιδανικευμένη του μεταμόρφωση λίγα πράγματα θυμίζει από την πραγματικότητα.

Τελευταία Νέα