Ζώο, παιδί, γυναίκα: αυτή είναι συνήθως η σειρά των θυμάτων στη λίστα των θυτών τους. Οπως εξηγεί ο δρ Δημήτρης Δούκας, κτηνίατρος – πανεπιστημιακός υπότροφος στο Τμήμα Κτηνιατρικής του Πανεπιστήμιου Θεσσαλίας, ο οποίος εκπονεί μεταπτυχιακή διατριβή στην Ιατρική Σχολή του ΕΚΠΑ με θέμα «Κτηνιατροδικαστική της βίαιης θανάτωσης-κακοποίησης των ζώων και ψυχική υγεία του ανθρώπου-θύτη», οι άνθρωποι που κακοποιούν με τόσο βίαιο τρόπο τα ζώα δεν είναι ψυχικά υγιείς, «είναι ενδεχομένως άνθρωποι που και οι ίδιοι έχουν υποστεί βία ως παιδιά και με αυτόν τον τρόπο προσπαθούν να ξεφύγουν».

Αλλωστε, όπως επισημαίνει, στοιχεία από έρευνες στο εξωτερικό δείχνουν ότι η συχνότητα της κακοποίησης ζώων στην παιδική ηλικία και στην εφηβεία είναι ανησυχητικά υψηλή. «Οσον αφορά τους ενηλίκους, σε ευρείας κλίμακας μελέτη σε Αμερικανούς διαπιστώθηκε ότι πράξεις βασανισμού ζώων κατά συρροήν συσχετίζονται σημαντικά με διαταραχές της ψυχικής υγείας, κυρίως διαταραχές της προσωπικότητας, εξάρτηση από το αλκοόλ ή άλλες ψυχοτρόπες ουσίες. Η σύνδεση, λοιπόν, της κακοποίησης ζώων με εγκληματικές συμπεριφορές έναντι ανθρώπων έχει αναγνωριστεί και μελέτες έχουν αναδείξει τη σημαντική συσχέτιση ανάμεσα στον βασανισμό ζώων κατά την παιδική ηλικία και τη συνακόλουθη βίαιη συμπεριφορά προς ανθρώπους και άλλες μορφές κοινωνικής παραβατικότητας στην ενήλικη ζωή».

Χαρακτηριστικό παράδειγμα στη χώρα μας ήταν η περίπτωση του δολοφόνου της Σαντορίνης, ο οποίος τον Αύγουστο του 2008, πριν αποκεφαλίσει τη σύζυγό του, είχε αποκεφαλίσει και πετάξει από το μπαλκόνι του σπιτιού τους το σκυλάκι της άτυχης δασκάλας.

Η κρίση. Η οικονομική κρίση, όπως εξηγούν ειδικοί και μέλη φιλοζωικών οργανώσεων, δεν είναι η αφορμή που έχουν αυξηθεί κατακόρυφα οι με βίαιο τρόπο κακοποιήσεις ζώων. «Η κρίση αυξάνει την παραβατική συμπεριφορά αλλά δεν υπάρχουν στοιχεία που να δείχνουν ότι ευθύνεται σε τόσο μεγάλο βαθμό για τη θανάτωση ζώων. Αντίθετα, η εγκατάλειψη είναι σίγουρα απόρροια της οικονομικής κατάστασης» καταλήγει ο κ. Δούκας.