Ενας κακός χαμός γίνεται τις τελευταίες ημέρες καθ’ άπασαν την μπασκετικήν επικράτειαν, απανταχού της γης…
Ο λόγος; Ο «τελευταίος χορός», ένα ντοκιμαντέρ που προβάλλεται από χθες, ξυπνάει μνήμες και συνάμα ξύνει πληγές από τη σεζόν 1997-98, η οποία σήμανε το τέλος της Πομπηίας για τους Σικάγο Μπουλς και τον… ακατονόμαστο!
Δεν είναι βεβαίως ανώνυμος ο περί ου ο λόγος: λέγεται Μάικλ Τζέφρι Τζόρνταν, λογίζεται κιόλας ως ο κορυφαίος παίκτης όλων των εποχών.
Ο (αγγλιστί καλούμενος) GOAT με τ’ όνομα!
Μιας και λόγω της καραντίνας δεν εξομολογήθηκα σε παπά, να μαρτυρήσω εδώ πως δεν ανήκα ποτέ, ούτε εισήλθον λάθρα τώρα, στην κάστα των Τζορντανολατρών, αλλά (για να μείνω στο πνεύμα της βυζαντινής αντιπαράθεσης επί ημερών εικονομαχίας) δεν ήμουν δα και Τζορντανοκλάστης…
Μικρό παιδί, στο δωμάτιό μου – όπως ήταν της μόδας – είχα την αφίσα του Τζούλιους Ερβινγκ και ύστερα, έφηβος πια, δάγκωσα τη λαμαρίνα με τον Μάτζικ Τζόνσον: μπροστά του έκλινα ευλαβικά το γόνυ, τον γνώρισα κιόλας από κοντά, του πήρα συνέντευξη, τον καψουρεύτηκα ακόμη περισσότερο και τον θεωρώ ως τον κορυφαίο παίκτη όλων των εποχών…
Ηταν, το δίχως άλλο, ο κορυφαίος. Ο κορυφαίος επί της γης, σύμφωνα με τον εκπληκτικό διαχωρισμό στον οπoίο προέβη ο μέχρι πρότινος αντιπρόεδρος των Μπουλς και συνεταίρος του «Air» στο πρώτο three-peat (1991, 1992-1993), Τζον Πάξον…
O Mάτζικ Τζόνσον είναι ο καλύτερος που αγωνίστηκε ποτέ πάνω στη γη και ο Μάικλ Τζόρνταν ο κορυφαίος ο οποίος έπαιξε στον αέρα!
Τι λες τώρα…
Ο Τζόρνταν οδήγησε τους Μπουλς στην κατάκτηση έξι τίτλων που πιθανότατα θα αβγάταιναν εάν δεν αποχωρούσε τον Οκτώβριο του 1993 προτού πει το «I am back» τον Μάρτιο του 1995 και εάν επίσης η ομάδα του Σικάγου δεν είχε αποδομηθεί εκ των έσω το καλοκαίρι του 1998.
Βεβαίως με το «what if» δεν γράφεται η ιστορία, αλλά αυτή ούτως ή άλλως θα ήταν καλά για τον Τζόρνταν, διότι, όπως είχε πει ο Γουίνστον Τσόρτσιλ, «θα τη γράψω μόνος μου».
Αξιώθηκε να τη γράψει μόνος του και ο μπαγάσας αποδείχθηκε καλλιγράφος!
