O κόσμος μας δεν έχει μπει ακόμα στον δρόμο υλοποίησης της κλιματικής συμφωνίας του Παρισιού, που υπογράφηκε το 2015, προειδοποιούν οι επιστήμονες, αφότου η σύνοδος κορυφής περισσοτέρων από 70 ηγετών για την κλιματική κρίση, ολοκληρώθηκε με λίγες νέες δεσμεύσεις για τον περιορισμό εκπομπής αερίων που συμβάλλουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου.
«Οι πολίτες θα ρωτήσουν: Κάναμε αρκετά για να μπορέσει να μειωθεί η θερμοκρασία κατά 1,5 βαθμό Κελσίου, για να προστατεύσουμε τους ανθρώπους και τη φύση από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής;», ανέφερε στην ομιλία του ο βρετανός υπουργός Ενέργειας και Επιχειρηματικότητας Αλοκ Σάρμα. «Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς – η απάντηση είναι ότι, προς το παρόν, όχι».
ΟΗΕ, Βρετανία και Γαλλία ήταν οικοδεσπότες της συνόδου, η οποία έγινε για να τιμήσει τα πέντε χρόνια από την υπογραφή της συμφωνίας του Παρισιού, και σε αυτήν ηγέτες όπως ο κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ, η πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και ο Πάπας Φραγκίσκος προέτρεψαν την ανάληψη περισσότερων δράσεων για την προστασία του περιβάλλοντος.
Ομως ενώ ο πρόεδρος Σι επαναβεβαίωσε τον στόχο της Κίνας για μηδενικές εκπομπές έως το 2046, δεν έδωσε λεπτομέρειες για τους στόχους και τους τρόπους επίτευξής τους την επόμενη δεκαετία. Η Ινδία επίσης απογοήτευσε τους παρατηρητές όταν ο πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόντι, δεσμεύθηκε να «υπερβεί τις προσδοκίες» για τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα έως το 2047, όταν θα γιορταστούν τα εκατό χρόνια ανεξαρτησίας της Ινδίας, όμως δεν έκανε καμία δέσμευση για την παραγωγή λιθάνθρακα.
«Οι επιλογές που θα κάνουμε τον επόμενο χρόνο θα αποφασίσουν εάν θα εξαπολύσουμε ένα κύμα κλιματικής καταστροφής στις γενιές που θα ακολουθήσουν», παρατήρησε ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες, ο οποίος κάλεσε τους ηγέτες όλων των κρατών να κηρύξουν κατάσταση έκτακτης κλιματικής ανάγκης, όπως ήδη έχουν κάνει 38 χώρες. Πολλά κράτη, καθώς προσπαθουν να επανεκκινήσουν την οικονομία τους στρέφονται σε δραστηριότητες με υψηλή χρήση λιθάνθρακα, κάτι που είναι «απαράδεκτο» όπως είπε. «Τα τρισεκατομμύρια δολάρια που χρειαζόμαστε για την ανάκαμψη από την πανδημία είναι χρήματα που δανειζόμαστε από τις μελλοντικές γενιές. Δεν μπορούμε να χρησιμοποιούμε αυτές τις πηγές για να διατηρήσουμε πολιτικές που επιβαρύνουν μελλοντικές γενιές με ένα βουνό χρέους σε έναν διαλυμένο πλανήτη».
