Μισό αιώνα μετά τον θάνατο του Τάκη Παπατσώνη (1895-1976), η μελέτη του συνολικού έργου του, ποιητικού, μεταφραστικού, δοκιμιακού, κριτικού, ταξιδιωτικού, αρχίζει να αποκτά συνέπεια και συνέχεια. Παρόλο που η δημιουργική παρουσία του αναγνωρίστηκε στην διάρκεια του βίου του και επιβραβεύθηκε (βραβείο της Ομάδας των Δώδεκα, ακαδημαϊκός), η προσέγγιση και αξιολόγηση των πεπραγμένων του καθυστέρησε. Δικαιολογημένα για τις ελληνικές πολιτιστικές εμμονές, αλλά και εξαιτίας του. Ο Παπατσώνης δεν ήταν παρών μόνο στη λογοτεχνία της λεγόμενης γενιάς του ’30, ήταν παρών και στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα ως ένας τεχνοκράτης, που υπηρέτησε επί σαράντα χρόνια στο υπουργείο Οικονομικών σε θέσεις υψηλής ευθύνης, μετέχοντας σε πληθώρα διεθνών αποστολών, αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εμπορικής Τράπεζας, πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εθνικής Πινακοθήκης, γενικός γραμματέας του Υπουργείου Οικονομικών, γενικός γραμματέας της Υπηρεσίας Τύπου του υπουργείου Εξωτερικών, αντιπρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Αισθητικής μεταξύ των άλλων.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή