Πριν αλέκτορα φωνήσαι το Διοικητικό Συμβούλιο της ελληνικής ομοσπονδίας βόλεϊ αποφάσισε το οριστικό λουκέτο σε όλα τα πρωταθλήματα κάτω από την Α1 ανδρών και γυναικών.
Ξαφνικά τώρα (κάτι που ίσχυε και πριν από 15 μέρες) οι άνθρωποι της ομοσπονδίας, όπως αναφέρουν στη μακροσκελή ανακοίνωση, διαπίστωσαν ότι:
«Τα σωματεία δεν προλαβαίνουν να ολοκληρώσουν τις αγωνιστικές τους υποχρεώσεις καθώς η μεγάλη περίοδος προπονητικής αδράνειας πολλαπλασιάζει τον απαιτούμενο χρόνο για ασφαλή προπονητική και αγωνιστική επάνοδο των αθλητών/αθλητριών που θα οδηγούσε σε πιθανή έναρξη των πρωταθλημάτων το νωρίτερο στις 17 Απριλίου 2021». Επίσης η ΕΟΠΕ κάνει λόγω για στελέχωση των ομάδων σε μεγάλο βαθμό με νεαρούς αθλητές/αθλήτριες, που θα οδηγήσει στην ταυτόχρονη διεξαγωγή της αγωνιστικής περιόδου με τις εξετάσεις στα σχολεία και στα πανεπιστήμια. Λέει δε και για τις μεγάλες οικονομικές επιβαρύνσεις των σωματείων λόγω των τεστ και καταλήγει με το συμπέρασμα:
«Η επιστροφή των νέων αθλητών και αθλητριών στις προπονήσεις θα είναι για όλους μας ανάσα αθλητικής ζωής, διότι βλέπουν να περνούν και να φεύγουν από μπροστά τους δύο αγωνιστικές περίοδοι απραξίας και σύντομα θα μιλάμε για έλλειψη ταλέντων αφού και αυτά που υπήρχαν θα ατονήσουν και θα χαθούν από το άθλημα».
Μα ακριβώς αυτά και ακόμα περισσότερα (με βασικό τον κίνδυνο σοβαρών τραυματισμών των αθλητριών, κάτι που βίωσε με σκληρό τρόπο η Ιλιόνη Κελεσίδη του Ολυμπιακού με ρήξη χιαστών) έλεγαν και «φώναζαν» ο Πανναξιακός, ο Ολυμπιακός και πρόσφατα ο Ηλυσιακός, με την ιστορική ομάδα της Νάξου μάλιστα να αναγκάζεται σε αποχώρηση από το πρωτάθλημα στο οποίο υπό φυσιολογικές συνθήκες θα διεκδικούσε την κατάκτησή του! Δυστυχώς η ΕΟΠΕ ήθελε πάση θυσία απλώς να ξεκινήσει το πρωτάθλημα γυναικών, χωρίς καν να την ενδιαφέρει ότι θα είχε καθαρά αλλοιωμένο χαρακτήρα με τις περισσότερες ομάδες να έχουν χάσει τις βασικές παίκτριές τους και ενώ είχε και το παράδειγμα της Νάξου, όπου μια από τις καλύτερες ομάδες της τελευταίας δεκαετίας στο άθλημα αναγκαζόταν να κατεβάσει ρολά.
Είναι κρίμα γιατί ο ρόλος της ομοσπονδίας είναι πάνω απ’ όλα να προστατεύει τα μέλη της και όχι να αποφασίζει κατά το δοκούν.
