Kατά τη διάρκεια της εβδομάδας που πέρασε η Οδησσός έδειξε ότι η Ουκρανία δεν σκοπεύει να παραδοθεί ως αποτέλεσμα κούρασης από τα προβλήματα που προκαλούνται με τις ελλείψεις ρεύματος. Οι ρωσικοί πύραυλοι χτυπούν ανηλεώς τις εγκαταστάσεις ηλεκτρικής ενέργειας και ένα από τα χειρότερα χτυπήματα αυτού του είδους καταγράφηκε το προηγούμενο Σαββατοκύριακο με στόχο την Οδησσό.
Η πόλη και η περιφέρεια βυθίστηκαν στο σκοτάδι, το πιο μακρύ σκοτάδι που έχει ζήσει αυτή η πόλη κατά τη διάρκεια της ρωσικής εισβολής. Τα προβλήματα άρχισαν να αποκαθίστανται μερικώς με τεράστιες δυσκολίες και ακόμη υπάρχουν περιοχές που παραμένουν χωρίς ρεύμα συνεχώς για μία εβδομάδα. Στις περισσότερες περιοχές της Οδησσού το ρεύμα λειτουργεί μόνο λίγες ώρες την ημέρα.
Ενώ η κατάσταση σε άλλες περιοχές της Ουκρανίας είναι σαφώς καλύτερη, σε όλη τη χώρα το ρεύμα κόβεται για πολλές ώρες τη μέρα. Το πρόγραμμα διακοπών ρεύματος γίνεται γνωστό από την προηγούμενη μέρα και διαδίδεται από τα τσατ των πολυκατοικιών και μέσω Διαδικτύου – σε κάθε περιοχή. Πολλά από τα σπίτια έχουν προμηθευτεί φορητούς σταθμούς ενέργειας, οι οποίοι επιτρέπουν βασικές λειτουργίες ρεύματος για μερικές ώρες αλλά λόγω κόστους δεν είναι προσβάσιμοι σε όλους. Εξω από τις καφετέριες και τα μαγαζιά ακούγονται διαρκώς οι γεννήτριες που δουλεύουν για τη λειτουργία τους, ενώ σε πολλά σημεία έχουν επαναλειτουργήσει οι «σταθμοί ανθεκτικότητας» – χώροι όπου μπορούν να έρχονται οι πολίτες για να ζεσταθούν και να φορτίσουν τα κινητά τους.
Φέτος τον χειμώνα οι «σταθμοί ανθεκτικότητας» θα έχουν μεγάλη ζήτηση, καθώς τα προβλήματα με το ρεύμα αναμένεται να συνεχιστούν και ορισμένοι αξιωματούχοι λένε ότι μπορεί και να επιδεινωθούν αργότερα, όταν η θερμοκρασία θα πέσει περισσότερο – σε περίπτωση που οι επιθέσεις των Ρώσων κατά των υποδομών ηλεκτρικής ενέργειας συνεχιστούν.
«Στην Αρκάντια και σε άλλες περιοχές (της Οδησσού) δεν έχουν καθόλου ρεύμα εδώ και μία εβδομάδα. Εμείς κάτσαμε τρεις μέρες εντελώς χωρίς ρεύμα και τώρα έχουμε κάπου τέσσερις ώρες τη μέρα. Οταν κουράζομαι, σφίγγω τις γροθιές μου και λέω: “Δεν θα σπάσουμε τώρα μετά από τόσα και τόσα”. Αλλά βέβαια υπάρχουν και εκείνοι που λένε ότι δεν αντέχουν άλλο και θέλουν να φύγουν» λέει στα «ΝΕΑ» η Αννα Κοπαϊγορά, κάτοικος Οδησσού. Η κατάσταση που περιγράφει είναι τρομακτική: Οι σειρήνες ηχούν πολλές φορές την ημέρα, ακούγονται αντιαεροπορικά.
Ωστόσο υπάρχει και αλληλεγγύη στους ανθρώπους, ο κόσμος προσπαθεί να βοηθήσει ο ένας τον άλλον, πάρα πολλές καφετέριες και τα μαγαζιά που έχουν γεννήτριες έχουν τραβήξει μπαλαντέζες και πολύπριζα για να μπορούν οι περαστικοί να φορτώνουν τα κινητά τους. Τα κινητά εκτός από απαραίτητο μέσο επικοινωνίας λειτουργούν και ως φακοί φωτισμού: «Στη δουλειά έχουμε γεννήτρια αλλά προσπαθούμε να μην καταναλώνουμε πολύ ρεύμα για να αντέξει – πηγαίνουμε στην τουαλέτα φωτίζοντας από τα κινητά. Αλλά και πάλι καλά, μετά το μεγάλο χτύπημα δεν είχαμε για μερικές μέρες ούτε νερό» λέει η Αννα Κοπαϊγορά. Και συνεχίζει: «Αλλά αυτά θα περάσουν. Λέμε “μακάρι, Θεέ μου, μη μας βρει το κακό“. Μια γυναίκα σήμερα είχε τρία παιδιά στο αμάξι και τη χτύπησε ρωσικό drone και σκοτώθηκε. Φανταστείτε μόνο πώς θα ζήσουν τα παιδιά της έχοντας βιώσει κάτι τέτοιο» λέει η κάτοικος Οδησσού.
Δεν έχει γίνει απολύτως κατανοητό το ρωσικό σχέδιο όσον αφορά τέτοια χτυπήματα – αλλά αν αυτό το σχέδιο προβλέπει ότι οι πολίτες της Ουκρανίας θα κουραστούν από την ταλαιπωρία και θα αρχίσουν να ζητάνε επειγόντως κατάπαυση του πυρός, τότε μάλλον το σχέδιο δεν προχωράει με μεγάλη επιτυχία. «Στο Λβιβ (άλλη άκρη της Ουκρανίας) βγαίνει ο κόσμος και λέει να τους μειώσουν τις ώρες που έχουν ρεύμα για να δώσουν περισσότερο ρεύμα στην Οδησσό, στο Μικολάεβ και σε άλλες περιοχές που έχουν υποστεί τεράστιες καταστροφές. Η ρωσική ιδέα του ότι μαζί με το φως θα σβήσει και το σθένος των Ουκρανών δεν δούλεψε» σχολιάζει στα «ΝΕΑ» ο πολιτικός επιστήμονας Ολέγ Σαακιάν, ο οποίος βρίσκεται στο Κίεβο.
Ο ίδιος συνδέει αυτή την τακτική των Ρώσων – μεταξύ άλλων – με το γεγονός ότι δεν έχουν κάποια αξιόλογη επιτυχία στα μέτωπα των πολέμων, παρά το γεγονός ότι σε ορισμένες περιοχές καταλαμβάνουν θέσεις ύστερα από αιματηρές μάχες. «Στα στοιχεία που έχω δει φαίνεται πως οι απώλειες των Ρώσων σε σχέση με το έδαφος που καταλαμβάνουν είναι μέχρι και επτά φορές περισσότερες από τις αντίστοιχες απώλειες που είχε ο σοβιετικός στρατός κατά τις χειρότερες μέρες του στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτό σίγουρα δεν δείχνει ότι τα πράγματα πηγαίνουν καλά για τους Ρώσους, ενώ την ίδια ώρα αυτή είναι η τακτική των Ουκρανών: να μην αγκιστρώνονται σε ένα σημείο αλλά να δίνουν βάρος στην αύξηση απωλειών του αντιπάλου ακόμα και αν χρειάζεται να υποχωρούν σε ορισμένα σημεία» υποστηρίζει ο Σαακιάν.
