Προβλέψεις

Προβλέψεις

Είμαστε πλέον δύο εβδομάδες πριν από τις εκλογές, κι όποιος μου πει ότι διατηρεί κάποιες έστω αμφιβολίες για το αποτέλεσμα, σπεύδω να ενημερώσω ότι επί του παρόντος - επί του παρόντος, λέμε - δεν φαίνεται να υπάρχουν ουσιαστικές διαφοροποιήσεις από το αποτέλεσμα που προέκυψε στις 21 Μαΐου. Οι δημοσκόποι, σχεδόν όλοι, μετά το στραπάτσο που έπαθαν προεκλογικά υποβοηθώντας τον ΣΥΡΙΖΑ (λόγω του εκβιασμού που τους ασκούσε συνεχώς), σε αυτή τη φάση, έχουν μεν «λυμένες» τις γλώσσες, αλλά όχι ολοκληρωτικά «λυμένες». Δηλαδή με δυσκολία θα σου πουν νούμερα, σχετικά με τα τρία μεγαλύτερα κόμματα. Θα σου περιγράψουν όμως αυτό που «βλέπουν», και το σημαντικό είναι ότι το «βλέπουν» πλέον όλοι.

Σε τρία μέρη θα χωρίσω τις προβλέψεις τους, επαναλαμβάνω με τα σημερινά δεδομένα. Λοιπόν, έχουμε και λέμε:

- δεν αλλάζει τίποτε σε σχέση με το πρώτος - δεύτερος. Πρώτη θα είναι η ΝουΔου και δεύτερος ο ΣΥΡΙΖΑ - η «ανατροπή» που ονειρεύεται ο πρόεδρος Αλέξης, θα παραμείνει ένα όνειρο τρελό, όνειρο απατηλό

- πιθανόν να διαφοροποιηθεί το ποσοστό που καταγράφηκε μεταξύ των δύο πρώτων κομμάτων. Η ΝουΔου ενδέχεται να «τσιμπήσει» κάτι περισσότερο από το σχεδόν 41% που έλαβε τον Μάιο, και αντιστοίχως να απολέσει κάτι λίγο από το 20% ο ΣΥΡΙΖΑ

- το αναμενόμενο «ντέρμπι» ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ για τη δεύτερη θέση, και εξ ορισμού για το αν στις εκλογές του Ιουνίου αναδειχθεί το ΠΑΣΟΚ αξιωματική αντιπολίτευση στη θέση του ΣΥΡΙΖΑ, δεν φαίνεται να προκύπτει. Σε αυτή τη φάση, το ΠΑΣΟΚ δεν δείχνει να διαθέτει τη δυναμική να υπερκεράσει τον ΣΥΡΙΖΑ. Σε μια επόμενη εκλογική αναμέτρηση, υπό προϋποθέσεις βέβαια, εάν και εφόσον, μπορεί να συμβεί. Τώρα δεν θα συμβεί. Το ΠΑΣΟΚ πάντως θα αυξήσει τα ποσοστά που έλαβε τον Μάιο. Αλλά είναι δύσκολο να πει κανείς πόσο...

Σήμερα, αυτή είναι η εικόνα. Οποιες επιφυλάξεις έχετε, κρατήστε τες γιατί την προσεχή Πέμπτη έχουμε και ένα debate από το οποίο δεν ξέρεις τι μπορεί να προκύψει. Μια γκάφα ολκής, μπορεί να επηρεάσει έναν κόσμο. Αν και θα πάνε όλοι καλά προπονημένοι...

Πονοκέφαλος

Το ερώτημα ωστόσο που απασχολεί τους αναλυτές, που ακούνε αυτά που λένε οι δημοσκόποι, και προσπαθούν να βγάλουν νόημα, είναι τι Βουλή θα προκύψει από τις εκλογές της 25ης Ιουνίου. Θα έχει έξι κόμματα, επτά; Αυτό ενδιαφέρει και τον πρώτο, διότι από τον αριθμό των κομμάτων που θα εισέλθουν στη Βουλή, εξαρτάται σοβαρά και το ποια θα είναι η κοινοβουλευτική πλειοψηφία που θα συγκεντρώσει. Από αυτά λοιπόν που διαπιστώνουν στις έρευνές τους οι δημοσκόποι, είναι πιθανότερο να έχουμε μια πεντακομματική Βουλή παρά μία Βουλή έξι κομμάτων.

Σίγουρα το έκτο κόμμα, που θα προστεθεί στα βέβαια της νέας Βουλής (ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ - ΚΚΕ - Ελληνική Λύση), θα είναι η Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου, πιθανή εξέλιξη η οποία καθόλου δεν θα αρέσει στον πρόεδρο Αλέξη. Οχι μόνο γιατί φαίνεται να παίρνει ψήφους από τον ΣΥΡΙΖΑ (και από την άλλη πλευρά να εξαφανίζει το κόμμα Βαρουφάκη) αλλά και γιατί η Ζωή στη Βουλή θα είναι πονοκέφαλος, κυρίως για τον ίδιο, και το κόμμα του. Σοβαρός πονοκέφαλος.

Από εκεί και πέρα, είναι ερωτηματικό - και για τους δημοσκόπους - τι θα γίνει τελικά με το κόμμα ΝΙΚΗ του κυρίου Νατσιού, αγνώστων σ' εμένα λοιπών στοιχείων. Θα πιάσουν τόπο οι αγριάδες στους παπάδες και τους αγιορείτες μοναχούς που στηρίζουν αυτό το κόμμα; Ή θα έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα; Πάντως, οριακά είναι μέσα-έξω από την καινούργια Βουλή και αυτό από μόνο του είναι ένα (σοβαρό) θέμα...

Κατάρρευση

Αναλύσεις κάνουν πολλοί και διάφοροι για το εκλογικό αποτέλεσμα του Μαΐου, στην προσπάθεια να δοθούν απαντήσεις γι' αυτό που είδαμε, και εν πολλοίς προδιαγράφει τι θα δούμε και στις προσεχείς εκλογές. Εγώ διάβασα εκείνη του Γιάννη Μαυρή, της Public Issue, και τη βρήκα ως πιο εμπεριστατωμένη. Οχι μόνο γιατί αναλύει και την τεκμηριώνει με πολλά στοιχεία, την κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά γιατί επιβεβαιώνει ότι η κατάρρευση αυτή είχε ήδη ξεκινήσει από το 2019, όταν στις ευρωεκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ έλαβε περίπου 23%. Και τονίζει, ότι η βαριά ήττα του ΣΥΡΙΖΑ, ουσιαστικά σημειώνει το τέλος του διπόλου μνημόνιο - αντιμνημόνιο, στο οποίο οφειλόταν η άνοδός του μετά το 2012. Τη συστήνω ανεπιφύλακτα την ανάλυση του Μαυρή, διαβάστε τη στo site Public Issue, να πάρετε μια ολοκληρωμένη εικόνα για το τι πραγματικά συνέβη στις κάλπες του Μαΐου...

(Και πιθανώς θα επαναληφθεί, όπως προαναφέρω, σε 15 ημέρες).

Αγωγή

Στο «ειδικό» θέμα της χρήσης του μέσου της αγωγής για την οικονομική, ηθική, κοινωνική και επαγγελματική εξόντωση μέσων ενημέρωσης και δημοσιογράφων, θέλω να αναφερθώ σήμερα. Ως θύμα και εγώ, αυτής της πρακτικής την οποία αντιμετώπισα κατά συρροήν από τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ και από τον Καμμένο, αισθάνομαι την ανάγκη να αναδείξω το σοβαρό πρόβλημα που αντιμετωπίζει μια ιστορική εφημερίδα των Ιωαννίνων, ο «Ηπειρωτικός Αγών». Εκατό χρόνια ζωής συμπληρώνει του χρόνου η εφημερίδα, είναι από τις αρχαιότερες στη χώρα, ωστόσο σήμερα βρίσκεται μπροστά σε μια πρωτοφανή κατάσταση: δικαστήριο της επέβαλε πρόστιμο 60.000 ευρώ (!!!) για αγωγή που κατατέθηκε σε βάρος της εφημερίδας, η οποία, τι έκανε; Δημοσίευσε προ 11 ετών (!!!), καταγγελία του τότε βουλευτή Θ. Οικονόμου, για όσα συνέβαιναν στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Ηπείρου, «φωτογραφίζοντας» αλλά όχι κατονομάζοντας μεταξύ άλλων και κάποιον εργαζόμενο, εκεί. Η εφημερίδα από την πλευρά της, απέφυγε να υιοθετήσει την καταγγελία του βουλευτή. Αναφέρθηκε σε αυτήν με τέτοιο τρόπο ώστε να επισημανθεί ένα ευρύτερο και πολύ σοβαρότερο θέμα: η ανωνυμία των δημοσιογραφικών μπλογκ και το ομιχλώδες τοπίο που οδηγεί σε τέτοιες αδιευκρίνιστες για το ευρύ κοινό καταγγελίες. Εκανε μάλιστα ειδική αναφορά στην ελληνική παθογένεια όπου όλα συμβαίνουν σε έναν μικρόκοσμο με τα δηλωτικά στοιχεία των εμπλεκομένων να είναι γνωστά μόνο στους ίδιους, και απροσπέλαστα στο ευρύ κοινό.

Το ποσό που επιδικάστηκε στον «Ηπειρωτικό Αγώνα» είναι πραγματικά ανήκουστο για δημοσίευμα τοπικής εφημερίδας, και διερωτάται κανείς πόσο αντέχει στην κοινή λογική το σκεπτικό της απόφασης, το οποίο και εν ολίγοις μεταφέρω εδώ. Το δικαστήριο έκρινε λοιπόν ότι εφόσον στο δημοσίευμα αναφέρεται η ηλικία του ενάγοντος, και ο χώρος εργασίας του (ένας οργανισμός όπως η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Ηπείρου) υπονοείται, χωρίς όμως να έχει προκύψει από την αστυνομική έρευνα κάτι, ότι ο ενάγων εμπλέκεται σε υπόθεση εκβιασμού, και ως εκ τούτου δυσφημίστηκε στην «κλειστή κοινωνία των Ιωαννίνων»!!!

Μιλάμε για πρωτοφανή πράγματα, δηλαδή. Το Πειθαρχικό Συμβούλιο του Αρείου Πάγου δεν πρέπει να ασχοληθεί με την απόφαση αυτή; Διερωτώμαι...