Για τον Ευκλείδη φταίει ο Τύπος

Φτιαγμένοι ήρθαν στη συνέντευξη Τύπου για τα αποτελέσματα του Eurogroup ο Ευκλείδης Τσακαλώτος και –λιγότερο –ο Γιώργος Χουλιαράκης, γιατί δεν είδαν τον Τύπο να υμνεί τις επιτυχίες τους.

Ετσι, ο Τσακαλώτος είπε να βάλει τα πράγματα στη θέση τους και θεώρησε σκόπιμο να ανεβάσει τους τόνους και να απευθυνθεί στους δημοσιογράφους επιθετικά, σαν να μιλούσε στην αξιωματική αντιπολίτευση στη Βουλή.

Μέχρι και για τα capital controls τους εγκάλεσε ότι δεν βοήθησαν για να βγουν πιο γρήγορα!

Κατανοητός ο εκνευρισμός του, βέβαια, ύστερα από τέτοια διαπραγματευση, ξενύχτι και χτυπήματα από το εσωτερικό του κόμματός του, αλλά είναι καιρός πια ο πρώτη φορά Αριστερά υπουργός Οικονομικών να συμφιλιωθεί με την ιδέα ότι όταν είσαι κυβέρνηση δεν μπορείς να αντιμετωπίζεις τον Τύπο με όρους «φίλου» και «εχθρού».

Να πρότεινα, λοιπόν, λιγότερη ένταση και περισσότερες ερωτήσεις σε μια επόμενη συνέντευξη; Νομίζω θα βοηθούσαν.

Ο πιο καλός ο μαθητής

Πολύ καλός μαθητής στην τέχνη της πολιτικής υπεκφυγής αποδεικνύεται ο Γιώργος Χουλιαράκης. Δεν ξέρω ποιος ήταν ο δάσκαλός του για να του απονείμουμε τα εύσημα, οπότε απονέμονται μόνο στον μαθητή.

Ερωτάται ο αναπληρωτής υπουργός στην τελευταία συνέντευξη Τύπου τι σημαίνει η συμφωνία για επιβολή πλαφόν 15% του ΑΕΠ στις ετήσιες χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας. Απαντάει ότι αν η συμφωνία αυτή είχε επιτευχθεί το 2011, οι χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας –τα κεφάλαια δηλαδή που χρειάζεται σε ετήσια βάση το Δημόσιο για να εξυπηρετήσει τόκους και χρεολύσια –θα ήταν χαμηλότερες κατά 18 έως 27 δισ. ευρώ τον χρόνο. Εντυπωσιακό. Το συζητάμε όμως πέντε χρόνια μετά, στη βάση αν η γιαγιά μου είχε καρούλια…

Επανέρχεται η ερώτηση ως προς το τι σημαίνει αυτό το πλαφόν για τα χρόνια που έρχονται.

Απαντά ο υπουργός ότι από το 2020 οι χρηματοδοτικές ανάγκες θα ήταν χωρίς τον κόφτη πάνω από το 15%, από το 2029 θα ξεπερνούσαν το 20%, έως το 2040 θα άγγιζαν το 30% του ΑΕΠ και το 2060 το 60% του ΑΕΠ.

Ναι, επανέρχεται ο δημοσιογράφος, αλλά το 2016, το 2017, το 2018, το 2019, τώρα που καιγόμαστε, τι συμβαίνει; Απάντηση δεν δίνεται. Ισως διότι οι χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας έως το 2020 είναι χαμηλότερες του 15% του ΑΕΠ, οπότε το πρακτικό αποτέλεσμα είναι μηδενικό. Εύγε, κύριε Χουλιαράκη.

Μετεξεταστέος στα ταξικά

Απόλαυσα Τσακαλώτο το πρωί της Παρασκευής στον Ant1. Είπε πολλά ωραία, αλλά αυτό στο οποίο στέκομαι είναι η ατάκα για τις μικρές επιβαρύνσεις στους φτωχούς. «Κάναμε τεράστιες προσπάθειες να είναι τα μέτρα προοδευτικά και ταξικά. Υπάρχει αδικία, αλλά εγώ ξέρω ότι στον φόρο εισοδήματος βάλαμε πολύ λίγο φόρο στους φτωχούς, είναι 5-6 ευρώ, όμως στα μεσαία εισοδήματα βάλαμε παραπάνω».

Το άκουσα και μου ήρθε να βάλω τα γέλια. Μετά έψαξα τα δω πόσα κόβουν στους φτωχούς οι προοδευτικοί και ταξικοί φόροι του Ευκλείδη. Από τον Ιούνιο, λοιπόν, μισθωτοί και συνταξιούχοι χωρίς παιδιά θα διαπιστώσουν μείωση του μισθού τους από 6,6 έως και 22,7 ευρώ τον μήνα. Αρα, τον χρόνο από 79,2 ευρώ έως και 272 ευρώ! Αναφέρομαι σε εισοδήματα από 9.000 ευρώ έως και 25.000 ευρώ και στις μειώσεις μισθών που θα προκύψουν εξαιτίας των αλλαγών στην παρακράτηση.

«Στα μεσαία εισοδήματα βάλαμε παραπάνω» είπε ο υπουργός. Πάμε πάλι. Στα 9.500 ευρώ εισοδήματος οι έξτρα φόροι τρώνε 15,6 ευρώ τον μήνα από τον μισθό ή τη σύνταξη. Στα 30.000 ευρώ εισοδήματος ξέρετε πόσα κόβουν οι ταξικοί φόροι του Ευκλείδη; Δίνουν αύξηση 11,8 ευρώ τον μήνα. Αυτή και αν είναι ταξική και προοδευτική προσέγγιση. Για να μην ασχοληθώ και με τους έμμεσους φόρους…
Σταρ ο Πολ αλλά χωρίς Μίκι Μάους

Τελικά, τον Πολ Τόμσεν τον έχει κάνει μεγάλο σταρ η ελληνική υπόθεση. Μπορεί να έχει τραβήξει μερικά ξενύχτια –και να έχει ακούσει διάφορα κατά καιρούς από τους έλληνες υπουργούς και τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης -, αλλά τέτοια μεγαλεία όπως αυτά που έζησε την Τρίτη στο Eurogroup σίγουρα τον αποζημιώνουν. Και δεν αναφέρομαι μόνο στην παρέμβασή του στη συνέντευξη Τύπου, δίπλα στον πρόεδρο του Eurogroup. Αναφέρομαι κυρίως στις παρεμβάσεις του μέσα στο Εurogroup, οι οποίες –μου λένε –ήταν δυναμικότατες προκειμένου να προωθήσει τις θέσεις του Ταμείου. Εν ολίγοις ο Δανός πρωταγωνίστησε.

Τώρα εμείς, χάρη στο Wikileaks, έχουμε μια ιδέα του πάθους με το οποίο υπερασπίζεται τις απόψεις του. Ε, φανταστείτε κάτι ανάλογο, σε πιο κόσμιο, χωρίς Μίκι Μάους, στις Βρυξέλλες. Οπου, για παράδειγμα, παρεμβαίνει για να ζητήσει να αντικατασταθεί στο ανακοινωθέν η φράση «οι θεσμοί» από τη φράση «οι ευρωπαϊκοί θεσμοί». Το Ταμείο προς το παρόν κρατάει τις αποστάσεις του στο θέμα του χρέους. Πάντως, έχω την εντύπωση ότι οι δικοί μας, για πρώτη ίσως φορά, στη συζήτηση αυτή για το χρέος είδαν τον Τόμσεν με μεγάλη συμπάθεια. Τα έχουν αυτά οι διαπραγματεύσεις, παιδιά…