«Ο Χαντζόπουλος είναι διανοούμενος, όχι όμως στρυφνός αλλά ευαίσθητος και διεισδυτικός: Με το πενάκι – λεπίδι συνδέει και αποσυνδέει τα νοήματα, παίζει με τις λέξεις και τα γράμματα, κάνοντας ιδιοφυείς αναλύσεις με αισθητική λιτότητα». Με αυτά τα λόγια η καθηγήτρια Βάσω Κιντή επιχείρησε να συμπυκνώσει, το βράδυ της Τρίτης στον «Ιανό», τη δουλειά του γελοιογράφου των «ΝΕΩΝ» Δημήτρη Χαντζόπουλου, το έργο του οποίου ο ίδιος επιχείρησε να… συμπυκνώσει σε ένα λεύκωμα.

Το βιβλίο«Στο Τούνελ – Σκίτσα 2010-2013» (εκδ. Αγρα) συμπεριλαμβάνει περισσότερες από 250 γελοιογραφίες του Χαντζόπουλου, οι οποίες δημοσιεύτηκαν στα «ΝΕΑ» την τελευταία τριετία και θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν ως μια καλειδοσκοπική – και άρα πιο αναλυτική – εικονογράφηση των χρόνων της κρίσης.

Γιατί ο γελοιογράφος «δεν άφησε σε τρία χρόνια κανέναν σε χλωρό κλαρί από όλους τους πολιτικούς χώρους και είναι απόλυτα πολυφωνικός», όπως επισήμανε στην παρουσίαση του βιβλίου ο διευθυντής των «ΝΕΩΝ» Χρήστος Μεμής ο οποίος άνοιξε – μετά τον σύντομο πρόλογο του εκδότη της Αγρας, Σταύρου Πετσόπουλου – τη βραδιά στον «Ιανό»

Η Βάσω Κιντή συμπλήρωσε πως ο Χαντζόπουλος «δίνει έκφραση σε αυτό που βιώνουμε και εμείς δεν μπορούμε να βάλουμε σε σειρά». Ο πανεπιστημιακός Πέτρος Μαρτινίδης από την πλευρά του χαρακτήρισε με ακρίβεια τον γελοιογράφο:Χαρτογράφος αδιεξόδων.

Ο συνάδελφος του Δημήτρη Χαντζόπουλου, τέλος, ο Ανδρέας Πετρουλάκης της «Καθημερινής» υπενθύμισε πως το επάγγελμα του γελοιογράφου είναι «το πιο μοναχικό επάγγελμα μετά από αυτό του φαροφύλακα».