Η πορεία του νέου επταετούς ανατολικογερμανικού σχεδίου αναπτύξεως αποδεικνύει την επελθούσαν αλλαγήν μεθόδων, συστημάτων και σκοπών. Μέγας αγωγός προς μεταφοράν ρωσικού πετρελαίου.

ΛΟΝΔΙΝΟΝ. Ιανουάριος. Ιδιαιτέρα υπηρεσία. – Το δεύτερον πενταετές σχέδιον της Ανατολικής Γερμανίας 1956-1960 έληξε προ καιρού, γράφει αρμόδιος οικονομικός συνεργάτης της μεγάλης αγγλικής οικονομικής επιθεωρήσεως «Εκόνομιστ». Το δεύτερον πενταετές εστηρίχθη περισσότερο στην ανάπτυξι της βιομηχανίας μηχανημάτων και χημικών προιόντων και λιγότερο στη βιομηχανία χάλυβος. […] Μία προσεκτική μελέτη του νέου σχεδίου δείχνει καθαρά τις νέες κατευθύνσεις.

Στη διάρκεια του νέου σχεδίου θα εκτελεσθή ένα μεγάλο έργον του Στάλινσταντ, ένα συγκρότημα δηλαδή εργοστασίων σιδήρου και χάλυβος που είχε αρχίσει κατά το πρώτον πενταετές και είχε εγκαταλειφθεί. […] Ακόμα μεγαλύτερες αλλαγές θα διαπιστώσει κανείς στη χημική βιομηχανία εις την οποία η Ανατολική Γερμανία δεν ακολουθεί το παράδειγμα της Δυτικής. Ενας πετρελαιοαγωγός θα μεταφέρη πετρέλαιο από την Ρωσία μέσω Πολωνίας σ’ ένα μεγάλο διυλιστήριο  που θα κατασκευασθεί στο Σβεντ, βορειοανατολικώς του Βερολίνου επί του ποταμού Οντερ. Στο Σβεντ θα ιδρυθούν και άλλα εργοστάσια έτσι ώστε να δημιουργηθεί εδώ ένα νέο μεγάλο βιομηχανικό κέντρο. Η χημική βιομηχανία θα ενισχυθεί εξ άλλου με νέα συγκροτήματα, τα οποία θα παράγουν πλαστικά είδη από πετρέλαιο. Η υπόσχεσις της Σοβιετικής Ενώσεως να δώση στην Ανατολική Γερμανία αρκετές ποσότητες πετρελαίου και ανθρακίτου επέτρεψαν σε αυτήν να εγκαταλείψει τα σχέδια χρησιμοποιήσεως του λιγνήτου σαν πρώτης ύλης.

Στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας προβλέπεται η κατασκευή νέων θερμοηλεκτρικών εργοστασίων με πρώτη ύλη το κάρβουνο.

Στα οικονομικά σχέδια της Ανατολικής Γερμανίας έγιναν ουσιώδεις αλλαγές και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι εσπαταλήθησαν και οικονομικά μέσα και χρόνος επί ματαίω. Εν τούτοις δεν σταμάτησε η αύξησις της παραγωγής που συνεχίζεται. Σύμφωνα με τα στοιχεία της κυβερνήσεως της Ανατολικής Γερμανίας η βιομηχανική παραγωγή του 1958 ήταν 266% υπεράνω της παραγωγής του 1936 στην ίδια περιοχή.

Κατά τα τελευταία χρόνια ο ρυθμός ανόδου της βιομηχανικής παραγωγής σ’ αυτή τη χώρα υπήρξε ταχύτερος από τις περισσότερες χώρες της δύσεως.

Και δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι ο ρυθμός αυτός θα πέση.