Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Στους αγώνες τρεξίματος η μοίρα των αργών δρομέων είναι προδιαγεγραμμένη. Λόγω των επιδόσεων που δήλωσαν κατά την εγγραφή τους, οι διοργανωτές τούς κατατάσσουν στα τελευταία μπλοκ εκκίνησης και ξεκινούν να τρέχουν πίσω από εκατοντάδες, συχνά χιλιάδες άλλους συναθλητές τους που τα καταφέρνουν καλύτερα από εκείνους. Στην πορεία, περνώντας από τους σταθμούς ανεφοδιασμού μπορεί να μη βρουν όλα τα απαραίτητα στοιχεία της τροφοδοσίας, ενώ αν δεν αναπτύξουν μεγαλύτερη ταχύτητα για να τερματίσουν, κινδυνεύουν να χάσουν το όριο χρονομέτρησης και να μπλεχτούν στη συνηθισμένη κίνηση των δρόμων όπως ανοίγουν ξανά για τα αυτοκίνητα.
Πιο πολλοί αργοί
Οσο το δρομικό κίνημα αναπτύσσεται σε όλον τον κόσμο, ο μέσος χρόνος τερματισμού έχει αυξηθεί. Πλέον, υπάρχουν περισσότεροι δρομείς που κόβουν το νήμα τελευταίοι των τελευταίων με χρόνους αρκετά πιο αργούς απ' ό,τι καταγραφόταν πριν από μια δεκαετία. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο που στην ατζέντα των διοργανωτών των αγώνων αρχίζει να μπαίνει η διαχείριση όλων εκείνων των ερασιτεχνών αθλητών που δεν τρέχουν για την επίδοση αλλά για τη χαρά του τερματισμού, κι ας είναι τελευταίοι. Ετσι, αρχίζουν να εμφανίζονται διαφορετικές πρακτικές με στόχο να τους βοηθήσουν. Για παράδειγμα, ο Ημιμαραθώνιος του Μπρούκλιν στη Νέα Υόρκη τοποθέτησε όλους τους δρομείς που έτρεχαν με pace 7:30 ή και περισσότερο στο πρώτο μπλοκ εκκίνησης ώστε να έχουν αρκετό χρόνο στη διάθεσή τους πριν ανοίξουν και πάλι οι δρόμοι. Αλλοι, όπως ο Μαραθώνιος του Πρόβιντενς, δίνει τη δυνατότητα σε εκείνους που τρέχουν το χλμ. σε πάνω από 8:30 λεπτά να εκκινήσουν την προσπάθειά τους μία ώρα νωρίτερα από την επίσημη του αγώνα, προειδοποιώντας τους όμως ότι οι δρόμοι δεν θα έχουν κλείσει οριστικά, οι σταθμοί ανεφοδιασμού δεν θα είναι πλήρως ανεπτυγμένοι και το προσωπικό της διοργάνωσης ίσως δεν έχει πάρει ακόμα τη θέση του.
Η ποικιλομορφία
Ο Μαρτίνους Εβανς, ιδρυτής της δρομικής ομάδας Slow AF Run Club, μιλώντας στους «New York Times», επιβεβαιώνει αυτή την εξέλιξη που αρχίζει να συντελείται και τόνισε ότι οι αγώνες θα πρέπει να αγκαλιάσουν τις αλλαγές αν θέλουν να επιβιώσουν. Ο ίδιος μάλιστα έβαλε ένα ακόμα στοιχείο στο τραπέζι του διαλόγου, υποστηρίζοντας πως οι διοργανωτές σκέφτονται τη συμπερίληψη ως προς τη φυλετική καταγωγή και τον σεξουαλικό προσανατολισμό των δρομέων, αλλά «η ποικιλομορφία ως προς τον σωματότυπο και την ταχύτητα ακόμα δεν περνάει από το μυαλό μας». Για να στηρίξει το επιχείρημά του, έδωσε το παράδειγμα των αναμνηστικών T-shirts κάθε διοργάνωσης που συχνά δεν διατίθενται σε μεγαλύτερη μεγέθη. «Βοηθά όλους μακροπρόθεσμα να είναι σε θέση να παρέχουν προσβασιμότητα και συμπερίληψη ως προς το μέγεθος και την ταχύτητα σε όλους τους αγώνες» υπογράμμισε ο Εβανς.
