Δύο οι τρόποι προσέγγισης της αποψινής παρτίδας στην Τούμπα. Εκείνος που αφορά στα ως εδώ πεπραγμένα. Και εκείνος του πρωταθλητισμού που επιβάλλει να κοιτάζεις μόνο μπροστά.
Προφανώς και δεν αμφιβάλλει κανείς ότι η βαθμολογική αλλά και αγωνιστική απόσταση ΠΑΟΚ και Ολυμπιακού δεν έχει σχέση με τις δύο προηγούμενες σεζόν όπου οι ομάδες διεκδίκησαν τον τίτλο. Οι Ερυθρόλευκοι έχουν μετατρέψει από νωρίς το πρωτάθλημα σε παράσταση για έναν. Σε μια σεζόν με τόσα παράξενα είναι πρώτοι, αήττητοι και σκαλοπάτια ψηλά από τον ανταγωνισμό. Την ίδια στιγμή οι Θεσσαλονικείς όσο περνά ο καιρός τόσο και επιτρέπουν προβλήματα να έρθουν στην επιφάνεια. Οι μόλις δύο νίκες στις πέντε τελευταίες αγωνιστικές τα λένε όλα.
Πέρσι ύστερα από 16 αγωνιστικές Σούπερ Λιγκ, ο Δικέφαλος του Βορρά ήταν στο +2, έχοντας βγάλει την «υποχρέωση» Καραϊσκάκης στη κανονική διάρκεια. Απόψε μετά τη φετινή 16η, στο καλύτερο δυνατό σενάριο για εκείνον μειώνει στους 7 και μέσα στον Γενάρη το καλεντάρι τον στέλνει και στο Φάληρο.
Πέρσι ο Ολυμπιακός ανηφόρισε στην Τούμπα τον Φλεβάρη με +2 λίγο πριν από το φινάλε της κανονικής διάρκειας. Απόψε μπορεί να φύγει από εκεί με +13 και με το δικαίωμα να φιλοξενήσει τους Θεσσαλονικείς στις 27/1 για να ανοίξει και άλλο την ψαλίδα της διαφοράς.
Ολα αυτά είναι στο τραπέζι. Και προφανώς έχουν τη σημασία τους. Στα ντέρμπι όμως δεν νικούν οι υπολογισμοί. Περισσότερο μπορεί να παγιδευτείς σε αυτούς και λιγότερο να έχεις τη συγκέντρωση που επιβάλλει η περίσταση. Δεν χρησιμοποίησε τυχαία αυτή τη λέξη, τρεις φορές, ο Πέδρο Μαρτίνς στις δηλώσεις του με θέα στην Τούμπα.
Η μόνη αγωνιστική μετάφραση της βαθμολογικής διαφοράς είναι ότι ο ΠΑΟΚ καίγεται για αυτό το τρίποντο και προφανώς θα πρέπει είτε εξ αρχής, είτε σταδιακά να πάρει τα ρίσκα του για αυτό. Και ο Ολυμπιακός ότι έχει την πολυτέλεια να διαχειριστεί αυτή την παρτίδα με μεγαλύτερη άνεση. Τα υπόλοιπα είναι μόνο για τα κουβεντιάζουμε πριν. Τα… μετά, προσεχώς.
