Αν για τον Γιάννη Μπουζούκη η προπέρσινη σεζόν ήταν εκείνη που τον έκανε γνωστό και η περσινή – έστω και με τα προβλήματα τραυματισμού – αυτή που τον καθιέρωσε ως βασικό ποδοσφαιριστή του Παναθηναϊκού, αυτή που έρχεται είναι ίσως η πιο κρίσιμη για την καριέρα του στους Πράσινους. Πιθανότατα και για την καριέρα του γενικά. Κι ας βρίσκεται ακόμα στο ξεκίνημά του. Ο νεαρός μέσος θεωρείται ένα – αν όχι το μεγαλύτερο – από τα μεγαλύτερα ταλέντα που έχει βγάλει η ακαδημία του Τριφυλλιού εδώ και πολλά χρόνια. Μαζί με τον Χατζηγιοβάνη μπορούν να αποτελέσουν το μέλλον όχι μόνο των Πρασίνων, αλλά ακόμα ακόμα και της εθνικής ομάδας.

Είναι ένας παίκτης με καταπληκτική τεχνική κατάρτιση, με αριστερό πόδι που… σπανίζει στις μέρες μας, ένα δεκάρι παλιάς κοπής αλλά με σύγχρονα στοιχεία στο παιχνίδι του. Εξαιρετικός οργανωτής, παίζει με το κεφάλι ψηλά, μπορεί να απειλήσει από μακρινή απόσταση και βλέπει γήπεδο όσο λίγοι. Κι όμως, ένας παίκτης με τέτοια στοιχεία και με την εμπειρία που κουβαλά πλέον με δύο σεζόν στην πλάτη του είναι πιθανό να μη βρει παρά ελάχιστο χρόνο συμμετοχής στον φετινό Παναθηναϊκό.

Σύμφωνοι, όλοι οι καλοί χωράνε σε μια ομάδα. Και ο Παναθηναϊκός έχει βάλει μπόλικη ποιότητα από τη μέση και μπροστά στο ρόστερ του. Και στον άξονά του. Εκτός του Μπουζούκη υπάρχει ο Βιγιαφάνιες και ο Αγιούμπ, παίκτες που παίζουν κυρίως στο «10», ενώ για τα άκρα οι επιλογές είναι περισσότερες και δύσκολα ο Πογιάτος θα χρησιμοποιούσε εκεί τον νεαρό ποδοσφαιριστή. Σε μια θέση που έτσι κι αλλιώς δεν του ταιριάζει. Αυτόματα ο ανταγωνισμός είναι πολύ μεγάλος. Και η προσπάθεια που θα πρέπει να καταβάλει ο Μπουζούκης για να έχει τον χρόνο που χρειάζεται μεγάλη.

Ισως μια μεγαλύτερη ισορροπία στις επιλογές στη μεσαία γραμμή να βοηθούσε περισσότερο τον προπονητή. Και κυρίως τον ποδοσφαιριστή. Διότι αν δεν βρει τον χρόνο που πρέπει να έχει, θα χάσει και ο Μπουζούκης και ο Παναθηναϊκός. Πιθανότατα και το ελληνικό ποδόσφαιρο.