Ηταν ένας άνθρωπος που κέρδιζε εύκολα τους συνεργάτες του. Αγαπητός σε όλους, με την είδηση του θανάτου του, τα δάκρυα πλημμύρισαν το πρόσωπο πολλών ανθρώπων που τον γνώρισαν, την ταπεινή Le Touque, μία ερασιτεχνική ομάδα που εδρεύει στην περιοχή του Pas-de-Calais στη βόρεια Γαλλία, στο Λίβερπουλ, στο Παρίσι.
Ο Ζεράρ Ουγιέ, που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 73 χρόνων, έγραψε τη δική του ιστορία ως προπονητής, αλλά και γενικότερα ως δάσκαλος του ποδοσφαίρου.
Ως ποδοσφαιριστής δεν αγωνίστηκε ποτέ στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Ομως, στην προπονητική του καριέρα κατέκτησε τρόπαια, ανέδειξε συλλόγους και ποδοσφαιριστές, δεν είναι τυχαίο πως κανείς δεν τον ξέχασε.
Στα έξι χρόνια που έμεινε στο Ανφιλντ, αγαπήθηκε από τους οπαδούς της Λίβερπουλ, παρότι δεν κατάφερε να κατακτήσει το πολυπόθητο πρωτάθλημα. Η σεζόν 2000-2001 θα μείνει αξέχαστη, καθώς οι Reds κατέκτησαν Κύπελλο Αγγλίας και Λιγκ Καπ, το τότε Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, το ευρωπαϊκό σούπερ καπ κόντρα στην Μπάγερν και το Τσάριτι Σιλντ με αντίπαλο τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ενώ τερμάτισαν τρίτοι στην Πρέμιερ Λιγκ. Ηταν η περίοδος που είχαν αρχίσει τα προβλήματα με την καρδιά του και συνεργάστηκε με τον πρώην παίκτη της ομάδας, Φιλ Τόμπσον.
Στη Λίβερπουλ ανέδειξε ποδοσφαιριστές που έγραψαν ιστορία με τη φανέλα της ομάδας, όπως ο μεγάλος Στίβεν Τζέραρντ, ο Τζέιμι Κάραχερ, ο Μάικλ Οουεν. Το πιο ουσιαστικό ήταν πως αναμόρφωσε τον σύλλογο, βοηθώντας τον να περάσει στη σύγχρονη εποχή. Ακόμα και οι εγκαταστάσεις στο Μέλγουντ, μέχρι πρόσφατα το προπονητικό κέντρο, επί των ημερών του ανακαινίστηκαν.
Δεν ήταν, όμως, τα μοναδικά ταλέντα που πέρασαν από τα χέρια του. Το 1996 κατέκτησε με την U18 της Γαλλίας το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, με ποδοσφαιριστές όπως οι Τιερί Ανρί και Νταβίντ Τρεζεγκέ, που δύο χρόνια αργότερα στελέχωσαν τη μεγάλη ομάδα που αναδείχτηκε παγκόσμια πρωταθλήτρια.
Το 1993 - με τον αθλητικό ψυχολόγο Jacques Crevoisier - έγραψαν ένα βιβλίο στο οποίο ανέλυε τη διοικητική του φιλοσοφία. «Μετά από μία ήττα πρέπει να προσπαθείς να βρεις ένα θετικό στοιχείο» και «είναι απαραίτητο να κάνεις κριτική σε ένα λάθος, όχι, όμως, να υποδεικνύεις τον υπεύθυνο», ήταν ορισμένα από τα θέματα που έθιξαν στο βιβλίο.
Ο φυσιοθεραπευτής Jean-Pierre Lancry που συνεργάστηκε με τον Ουγιέ στα τέλη της δεκαετίας του '70 στην ερασιτεχνική ομάδα Noeux-les-Mines, θυμήθηκε πώς συμπεριφερόταν ο Ουγιέ: «Οταν υπάρχει ένα πρόβλημα με έναν παίκτη αυτό δεν λύνεται ποτέ εν θερμώ».
Κι όμως, ο γάλλος τεχνικός δεν απέφυγε το λάθος, καθώς ξέφυγε από αυτά που δίδασκε. Ηταν Νοέμβριος του 1993 στον πάγκο της Εθνικής Γαλλίας, σε ένα ματς στο Παρκ ντε Πρενς κόντρα στη Βουλγαρία, στο οποίο οι Τρικολόρ ήθελαν την ισοπαλία για να ταξιδέψουν την επόμενη χρονιά στις Ηνωμένες Πολιτείες, για την τελική φάση του Μουντιάλ. Το παραδέχτηκε στο βιβλίο Secrets de coachs, το 2011: Λίγο πριν από το τελευταίο σφύριγμα, με το σκορ στο 1-1, ο Νταβίντ Ζινολά είχε μία λάθος πάσα και η Βουλγαρία στην αντεπίθεση σκόραρε και πήρε τη νίκη. Ο Ουγιέ ήταν ασυνήθιστα έξαλλος και «έδωσε» τον Ζινολά. «Εστειλε έναν πύραυλο εξοσέτ στην καρδιά του γαλλικού ποδοσφαίρου και διέπραξε έγκλημα κατά της ομάδας», είχε πει εν θερμώ. Αυτό που συμβούλευε να αποφεύγουν οι άλλοι προπονητές…
Ο Cedric Ryssen είναι ο πρόεδρος της Le Touquet, το γήπεδο της οποίας έχει το όνομα του Ζεράρ Ουγιέ, που φόρεσε τη φανέλα της και εργάστηκε ως προπονητής.
Το 2011 ο Ryssen ανέλαβε την προεδρία για να τη σώσει από την πτώχευση. Ο πρώτος στον οποίο απευθύνθηκε ήταν ο Ουγιέ, ο οποίος δέχτηκε αφιλοκερδώς να δώσει συμβουλές για τις κινήσεις που έπρεπε να γίνουν: «Συμφώνησε αμέσως και αυτό που θυμάμαι ήταν η κουβέντα της συζύγου του, Ιζαμπέλ, που μου ζήτησε να μην είναι προπονητής, καθώς προείχε η υγεία του. Με βοήθησε να βρω την ηρεμία για να πάρω τις σωστές αποφάσεις, είχαμε σχεδόν καθημερινή επικοινωνία και ερχόταν μία φορά τον μήνα για να μιλήσει με τους ανθρώπους της ομάδας και ιδιαίτερα με τον προπονητή».
Ο Ουγιέ εργάστηκε επίσης στη Λανς την οποία οδήγησε στη συμμετοχή σε ευρωπαϊκή διοργάνωση, την Παρί Σεν Ζερμέν, η οποία κατέκτησε το πρώτο πρωτάθλημα στην ιστορία της (1985-86), ενώ μετά τη Λίβερπουλ πήρε δύο φορές τον τίτλο με τη Λυών. Φυσικά άξια αναφοράς είναι και η συνεργασία του με τη γαλλική ομοσπονδία, τόσο στην εθνική ομάδα, όσο και σε ρόλο τεχνικού συμβούλου.
Οι περιπέτειες της υγείας του Ζεράρ Ουγιέ άρχισε από την περίοδο που ήταν στη Λίβερπουλ, όταν υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση στην καρδιά. Για τρία χρόνια (2007-2010) έμεινε εκτός προπονητικής λόγω των ίδιων προβλημάτων και αυτός ήταν ο λόγος που αποχώρησε και από την Αστον Βίλα, την τελευταία του δουλειά σε ομάδα. «Εφυγε» από τη ζωή στις 14/12, ένα 24ωρο μετά την επιστροφή στο σπίτι ύστερα από παραμονή τριών εβδομάδων στο νοσοκομείο λόγω επέμβασης στην καρδιά.
Ηταν αισιόδοξος έως την τελευταία στιγμή: «Πέρασα μία δύσκολη περίοδο, αλλά θα γίνω καλά», ήταν η ενημέρωσή του.
Επίλογος: «Ηταν κάτι παραπάνω από απλός προπονητής. Μαζί του έγινα καλύτερος παίκτης, άνθρωπος και ηγέτης». Στίβεν Τζέραρντ.
Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
