Δύσκολα και επίμονα γράφτηκαν οι ιστορίες που διηγείται ο Φώτης Καλαμαντής στη συλλογή «Δυστυχώς απολύεσαι». Εννέα διηγήματα που μοιάζουν με νουάρ ταινίες μικρού μήκους χωρίς στοιχεία ρομαντικής διήγησης ή ξέγνοιαστων εφηβικών αναμνήσεων, περιγράφουν χαρακτήρες καθημερινούς αλλά ταυτόχρονα πολύ ξεχωριστούς. Είναι άνθρωποι που ζουν ζωές εκρηκτικές σε συνθήκες ακραίες. Αν και βρίσκονται ανάμεσά μας φροντίζουν να μην τους βλέπουμε. Παραμένουν αόρατοι και περιχαρακωμένοι. Με οδυνηρή διεισδυτικότητα, κυνικό ρεαλισμό αλλά και απροσδόκητο χιούμορ ο συγγραφέας αποτυπώνει τις συνέπειες της γενικευμένης κρίσης στις ιστορίες των ηρώων του, χωρίς να στέκεται σε ξύλινες πολιτικές ανακοινώσεις ή σε στερεότυπες δημοσιογραφικές αναφορές. Εστιάζει στον σκοτεινό υποθάλαμο του εγκεφάλου και στους καμένους καναπέδες ξεπεσμένων μπαρ της αθηναϊκής περιφέρειας, εκεί όπου φωλιάζουν οι πιο προσωπικές και απόρρητες ανθρώπινες σκέψεις κι επιθυμίες.