Το είπε ο Γιάννης Αναστασίου σε μια πρόσφατη τηλεοπτική συνέντευξή του. Ενας άνθρωπος των σπορ που ζει σε μια χώρα προηγμένη όπως η Ολλανδία. Το είπε στα «ΝΕΑ» και ο Γιάννης Χριστόπουλος που βρίσκεται στη Σουηδία. Ανθρωποι του ποδοσφαίρου, δημόσια πρόσωπα, που η φωνή τους είναι δυνατή για να ακουστεί. Προφανώς το επιβεβαιώνουν και άλλοι συμπατριώτες μας που αυτή η πρωτοφανής κρίση τους βρήκε μακριά από την Ελλάδα: Οτι προσπαθούν να αντιμετωπίσουν αυτή την πανδημία, ακολουθώντας περισσότερο τις ελληνικές οδηγίες και όχι εκείνες που δίνουν οι προηγμένες χώρες που ζουν.
Φυσικά δεν το κάνουν για λόγους… πατριωτικούς. Το κάνουν διότι βλέπουν, ακούν, καταλαβαίνουν, συγκρίνουν και εκτιμούν πως η Ελλάδα των τόσων μεγάλων προβλημάτων της τελευταίας 12ετίας, ανταπεξέρχεται πολύ καλύτερα από τα… βουνά της Ευρώπης σε αυτή την τραγωδία. Οτι τα πάει καλύτερα από ισχυρές χώρες, ισχυρές κυβερνήσεις, ισχυρά συστήματα υγείας κ.λπ. Από πολύ πιο οργανωμένες κοινωνίες που η αξιολόγηση της κατάστασης δημιούργησε αδιέξοδα.
Εχουν δίκιο. Η Ελλάδα της πανδημίας, είναι μια χώρα τεχνοκρατική. Είναι μια χώρα πειθαρχημένη. Είναι μια χώρα συνεργασίας. Είναι μια χώρα με σχέδιο που ως εδώ μας κάνει όλους να σκεφτόμαστε πως η συνολική δράση, τελικά φέρνει αποτέλεσμα. Μέσα στη… μαυρίλα των ημερών αυτό το μήνυμα είναι μάλλον ό,τι πιο ενδιαφέρον μας έχει συμβεί εδώ και καιρό. Και την ίδια στιγμή, η απόδειξη πως τελικά μπορούμε περισσότερα από όσα πιστεύουμε. Αρκεί όντως να συντονιστούμε. Και να συνεργαστούμε.
Το παιχνίδι ήταν και είναι ομαδικό. Θέλει διοίκηση. Θέλει καλό προπονητή. Θέλει παίκτες που θα καταλάβουν τους τακτικούς ρόλους τους και θα ανταποκριθούν σε αυτούς. Θέλει προπόνηση. Ψυχολογία. Θέλει κυρίως υπομονή. Και κυρίως μας θέλει όλους εδώ. Οχι τόσο για όσα έγιναν, αλλά κυρίως για όσα θα γίνουν.
Χρόνια πολλά. Και σύντομα να αρχίσουμε να συζητάμε για τα άλλα παιχνίδια. Εκείνα που κάνουν τον αθλητισμό σημείο αναφοράς.