Το «ψαλίδι»
Παρ' όλα αυτά, δεν φαίνονται όλοι διατεθειμένοι να το κάνουν αυτό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο Μαραθώνιος της Βοστώνης, ο οποίος εδώ και χρόνια έχει εφαρμόσει την τακτική της επιλογής των δρομέων του αποκλειστικά με βάση την επίδοσή τους. «Κατά την άποψή μου, αν δεχτείς κάποιον στον αγώνα, θα πρέπει να αφήσεις τη γραμμή του τερματισμού ανοιχτή μέχρι να την περάσει και ο τελευταίος» υποστηρίζει στην εφημερίδα ο Ντέιβ ΜακΓκίλιβρεϊ, αγωνιστικός διευθυντής του Μαραθωνίου. Περιμένοντας τον τελευταίο δρομέα παραμένει διαθέσιμα όλο το υποστηρικτικό προσωπικό του αγώνα, οι ιατρικές σκηνές και οι διάφορες υπηρεσίες, ώστε σε περίπτωση ανάγκης να μπορούν να εξυπηρετήσουν τους συμμετέχοντες. Ολη αυτή η κινητοποίηση του μηχανισμού, βέβαια, έχει το τίμημά της.
Στη Νέα Υόρκη
Διαφορετική προσέγγιση έχει ο Μαραθώνιος της Νέας Υόρκης, ο οποίος εδώ και μερικά χρόνια εφαρμόζει την τακτική της θερμής υποδοχής των τελευταίων δρομέων ώστε να έχουν τις καλύτερες αναμνήσεις από τη διοργάνωση. Οι επαγγελματίες δρομείς που τερμάτισαν ώρες νωρίτερα επιστρέφουν στο στάδιο για να τους δώσουν τα μετάλλιά τους και το προσωπικό του αγώνα μαζί με τους εθελοντές τούς χειροκροτούν, μετατρέποντας τα τελευταία μέτρα τους σε μια μικρή γιορτή. Ο σύλλογος δρομέων New York Road Runners, που διοργανώνει τον Μαραθώνιο, προσπαθεί τώρα να κάνει το ίδιο και στους υπόλοιπους, μικρότερης εμβέλειας, αγώνες που στήνει ώστε να τιμήσει με αυτόν τον τρόπο τους αργούς δρομείς. Σε κάποιες διοργανώσεις, όπως στο Newport 5K στο Νιου Τζέρσεϊ, μοίρασαν στους εθελοντές στους σταθμούς τροφοδοσίας καμπανάκια, ώστε να τα χτυπάνε για όλους εκείνους που βρίσκονται στο τελευταίο μίλι της προσπάθειάς τους, δίνοντάς τους την απαραίτητη ενέργεια να τερματίσουν. Αντίστοιχη τελετή υποδοχής συμβαίνει και τον Μαραθώνιο της Αθήνας, τον Αυθεντικό. Η πρόεδρος του ΣΕΓΑΣ Σοφία Σακοράφα περιμένει στον τερματισμό τον τελευταίο δρομέα για να του περάσει στο στήθος το μετάλλιό του, να του δώσει ένα δάφνινο στεφάνι και μια ανθοδέσμη λουλούδια, θυμίζοντας τελικά πως σημασία δεν έχει τόσο η επίδοση όσο ότι δεν τα παράτησαν κι έφτασαν μέχρι το τέλος.
Τρέχω tips για αργούς δρομείς
- Πριν εγγραφείτε σε οποιονδήποτε αγώνα, βεβαιωθείτε για τα χρονικά όρια τερματισμού.
- Εάν βρίσκεστε πολύ κοντά στο όριο, με βάση τις παλιότερες επιδόσεις σας, ρωτήστε τους διοργανωτές τι θα συμβεί αν μείνετε πίσω. Ορισμένοι αγώνες απαιτούν από εσάς να περάσετε από συγκεκριμένους σταθμούς σε καθορισμένα χρονικά πλαίσια κι αν δεν το κάνετε, τότε θα πρέπει να διακόψετε τη συμμετοχή σας. Αλλοι επιτρέπουν να συνεχίσετε να τρέχετε αλλά όσο οι δρόμοι ανοίγουν ξανά, πρέπει να μετακινηθείτε στο πεζοδρόμιο.
- Μάθετε πότε κλείνουν οι σταθμοί υδροδοσίας. Ισως χρειαστεί να έχετε μαζί σας το δικό σας νερό ή τζελάκια ανάλογα με τη διάρκεια του αγώνα.
- Για αγώνες που έχουν εφαρμόσει την ηλεκτρονική χρονομέτρηση των δρομέων, ρωτήστε πότε αρχίζουν να αφαιρούν τους ειδικούς τάπητες κατά μήκος της διαδρομής. Αν μάλιστα, παρακολουθούν την πορεία σας μέσω της εφαρμογής του αγώνα οι δικοί σας άνθρωποι και χάσουν ξαφνικά το στίγμα σας, ενημερώστε τους ώστε να μην αναρωτιούνται γιατί φαίνεται σαν να εγκαταλείψατε.
