Ολα ξεκίνησαν το 1958 όταν η Ροζάν Σ. (ακόμη και τώρα που έχει πεθάνει το πλήρες όνομά της δεν αναφέρεται) μαζί με τον σύζυγό της Μάρβιν πήγαν σε μια συνάντηση Ανώνυμων Τζογαδόρων έναν οικογενειακό τους φίλο που χαρτόπαιζε ψυχαναγκαστικά.

Εκεί, όπως η ίδια περιγράφει στο βιβλίο «Πέρα από τα πιο τρελά μας όνειρα», συνειδητοποίησε ότι όλα όσα λέγονταν την αφορούσαν άμεσα.

«Η μόνη διαφορά είναι πως αντί να τζογάρω, τρώω. Εκείνο το βράδυ έμαθα ότι δεν ήμουν κακιά ή αμαρτωλή. Ημουν άρρωστη. Είχα μια αρρώστια, που αργότερα θα την ονόμαζα ψυχαναγκαστική υπερφαγία» ανέφερε χαρακτηριστικά.

Εναν χρόνο αργότερα, η Ροζάν Σ. δεν μπορούσε να βρει λύση στο πρόβλημά της παρά την ψυχοθεραπεία και τα προγράμματα δίαιτας που ακολουθούσε. Ετσι, στράφηκε για βοήθεια στον ιδρυτή των Ανώνυμων Τζογαδόρων, τον Τζίμι Β.

Και μετά άρχισε το κυνήγι των υπέρβαρων γυναικών, ακόμη και στον παιδικό σταθμό της κόρης της. Στην αρχή χωρίς επιτυχία. Μέχρι που συνάντησε μια γειτόνισσά της, την Τζο Σ., που αντιμετώπιζε το ίδιο πρόβλημα με αυτήν. Ετσι, ξεκίνησαν όλα. Σε λίγο καιρό προστέθηκε στην ομάδα και η Μπερνίς Σ. που για περισσότερο από έναν χρόνο πήγαινε σε συναντήσεις των Ανώνυμων Τζογαδόρων με τον σύζυγό της. Και η πρώτη συνάντηση έγινε στις 19 Ιανουαρίου 1960 από τις οκτώ έως τις δέκα το βράδυ στο σπίτι της τελευταίας στο Χόλιγουντ.

Σε 75 χώρες. Τα βήματα των Ανώνυμων Υπερφάγων στηρίζονται σε αυτά των Ανώνυμων Αλκοολικών και των Ανώνυμων Τζογαδόρων. Σήμερα, σε περισσότερες από 75 χώρες λειτουργούν περίπου 7.000 ομάδες Ανώνυμων Υπερφάγων.

Στην Ελλάδα, οι πρώτες συναντήσεις των Ανώνυμων Υπερφάγων έγιναν στις αρχές του ’80 σε Αθήνα και Πάτρα. Ακολούθησε η Θεσσαλονίκη το 1997 και σταδιακά το πρόγραμμα επεκτάθηκε στα Χανιά, στο Ναύπλιο, στο Πόρτο Χέλι, στη Λάρισα και σε άλλες περιοχές.

Πλέον, στη χώρα μας πραγματοποιούνται 45 συναντήσεις εβδομαδιαίως και τρεις διαδικτυακές για όσους ζουν σε περιοχές όπου δεν λειτουργεί το πρόγραμμα.