Μετά τη νίκη στο ντέρμπι επί του Ολυμπιακού και το -2 από τη δεύτερη θέση, ο Παναθηναϊκός οφείλει πλέον να ρίξει το βάρος του στο αυριανό παιχνίδι Κυπέλλου με τον ΠΑΣ Γιάννινα, που θα γίνει τελικά στο Αγρίνιο. Και να δει και τη γενικότερη παρουσία του στη διοργάνωση και το πώς μπορεί να φτάσει μέχρι το τέλος. Η εικόνα του στα ντέρμπι που έχει δώσει με τον Μπόλονι στον πάγκο είναι άκρως ανταγωνιστική, έχει ήδη τρεις νίκες σε αυτά (ΑΕΚ, Αρη και Ολυμπιακό) και δύο ήττες σε Καραϊσκάκη και Τούμπα στο γκολ και με καλή αγωνιστική παρουσία.
Για να πάρει το Κύπελλο θα κληθεί – εφόσον ξεπεράσει το εμπόδιο του ΠΑΣ – να παίξει τρία ντέρμπι, μιας και όλοι οι μεγάλοι έχουν πάρει προβάδισμα πρόκρισης. Δύο παιχνίδια στα ημιτελικά και ένα στον τελικό. Και μπορεί να μοιάζει υπερβολικό πως το Κύπελλο είναι ο πιο σημαντικός στόχος, αλλά δεν είναι. Το Κύπελλο και θέση στην Ευρώπη σου εξασφαλίζει (βασικός στόχος του Παναθηναϊκού από το ξεκίνημα) και πάνω απ’ όλα χαρίζει έναν τίτλο. Ο Παναθηναϊκός κλείνει μια εφταετία μακριά από τους τίτλους (τελευταίος το Κύπελλο του 2014) και έντεκα χρόνια μακριά από το πρωτάθλημα (τελευταίο το 2010).
Και για τις μεγάλες ομάδες οι τίτλοι είναι εκείνοι που μένουν στο τέλος. Περισσότερο από τις νίκες, περισσότερο από τις εμφανίσεις ή το ποδόσφαιρο που μπορεί κάποιος να παίξει. Οταν ο Παναθηναϊκός είχε πάρει το Κύπελλο με τον Αναστασίου στον πάγκο του, λίγοι θυμόνταν ότι στο πρωτάθλημα τερμάτισε πολύ πίσω από την πρώτη θέση. Εμεινε ο τίτλος και εκείνος ο θριαμβευτικός τελικός και το 4-1 επί του ΠΑΟΚ στο Ολυμπιακό Στάδιο.
Λείπει ένας τίτλος από τον Παναθηναϊκό. Και για να δείξει στους αντιπάλους του πως σύντομα θα είναι σε θέση να είναι ανταγωνιστικός και για το πρωτάθλημα, το Κύπελλο είναι μία διαδρομή που μπορεί να τον οδηγήσει σε αυτόν τον τερματισμό.
