Ξεκίνησα να κάνω θέατρο γιατί πάντα μου άρεσαν οι ιστορίες και ίσως επειδή έβρισκα μονότονη την καθημερινότητα. Στο θέατρο μπορείς να ζεις μια εντελώς νέα εμπειρία πολύ συχνά, αν είσαι τυχερός πάρα πολύ συχνά.

Η πρώτη παράσταση που είδα ήταν η «Ελίζα» στο θέατρο Πόρτα της Ξένιας Καλογεροπούλου κι είχα μαγευτεί. Έπαιζε η Μάνια Παπαδημητρίου, που τώρα με σκηνοθετεί, και αυτό είναι μεγάλη χαρά.

Η πρώτη φορά που έπαιξα επαγγελματικά στο θέατρο ήταν στις «Βάκχες» του Ευριπίδη σε σκηνοθεσία Πίτερ Χωλ στην Επίδαυρο. Η πρώτη παράσταση που σκηνοθέτησα ήταν η «Κυρία Λώρα», που βασίστηκε στο «Ναι» της Μαργαρίτας Καραπάνου, ένα βιβλίο που αγαπώ με έναν ιδιαίτερο τρόπο.

Αν δεν έκανα θέατρο μάλλον θα ήμουν αρχαιολόγος, ταξιδευτής ή ντετέκτιβ. Μου αρέσουν οι ανακαλύψεις.

Μια συμβουλή από τον δάσκαλό μου είναι να κάνω κάτι που με αφορά απολύτως προσωπικά, χωρίς να γίνομαι αυτοβιογραφική.

Πάνω στη σκηνή νιώθω πολλά πράγματα. Άλλοτε ελευθερία, άλλοτε χαρά, άλλοτε την αίσθηση της ομάδας, άλλοτε την παρηγοριά του ότι είμαστε πολλοί άνθρωποι μαζί που συμμετέχουμε σε κάτι. Παλιά είχα περάσει και μια περίοδο που πάθαινα κρίσεις πανικού και μια φορά ένιωσα συνδεδεμένη με το σύμπαν, αλλά μόνο μία.

Το πιο περίεργο πράγμα που μου έχει συμβεί στο θέατρο … Στο θέατρο μόνο περίεργα πράγματα συμβαίνουν.

Η παράσταση που πάντα θα θυμάμαι: είναι πολλές. Αλλά κρατάω πολύ δυνατά μέσα μου τον «Γυάλινο κόσμο» του Δ. Μαυρίκιου, τον «Ηρακλή μαινόμενο» του Μ. Μαρμαρινού, τον «Άμλετ» του Οστερμάγιερ, «Το λεωφορείο» του Βαρλικόφσκι και δύο «Γλάρους»: ο ένας σε σκηνοθεσία της Κ. Μίτσελ και ο άλλος σε σκηνοθεσία του Κ. Μπογκομόλωφ.

Το θέατρο για μένα είναι τρόπος σκέψης και αντίληψης της ζωής.

Ονειρεύομαι να… μου είναι απίστευτα δύσκολο πια να εκφράσω μια επιθυμία.

Info

• Η Αγγελική Καρυστινού γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης – Κάρολος Κουν.

• Εκανε μεταπτυχιακό στη σκηνοθεσία στην East15- university of Essex, όπου έλαβε διάκριση και παρακολούθησε εκπαιδευτικό μεταπτυχιακό πρόγραμμα στο GITIS, (Μόσχα).

• Εργάζεται ως ηθοποιός στο θέατρο, στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση.

• Εχει σκηνοθετήσει τα έργα: « Η πτωτική άνοδος του Αρτούρο Ουι του Μ. Μπρεχτ (Ιδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης), «Το γαϊτανάκι» του Α. Σνίτσλερ (Βeton 7), «Κυρία Λώρα της Μ. Καραπάνου (Κτίριο elculture), «A Chandelier in my Kitchenette» του Ken McLoone (Brighton Fringe Festival), «No dogs in this fight», performance βασισμένη στα «Ημερολόγια» του Νιζίνσκι (The Garage, UK).

• Εχει γράψει κείμενα για το θέατρο, αλλά κι ένα παιδικό βιβλίο «Το μεγάλο ταξίδι της Μαριάνθης» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη.

• Εχει διδάξει το μάθημα της υποκριτικής και του αυτοσχεδιασμού, στην Ανώτερη Δραματική Σχολή Πράξη Επτά, στην Ανώτερη Δραματική Σχολή Πέτρας και στο Θέατρο των Αλλαγών.

• Ερμηνεύει και υπογράφει τους αυτοσχεδιασμούς και την κίνηση στην παράσταση του έργου «B.ound – το σκηνικό που φοβάται» σε σκηνοθεσία Μάνιας Παπαδημητρίου, που ανεβαίνει στο πλαίσιο της δράσης «Γεφυρώνοντας τις Διαφορετικότητες» σε συνεργασία με το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά και το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου 2017. Έως 2/7/2017.