Το 2018, ένας παράξενος άνδρας πλησίασε τον Ζορζ Ντιντί-Ουμπερμάν, στο τέλος του σεμιναρίου του, για να του δείξει ορισμένες αδημοσίευτες φωτογραφίες. Προέρχονταν από το υλικό, που σήμερα αποκαλούμε «αρχείο Ρίνγκελμπλουμ», το οποίο συγκέντρωσε η ομάδα του ιστορικού Εμάνουελ Ρίνγκελμπλουμ μέσα σε μεγάλα κιβώτια και μεταλλικά δοχεία για το γάλα, που έθαψε στο χώμα. Τα μέλη της ομάδας έζησαν τις τελευταίες ημέρες του γκέτο της Βαρσοβίας συγκεντρώνοντας τεκμήρια της καθημερινής ζωής και της καθημερινής δολοφονίας: παράνομο Τύπο, εισιτήρια του τραμ, επιστολές, ποιήματα, δελτία για το ψωμί, αφίσες του θεάτρου, φωτογραφίες. Ολοι τους συνελήφθησαν και εκτελέστηκαν. Αντίσταση δεν ήταν μονάχα η ένοπλη εξέγερση του γκέτο την άνοιξη του 1943, ύστατη απεγνωσμένη προσπάθεια να σταματήσουν οι εκτοπίσεις στα στρατόπεδα του θανάτου. Μέσα σε ένα σύμπαν τρομοκρατίας και θανάτου, αντίσταση ήταν επίσης, μας υπενθυμίζει ο συγγραφέας, όλες εκείνες οι μικρές ή μεγάλες χειρονομίες της αλληλεγγύης και της επιβίωσης, της πάλης ενάντια στις φήμες, της προσπάθειας να ακουστεί ο κώδωνας του κινδύνου, να κερδηθεί χρόνος, να μην παραδοθεί κάποιος στην τόσο δικαιολογημένη απελπισία. Αντίσταση ήταν και η ριψοκίνδυνη διάσωση των τεκμηρίων. Ανάμεσά τους, φωτογραφίες, εικόνες που επιβιώνουν… σαν πυγολαμπίδες.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή