Είχε κάτι από πικνίκ. Με κόσμο που είχε φέρει το σεντόνι του, το σκαμπό του ή την πτυσσόμενη καρέκλα του. Είχε κάτι από την αθωότητα των συναυλιών της Μεταπολίτευσης ή των συναυλιών στον Λυκαβηττό. Και είχε την ωραία και συγκινητική εικόνα των νοσηλευομένων των παρακείμενων νοσοκομείων (ΝΙΜΤΣ και Ναυτικού) που είχαν βγει στα μπαλκόνια για να ακούσουν και να δουν. Η συναυλία του Γιώργου Νταλάρα (φωτογραφία αριστερά), το βράδυ της Παρασκευής, στον Κήπο του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών ήταν η αιτία για όλα τα παραπάνω. Κι ένα δίωρο σετ με ρεμπέτικα (παιγμένα unplugged, αν και με προβλήματα ήχου εκ μέρους της παραγωγής) έκανε τον κόσμο να τραγουδήσει και να χειροκροτήσει τον μεγάλο ερμηνευτή (ντυμένο με μπλε σακάκι και τζιν) και καλλιτέχνες της πιο νέας φρουράς του λαϊκού και παραδοσιακού: την Ασπασία Στρατηγού, την Αθηνά Λαμπίρη (που έπαιξε ανάμεσα σε άλλα σκέτα με την κιθάρα της την «Ελενίτσα») και τον Βασίλη Κορακάκη με το μπουζούκι του (κάπου πίσω από την εξέδρα διακρίναμε τον πατέρα του Βαγγέλη συγκινημένο) πλαισιωμένους από την ορχήστρα του Νταλάρα.