Γλίτωσε από του χάρου τα δόντια τόσο πολλές φορές ώστε μας είχε πείσει πως νίκησε ακόμα και τον θάνατο με την ίδια κουτοπονηριά που έβαλε το περίφημο γκολ στην Αγγλία: με το Χέρι του Θεού.
Ισως αυτή τη φορά να του άρεσε η ημερομηνία: το ημερολόγιο έδειχνε χθες 25 Νοεμβρίου όταν ο Ντιέγκο Μαραντόνα αποφάσιζε να εγκαταλείψει το βασίλειό του, το ποδόσφαιρο, και όλους εμάς τους πένητες του καλού θεάματος. Την ίδια ημέρα που πέθανε ο φίλος του Φιντέλ Κάστρο και ο ποδοσφαιριστής που τον ενέπνευσε, ο Τζορτζ Μπεστ. Απίθανος ο Ντιεγκίτο ακόμα και στον θάνατό του.
Τέσσερα ασθενοφόρα
Οι σειρήνες από τα τέσσερα ασθενοφόρα ούρλιαζαν χθες το πρωί για να ανοίξει ο δρόμος που οδηγούσε στο νέο σπίτι του Ντιέγκο, στη γειτονιά Σαν Αντρές στην πόλη Τίγκρε. Οσοι βρέθηκαν στο πέρασμά τους ανατρίχιασαν, νιώθοντας το θανατικό στην ατμόσφαιρα.
Τα ασθενοφόρα έφτασαν πολύ γρήγορα, ο Ντιέγκο όμως ήταν ακόμα πιο γρήγορος και τους ξεγλίστρησε όπως έκανε στα νιάτα του, φορώντας κοντά παντελονάκια. Το ρολόι έδειχνε 13.05. Η διάγνωση: ανακοπή καρδιάς.
Το φτωχόπαιδο που ξεκίνησε από την παράγκα στη Βίγια Φιορίτο και έγινε βασιλιάς κατακτώντας τον κόσμο με μια μπάλα φτερούγισε στον ουρανό. Πήγε να βρει την αγαπημένη του Τότα, τη μάνα του, τον Φιντέλ, τον Τζορτζ Μπεστ.
«Το ότι ζω το οφείλω σε δύο γενειοφόρους. Τον Θεό και τον Φιντέλ», έχει γράψει στο βιβλίο του. Πριν από 15 χρόνια, την ίδια ακριβώς μέρα πέθανε και ο «Πέμπτος Μπιτλ». «Ο Τζορτζ με ενέπνευσε όταν ήμουν νέος. Στην πραγματικότητα νομίζω πως ήμασταν παρόμοιοι παίκτες. Επίσης πέρασα κι εγώ ό,τι υπέφερε αυτός με το αλκοόλ και έφτασα κοντά στον θάνατο», έλεγε ο Ντιεγκίτο την επομένη του θανάτου του Τζορτζ Μπεστ.
Ο Μαραντόνα δεν μπόρεσε ποτέ να σπάσει τις αλυσίδες των εξαρτήσεών του. Τους τελευταίους μήνες είχε ξανακυλήσει στο αλκοόλ. Ο κύκλος του μιλούσε για κατάθλιψη. Στην τελευταία του δημόσια εμφάνιση στο γήπεδο της Χιμνάσια, μία ημέρα μετά τα 60ά του γενέθλια, στις 31 Οκτωβρίου, το άλλοτε Χρυσό Αγόρι ήταν σε άθλια κατάσταση.
Στις 2 Νοεμβρίου εισήχθη σε κλινική της Λα Πλάτα με συμπτώματα αναιμίας και αφυδάτωσης και στις εξετάσεις εντοπίστηκε αιμάτωμα στον εγκέφαλο. Μεταφέρθηκε αμέσως στην κλινική Ολιβος και υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση η οποία χαρακτηρίστηκε επιτυχημένη. Το μεγάλο στοίχημα του Μαραντόνα ήταν ωστόσο η αποτοξίνωσή του από το αλκοόλ και τα ψυχοτροπικά φάρμακα.
Στο σπίτι του τέθηκε σε 24ωρη παρακολούθηση από νοσοκόμες οι οποίες τον βοηθούσαν στην κινησιοθεραπεία. Η καρδιά του όμως δεν άντεξε.
Μενότι: «Είμαι συντετριμμένος»
«Δεν μπορώ να το πιστέψω, είναι τρομερό. Νιώθω συντετριμμένος», έλεγε χθες ο Σέζαρ Λουίς Μενότι, ο άνθρωπος που του άνοιξε την πόρτα της Εθνικής Αργεντινής σε ένα παιχνίδι με την Ουγγαρία στις 27 Φεβρουαρίου 1977.
«Ηξερα την οικογένειά του, είχα συναντηθεί με τον πατέρα του, τη μάνα του. Οταν άκουσα τα νέα νόμιζα πως υπερέβαλαν. Με όλα όσα είχε περάσει πρόσεχε περισσότερο. Ηταν μια τραγική έκπληξη. Ημουν μαζί του σε όλα τα μέρη στα σοβαρά θέματα που του συνέβησαν».
Ο πολιτικός κόσμος της Αργεντινής τον αποχαιρετά. «Αμφιβάλλω αν θα δούμε ξανά άλλον παίκτη σαν τον Μαραντόνα. Αυτό που τον διέκρινε τον Ντιέγκο ήταν η γνησιότητά του ως άνθρωπος, δεν ήταν ψεύτικος, ήταν γνήσιος άνθρωπος που εξέφραζε τα πάντα με τη δύναμη με την οποία έπαιζε ποδόσφαιρο», δήλωσε σε συνέντευξή του στην τηλεόραση ο πρόεδρος της Αργεντινής Αλμπέρτο Φερνάντες.
«Πολλή θλίψη... Πολλή. Ενας μεγάλος αριστερός έφυγε. Αντίο Ντιέγκο, σε αγαπάμε πολύ. Τεράστια αγκαλιά στην οικογένειά σου και στους αγαπημένους σου», ήταν το μήνυμα της αντιπροέδρου της χώρας Κριστίνα Κίρχνερ, το οποίο συνόδευσε με την ιστορική φωτογραφία του Ντιέγκο να σηκώνει το Παγκόσμιο Κύπελλο στον ουρανό του Μεξικού.
Ο πρώην πρόεδρος Μαουρίτσιο Μάκρι σημείωσε στο μήνυμά του πως «οι τεράστιες χαρές που μας χάρισε ο Ντιέγκο θα μείνουν ανεξίτηλες».
Το ποδόσφαιρο αποτίνει φόρο τιμής στον μεγάλο μπαλαδόρο.
Το έπος του 1986
Σε αυτόν για τον οποίον γράφτηκε πως κατέκτησε μόνος του το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986. Σε αυτόν που πέτυχε το καλύτερο γκολ στην ιστορία των Μουντιάλ, παίρνοντας εκδίκηση από τους Αγγλους για τον χαμένο πόλεμο των Φόκλαντ. Στην τελευταία του συνέντευξη τον Οκτώβριο, στο «Φρανς Φουτμπόλ», είπε πως όνειρό του είναι «να πετύχει ένα ακόμα γκολ κατά των Αγγλων, αυτή τη φορά με το δεξί χέρι». Αδιόρθωτος.
Ο Μαραντόνα δεν διαπραγματευόταν τη φήμη του. «Ο,τι κι αν συμβεί όλοι ξέρουν πως το νούμερο 10 της Εθνικής θα είναι δικό μου. Για πάντα», δήλωνε τον Μάιο, στέλνοντας μήνυμα στον διεκδικητή του θρόνου του, Λιονέλ Μέσι. Ο τελευταίος τον χαρακτήρισε χθες «αιώνιο».
Στα 17 χρόνια που φόρεσε τη φανέλα των Μπιανκοσελέστε αγωνίστηκε σε 115 αγώνες σημειώνοντας 50 γκολ. Το σημαντικότερο: πρόσφερε στο αργεντίνικο έθνος ένα δεύτερο Παγκόσμιο Κύπελλο.
Η πτώση
Ως άλλος Αχιλλέας, είχε τη δική του ευάλωτη φτέρνα: τις εξαρτήσεις. Ξεκίνησε τη χρήση ναρκωτικών στα χρόνια που έπαιζε στην Μπαρτσελόνα (1982-1984). Τα συνέχισε στον επόμενο σταθμό της καριέρας του, στη Νάπολι (1984-1991) και το 1991, μερικούς μήνες αφότου η Αργεντινή νίκησε στον ημιτελικό του Μουντιάλ την Ιταλία στη... Νάπολι, ο Ντιέγκο βρέθηκε θετικός στην κοκαΐνη.
Εκτοτε πήρε την κάτω βόλτα και η καριέρα του γέμισε με λεκέδες τιμωριών. Επίσημα αποσύρθηκε ανήμερα των 37ων γενεθλίων του.
Οι καταχρήσεις προκάλεσαν σοβαρά προβλήματα υγείας τα οποία τον έφεραν πολλές φορές κοντά στον θάνατο. Η Κούβα ήταν ένα από τα καταφύγιά του.
Η καριέρα του ως προπονητή ήταν γεμάτη απογοητεύσεις. Δοκίμασε και στον ρόλο του παρουσιαστή. Στο σόου «La noche del 10» είχε προσκαλέσει ακόμα και τον Πελέ.
Στην τελευταία του συνέντευξη, την ημέρα των 60ών γενεθλίων του, αναρωτιόταν στην «Κλαρίν» αν τον αγαπάει ο κόσμος. Δεν ζει πια για να ακούσει την απάντηση.
Ο Γκάρι Λίνεκερ, που είχε παίξει αντίπαλός του σε εκείνον τον περίφημο προημιτελικό, τον χαρακτήρισε «με μεγάλη διαφορά τον καλύτερο παίκτη της γενιάς μου και αναμφισβήτητα τον καλύτερο όλων των εποχών».
«Επειτα από μια ευλογημένη αλλά γεμάτη προβλήματα ζωή, ελπίζω πως θα βρει ανάπαυση στα χέρια του Θεού», έγραψε, κάνοντας εμμέσως αναφορά στο περίφημο γκολ με το Χέρι του Θεού.
Πελέ: «Κάποια μέρα...»
Ο Πελέ, με τον οποίον βρισκόταν σε μόνιμη αντιπαράθεση ο Ντιεγκίτο για το ποιος από τους δύο είναι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής στον κόσμο, εξέφρασε τη θλίψη του που έχασε έναν φίλο με τέτοιον τρόπο. «Σίγουρα κάποια μέρα θα κλωτσήσουμε μαζί μια μπάλα ψηλά στον ουρανό», πρόσθεσε.
Ενας άλλος σπουδαίος Βραζιλιάνος, ο Ρομάριο, τον αποχαιρέτησε με το εξής μήνυμα: «Ενας φίλος μου έφυγε. Ο Μαραντόνα, ο μύθος».
«Hasta siempre, Diego», του έγραψε η Εθνική Αργεντινής. Ο Κριστιάνο Ρονάλντο ανέβασε φωτογραφία με τον Ντιέγκο. «Σήμερα αποχαιρετώ έναν φίλο και ο κόσμος αποχαιρετά μια αιώνια ιδιοφυΐα. Ενας από τους καλύτερους στην ιστορία. Ενας ασύγκριτος μάγος».
Η Νάπολι, με την οποία ο Ντιέγκο έχει ταυτιστεί γράφοντας σελίδες ποδοσφαιρικού έπους, χαρακτήρισε «καταστροφικό πλήγμα» τον θάνατό του. «Πάντα στην καρδιά μας. Ciao Diego».
