Ο Ιρανός Κουρός Ντουρμοχαμαντί, που ήρθε με βάρκα από την Τουρκία στην Ελλάδα πριν από τρία χρόνια, έχει ζήσει στους καταυλισμούς της Μόριας και του Καρατεπέ και χθες πήρε άριστα στις πανελλήνιες εξετάσεις, θα έπρεπε να είναι το πρότυπο για τις ελληνικές εκπαιδευτικές δομές. Είναι, προφανώς, ιδιαίτερα προικισμένο παιδί – αλλά τέτοια προικισμένα παιδιά έχει ανάγκη η Ελλάδα. Κι αυτόν, και άλλους που αρίστευσαν σαν αυτόν, έπρεπε να μπορεί να τους δεξιωθεί ένα πανεπιστήμιο που θα εστιάζει στη γνώση κι όχι «στον αγώνα» κατά της εντατικοποίησης. Ενα πανεπιστήμιο που δεν θα έχει στόχους ό,τι επιτρέπουν οι διάφοροι μπαχαλάκηδες και τα κόμματα που στρατολογούν επαγγελματίες της προσπάθειάς τους.

Το ζήτημα είναι ότι, δυστυχώς για μας, ο νεαρός από το Ιράν, προφανώς, επιδιώκει να ανοίξει τα φτερά του. Με βάση τις δεξιότητές του, το πιθανότερο είναι κάποια στιγμή να τελειώσει το ελληνικό πανεπιστήμιο, να φύγει για να συνεχίσει σπουδές και, ασφαλώς, στη συνέχεια δεν θα γυρίσει. Θα ενσωματωθεί στην πραγματική ακαδημαϊκή ζωή κάποιας μεγάλης χώρας και στην κοινωνική ελίτ της. Αν του έχουμε φερθεί καλά, ίσως να λέει καλά λόγια για την Ελλάδα και να έρχεται εδώ για διακοπές. Δυστυχώς για τη χώρα, δεν μπορεί να κρατήσει τα ταλέντα – κι αυτό το διαιωνίζουν οι κοινωνικές, οι οικονομικές και οι πολιτικές δομές της.