Φετίχ… Μια λέξη που δεν υπάρχει εύκολα στο λεξιλόγιό μου και γενικότερα στη ζωή μου. Φετίχ για μένα μπορεί να είναι ο έρωτας (όταν και όποτε μου χτυπήσει την πόρτα, που συνήθως δεν του ανοίγω… χαχα…), ένα ηλιοβασίλεμα με ανάλογη συντροφιά, μια μουσική που με κάνει να δακρύζω κάθε φορά που ηχεί στα αυτιά μου, ένα βιβλίο που ανοίγει τα μάτια του μυαλού μου, μια θεατρική παράσταση που με ταρακουνά από τη θέση του θεατή και με βάζει με το έτσι θέλω σε προοδευτικά μονοπάτια σκέψης.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή