«Η δουλειά της κεντρικής τράπεζας είναι να ανησυχεί». Ετσι περιέγραψε η Αλις Ρίβλιν, αντιπρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ τη δεκαετία του 1990, το έργο των υπευθύνων χάραξης νομισματικής πολιτικής. Τότε, οι κεντρικοί τραπεζίτες είχαν ένα βασικό μέλημα: να διατηρήσουν τον πληθωρισμό υπό έλεγχο. Τώρα, ο πληθωρισμός είναι μια από τις πολλές ανησυχίες που αντιμετωπίζουν οι κεντρικές τράπεζες. Ενα ταχέως μεταβαλλόμενο οικονομικό σκηνικό αφήνει λιγότερο περιθώριο ελιγμών για την πολιτική, ενώ οι δομικές δυνάμεις – από την αποπαγκοσμιοποίηση έως την κλιματική αλλαγή, τη γήρανση του πληθυσμού και την έλευση του ψηφιακού χρήματος – έχουν περιπλέξει πολύ την υποκείμενη πολιτική πρόκληση. Οι εντολές των κεντρικών τραπεζών και ακόμη και η ανεξαρτησία τους υφίστανται αυξανόμενη πολιτική πίεση. Αυτές οι νέες δυνάμεις και άλλες εγείρουν ερωτήματα σχετικά με το πώς μπορεί να αλλάξει η νομισματική πολιτική στο μέλλον. Στο τελευταίο μας τεύχος του περιοδικού «Finance and Development» διακεκριμένοι συνεργάτες προσφέρουν πληροφορίες για το πώς οι κεντρικοί τραπεζίτες μπορούν να περιηγηθούν σε έναν όλο και πιο περίπλοκο κόσμο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή