Οταν η ψήφος των αποδήμων από τον τόπο διαμονής τους έγινε νόμος του κράτους, οι συμβιβασμοί που συμφωνήθηκαν ώστε να υπάρξει ευρύτατη διακομματική συναίνεση προβλημάτισαν εκείνους που ανέλαβαν την εφαρμογή του. Οσο οι εθνικές εκλογές πλησιάζουν, τόσο οι πρώτοι εκείνοι προβληματισμοί εντείνονται: η ανταπόκριση είναι ελάχιστη, καθώς λιγότεροι από 4.000 Ελληνες του εξωτερικού έχουν εγγραφεί στη σχετική πλατφόρμα του υπουργείου  Εσωτερικών.

Το πλαίσιο αποδείχτηκε ενδεχομένως πιο περιοριστικό απ’ ό,τι αναμενόταν, ενώ φαίνεται ότι οι δυσλειτουργίες και οι καθυστερήσεις που αφορούσαν τη διαδικασία ψηφιοποίησης των αρχείων που απαιτούνταν για να εγκριθεί η κάθε αίτηση μείωσαν το αρχικό ενδιαφέρον που υπήρχε. Εύλογα ο Κυριάκος Μητσοτάκης, σε κάθε επίσκεψή του στο εξωτερικό, ζητούσε από εκπροσώπους των ελληνικών κοινοτήτων να στηρίξουν τη διαδικασία, καθώς πολλοί εξ όσων δικαιούνται όντως να ψηφίσουν δεν εγγράφονται, φοβούμενοι τη γραφειοκρατία.

Είναι κρίμα μια τέτοια πρωτοβουλία, για την οποία ξοδεύτηκαν πολλές ώρες συσκέψεων ανάμεσα στους εκπροσώπους των πολιτικών δυνάμεων, να μην έχει το προσδοκώμενο αποτέλεσμα. Η κυβέρνηση πρέπει να εξαντλήσει κάθε τρόπο για να αυξήσει το ενδιαφέρον των αποδήμων, με νέες καμπάνιες και ενεργοποίηση φορέων και προξενείων στο εξωτερικό.

Οσο περισσότεροι συμμετάσχουν στις επόμενες εθνικές εκλογές, τόσο μεγαλύτερο το στοίχημα που θα έχει κερδηθεί. Οχι μόνο για τη σημερινή κυβέρνηση, αλλά για όλους όσοι πίεσαν ώστε η ψήφος των αποδήμων να γίνει πραγματικότητα. Αλλιώς θα μιλάμε, γι’ άλλη μια φορά, για καλές προθέσεις που χάθηκαν σε δαιδαλώδεις γραφειοκρατικές διαδικασίες.