Εικόνες βομβαρδισμένου τοπίου που αποπνέουν θάνατο μεταφέρει στα «ΝΕΑ» από την τουρκική πόλη Καχραμανμαράς – το σημείο που ο Εγκέλαδος χτύπησε τα ξημερώματα της Δευτέρας με το μένος των 7,8 ρίχτερ – ο απεσταλμένος Μαρίνος Αλειφέρης.

«Εδώ η κατάσταση θυμίζει πολύ Ουκρανία. Πάρα πολύ» είναι τα πρώτα του λόγια ύστερα από μια γρήγορη αυτοψία στην κατεδαφισμένη επαρχία της Τουρκίας, καθώς μέσα του ξυπνούν μνήμες από όταν, πριν από περίπου έναν χρόνο, ήταν απεσταλμένος στο υπό πολιορκία παγωμένο Κίεβο. «Τα κτίρια είναι ισοπεδωμένα. Υπάρχουν παντού άνθρωποι που περιμένουν να πάρουν κάτι να φάνε ή να βάλουν βενζίνη. Γενικά, είναι μια κατάσταση που θυμίζει πάρα πολύ πόλεμο» διαπιστώνει ο Μαρίνος Αλειφέρης για τη μία από τις δέκα πληγείσες τουρκικές επαρχίες, την οποία επισκέφθηκε χθες ο Ταγίπ Ερντογάν κάνοντας λόγο για χιλιάδες νεκρούς. «Εχει πολλούς νεκρούς εδώ, έχουν πέσει χιλιάδες κτίρια. Τώρα, πριν από λίγο, μπροστά μας, η ισραηλινή αποστολή διάσωσης έβγαλε και νεκρό και ζωντανούς μέσα από τα συντρίμμια. Μας πλησίασαν κι εμάς κάτοικοι, σε κατάσταση απελπισίας, φωνάζοντας στα τουρκικά και δείχνοντάς μας τα γκρεμισμένα κτίρια, σαν να μας έλεγαν ότι εκεί, κάτω από τα χαλάσματα, είναι δικοί τους άνθρωποι εγκλωβισμένοι. Δυστυχώς, δεν είχαμε κοντά κάποιον Τούρκο να μας μεταφράζει» αναφέρει περιγράφοντας εικόνες από μια χώρα στην οποία επικρατεί επταήμερο πένθος, με τους κατοίκους – οι οποίοι αγωνιούν για εγκλωβισμένους κάτω από τα συντρίμμια – να ελπίζουν μόνο σε θαύμα καθώς έχει ήδη περάσει και το τρίτο κρίσιμο 24ωρο.

Στον δρόμο

Και συνεχίζει. «Εδώ, η περιοχή (σ.σ.: Καχραμανμαράς) έχει τεράστιο πρόβλημα. Δεν ξέρω αν διορθώνεται. Πάνω από τα μισά σπίτια είναι κατεστραμμένα, πάνω από τα μισά σπίτια είναι ισοπεδωμένα, άνθρωποι έχουν στήσει σκηνές και κοιμούνται στο κρύο. Τα σπίτια τους είναι διαλυμένα. Ο περισσότερος κόσμος είναι στον δρόμο, δεν έχει τρόπο να ζεσταθεί, δεν έχει τόπο να κοιμηθεί, κάποιοι κοιμούνται στα αμάξια, άλλοι ανάβουν φωτιές καίγοντας υλικά από τα χαλάσματα. Είναι μια τυπική εικόνα ξεσπιτωμένων ανθρώπων. Παιδάκια ταλαιπωρημένα, γυναίκες που κλαίνε και άνδρες που καπνίζουν ασταμάτητα». Οπως περιγράφει ο Μαρίνος Αλειφέρης, η στιγμή που πραγματικά η αγωνία κορυφώνεται είναι αυτή του υποχρεωτικού σιωπητηρίου, όταν οι διασώστες ζητούν από όλους ησυχία για να επικοινωνήσουν με κάποιον που μόλις εντοπίστηκε ζωντανός πολλά μέτρα κάτω από τη γη. «Ημασταν μπροστά σε διάσωση, μας είπαν «μη μιλάει για λίγο κανείς, να δούμε αν υπάρχει κι άλλος μέσα». Κι ύστερα είπαν πως υπάρχει κι έβλεπες τους συγγενείς δίπλα να κλαίνε από χαρά. Βέβαια, μετά, η διαδικασία ανάσυρσης κρατάει πάρα πολλή ώρα» εξηγεί ο δημοσιογράφος. Στην περιοχή ακούγεται συνεχώς ο ανατριχιαστικός ήχος από τις σειρήνες οχημάτων του τουρκικού κρατικού μηχανισμού που, όπως ο ίδιος εξηγεί, είναι πανταχού παρών: στρατός, αστυνομία, πυροσβεστική, όλοι επί ποδός.

Κατευθυνόμενος προς το Χατάι, προκειμένου να συναντήσει την ελληνική αποστολή διάσωσης, ο Μαρίνος Αλειφέρης μεταφέρει εικόνες που καταργούν τη λογική με γερμένα κτίρια – ένα αστικό τοπίο ιδωμένο μέσα από παραμορφωτικό φακό – και σκηνές με πολλή κίνηση στους δρόμους, άδεια πρατήρια βενζίνης και αμέτρητα χέρια υψωμένα σε οτοστόπ. Και όλα αυτά σε συνθήκες απόλυτου ψύχους. «Κάνει πολύ κρύο. Το πρωί είχε 2 βαθμούς Κελσίου και τη νύχτα οι εγκλωβισμένοι θα είναι κάτω από τα συντρίμμια σε θερμοκρασίες υπό το μηδέν» αναφέρει φτάνοντας στο Χατάι όπου έγινε μάρτυρας της δραματικής διάσωσης της 20χρονης Αϊρίν από τους έλληνες πυροσβέστες.